Teoria środowiska Arne Naess: jesteśmy środowiskiem, w którym żyjemy
Aż do dwudziestego wieku zarówno psychologia, jak i inne dyscypliny odpowiedzialne za badanie różnych aspektów ludzkiej egzystencji rozumiały, że jako ludzie, jesteśmy odłączeni od środowiska, w którym żyjemy ; to znaczy, że jesteśmy jednostkami, w najbardziej dosłownym tego słowa znaczeniu. Ten pomysł może wydawać się w ten sposób bardzo dziwny, ale w rzeczywistości nadal daje się odczuć w naszym sposobie myślenia.
Na przykład, kiedy mówimy, że każda osoba pracuje nad swoim przeznaczeniem, lub że życie każdego zależy głównie od tego, jak zarządza siłą woli, traktujemy ludzkie życie tak, jakby było czymś odłączonym od kontekstu.
Pomysł ten był również dominujący w filozofii Zachodu i dlatego skłonił nas do przyjęcia stylu życia opartego na wykorzystaniu natury, jak gdyby był to prosty zbiór zasobów. Ale to się skończyło, między innymi, dzięki pracy filozofów środowiska, wśród których podkreślił norweski myśliciel Arne Naess , Wtedy zobaczymy, jak myślał i jak sobie wyobrażał nasz sposób życia.
- Powiązany artykuł: "Jak psychologia i filozofia są podobne?"
Kim był Arne Naess?
Ten filozof urodził się w Oslo w 1912 roku, w 1933 roku został najmłodszym profesorem na Uniwersytecie w Oslo ; Poświęcił się nauczaniu zajęć filozoficznych.
Jako młody człowiek, Naess wykazywał zainteresowanie środowiskiem i ochroną przyrody, nawet w czasach, kiedy ekologii praktycznie nie było. Jednak po przejściu na emeryturę zaczął wdrażać swoje pomysły.
W 1970 roku przykuty do siebie w pobliżu wodospadu znajdującego się w fiordu, gdzie planowali zbudować tamę i zażądał zatrzymania projektu, a także pomógł pobudzić wiele innych działań ekologów opartych na działaniu bezpośrednim .
Tego rodzaju doświadczenie sprawiło, że Arne Naess stworzył filozofię dotyczącą relacji między istotami ludzkimi a naturą.
- Powiązany artykuł: "Ludzie żyjący w kontakcie z naturą mają lepsze zdrowie psychiczne"
Teoria środowiska Arne Naess
Filozofia Naess Zazwyczaj podsumowuje się go hasłem "myśl jak góra" , że ten ekolog używał od czasu do czasu, chociaż był używany po raz pierwszy przez innego aktywistę, Aldo Leopolda. To zdanie, przypominające przysłowia buddyjskie, tak naprawdę nie wyraża skomplikowanego pomysłu na zrozumienie: ten norweski myśliciel uważał, że traktowanie ludzi, jako że są oni czymś oddzielnym od reszty natury, odpowiada iluzji, mirażowi.
Przyczyna tego zbiorowego delirium ma to związek z antropocentryzmem , przekonanie, że wszystko, co materialne, istnieje, aby odpowiedzieć na potrzeby człowieka, tak jakby stanowiło część ogrodu hotelowego. Historycznie nasz gatunek osiągnął sukces w momencie dostosowania środowiska do swoich zainteresowań, wierzyliśmy, że tak będzie zawsze, i że to jest powód dla środowiska: zapewnienie nam zasobów, które możemy spożywać.
Inną pochodną idei, że powinniśmy myśleć jak góra, jest to, że wśród naszych głównych interesów powinna być ochrona środowiska; w ten sposób zmniejszamy szanse naturalnych katastrof i dzięki temu poprawiamy nasze szanse na cieszenie się jakością życia w zadziwiający sposób.
- Może jesteś zainteresowany: "Antynatalizm: prąd przeciw narodzinom większej liczby ludzi"
Rozszerzona świadomość
Zarówno Arne Naess, jak i Aldo Leopold wierzyli, że ze względu na umiejętność abstrakcyjnego myślenia, powinniśmy wziąć odpowiedzialność za środowisko. W przeciwieństwie do zwierząt o ograniczonych zdolnościach poznawczych, możemy myśleć o długofalowych konsekwencjach rzeczy i dlatego jest to etyczna konieczność, aby zrobić wszystko, co możliwe, aby zmniejszyć nasz negatywny wpływ na środowisko.
Tak, w harmonia z naturą jest kluczem do wspólnego życia w prawidłowy sposób iw którym większość mieszkańców planety korzysta z faktu, że ewolucja stworzyła gatunek zdolny do myślenia o wszystkim. Zamiast koncentrować się na banalnych aspektach życia codziennego, powinniśmy spojrzeć wstecz i chronić miejsce, z którego pochodzimy: biosferę.
"Głębokie ja"
Arne Naess zaproponował koncepcję "ja ekologicznej", aby odnieść się do tego obrazu siebie, w którym pojęcie, które sami mamy, jest powiązane ze środowiskiem naturalnym, do którego ono należy, oraz ze wspólnotą żywych istot, które w niej zamieszkują. Obrona tej formy samorozpoznania może doprowadzić nas do postrzegania siebie nie jako jednostek, ale jako część sieci żywych istot i form ekspresji przyrody : orły, ryby, wilki, itp.
Oczywiście, wydaje się, że na ten sposób myślenia wpłynęły filozofie ludów indiańskich i animistycznych, chociaż Naess nie przykładał zbytniej wagi do wymiaru duchowego, który ta perspektywa rani. W każdym razie jasne jest, że jest to sposób myślenia, który jest obecnie akceptowany przez wiele osób.
