Ewolucja ludzkiego mózgu: tak to rozwinęło się u naszych przodków

Kwiecień 5, 2024

Nasz mózg jest jednym z naszych najbardziej złożonych i ważnych narządów, a także jednym z tych, które później kończą się rozwijać (i to bez uwzględnienia tego, że przez całe życie nie przestajemy tworzyć połączeń synaptycznych). Jest to struktura występująca u znacznej większości zwierząt i rozwija się na różne sposoby i ewoluuje w różny sposób w zależności od gatunku przez miliony lat.

Skupiając się ponownie na istocie ludzkiej, stopniowo pojawili się u naszych przodków różne struktury i możliwości, gdy ewolucja kontynuowała swój bieg, będąc obecnie mózgiem naszego gatunku, ostatnim z rodzaju Homo, który pozostaje żywy. W tym artykule postaramy się podejść jak to było ewolucją ludzkiego mózgu do teraźniejszości .

Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"

Ewolucja ludzkiego mózgu

Analiza tego, co było mózgiem naszych już wymarłych przodków, jest trudnym i złożonym zadaniem. W rzeczywistości nie jest możliwa bezpośrednia obserwacja gatunku naszego gatunku (a nawet przodków w obrębie tego samego gatunku).

I to jest główny problem w ustaleniu, w jaki sposób ewoluował mózg człowieka, jest bardzo prosty i jednocześnie niezwykle złożony: mózg Jest to tkanka miękka, która nie ulega skamielinom, a następnie gnije i znika , Oznacza to, że z możliwym wyjątkiem przedmiotów, które zmarły zamrożone i które zostały zachowane w lodzie, obserwacja mózgu hominidów nie jest możliwa bezpośrednio.

Nie oznacza to, że ocena ewolucji mózgu jest niemożliwa, nawet jeśli istnieje nauka poświęcona temu. Mówimy o paleoneurologii, która bada, w jaki sposób struktura mózgu naszych przodków powinna być oparta na analizie struktury wewnątrzczaszkowej.

Paleoneurology

Głównym elementem, który pozwala nam obserwować, jak ewoluował ludzki mózg, jest zdolność czaszki, czyli ilość objętości mózgu, która mieściłaby się w czaszce danego gatunku , Nie tylko wielkość, ale także morfologia może dostarczyć nam wskazówek dotyczących mniej lub bardziej rozwiniętych regionów.

Innym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, a który w rzeczywistości jest również powiązany z pojawieniem się i postępującym zwiększaniem zdolności intelektualnych, jest poziom zaopatrzenia mózgu w mózg.

Funkcjonalny mózg wymaga stałego zaopatrzenia w energię, działając lepiej, zapewniając bardziej efektywny dopływ tlenu i składników odżywczych. A to oznacza, że na wyższym poziomie zdolności czaszki i większej funkcjonalności mózgu potrzeba więcej energii, a zatem więcej krwi, aby przenosić podstawowe składniki odżywcze do mózgu. Kiedy mówimy o skamielinach lub kościach, najprościej wypróbować obliczyć poziom przepływu krwi naszych przodków poprzez obserwację otworów wewnątrzczaszkowych które umożliwiają przejście przez nie naczyń krwionośnych.

Rozwój encephalon u różnych gatunków hominin

Głównie w oparciu o pojemność czaszki i jej morfologię, postaramy się przybliżyć w przybliżeniu, w jaki sposób ewoluował mózg człowieka podczas ewolucji oraz w niektórych najbardziej reprezentatywnych i znanych gatunkach grupy homininów, utworzonych przez bonobo, szympansy, naszych dwunożnych przodków i my, sapiens. Należy zauważyć, że wiele z następujących wniosków są jedynie hipotetyczne, dyskusyjne i podlegają wielu wnioskom .

Ardipithecus ramidus

Ardipithecus jest prawdopodobnie jednym z najstarszych przodków człowieka kiedykolwiek znalezionego, chociaż Aahelanthropus tchadensis (Na którym nie ma między nimi zgody, byłby to pierwszy gatunek człowieka lub szympansa, nawet będąc przodkiem, który odróżniałby oba gatunki) lub orrorin tugenensis są jeszcze starsi. Ta istota, z małpich cech, posiadała małą czaszkę w przybliżeniu 350 cm sześciennych. (obecne szympansy wynoszą od 275 do 500).

Gatunek ten był już dwunożny, ale jego mały mózg sprawia, że ogromna większość doskonałych zdolności poznawczych jest w najlepszym razie nieprawdopodobna. Fakt, że żyli zbiorowo wskazuje pewien poziom socjalizacji, podobny do grupy rodzin innych wielkich małp człekokształtnych obecny Znajomość tego gatunku i jego możliwości jest ograniczona.

Australopithecus afarensis

Australopitek to rodzaj hominidów spokrewniony z nami, będąc jednym z pierwszych rodzajów hominin, które istniały po ardipithecus. Wśród różnych istniejących gatunków jednym z najlepiej znanych jest afarensis. Ten gatunek Charakteryzował się on czaszką o stosunkowo małej pojemności czaszki , około 400-480 cm sześciennych (nie większy niż duża liczba szympansów, chociaż w rozmiarze proporcjonalnym do ciała byłaby nieco większa). Wnętrze czaszki miało różne wgłębienia, które chroniły mózg. Istnieje silny prognatyzm.

Morfologia może odzwierciedlać istnienie stosunkowo małego płata czołowego, mającego niewiele zdolności poznawczych i zdolność rozumowania i planowania raczej ograniczona w porównaniu z obecnym człowiekiem. Nie miał również nadmiernie dużego płata ciemieniowego, nie jest prawdopodobne istnienie rozwiniętych obszarów mózgowych, które pozwoliły na złożony język mówiony i nie posiadający wysokiego poziomu kreatywności lub pamięci. Najwyraźniej grzbietowa część czaszki była większa, co jest związane z możliwościami przetwarzania percepcji wizualnej.

Powiązany artykuł: "Obszary mózgu wyspecjalizowane w języku: jego lokalizacja i funkcje"

Homo habilis

The Homo habilis Był jednym z pierwszych przedstawicieli gatunku homo. Homo habilis ma czaszkę większego rozmiaru i coś bardziej zaokrąglonego, o pojemności czaszki około 600-640 cm sześciennych.

Odkryto, że ten gatunek był w stanie stworzyć grube narzędzia , co wymaga nieco umiejętności planowania i rozwoju obszaru czołowego nieco przewyższającego poprzednie gatunki. Wymaga to również lepszej koordynacji oka z ruchem ręki, ponieważ powierzchnia silnika jest prawdopodobnie nieco większa. Fakt, że zostały wykryte, które wskazują, że polowali również sugeruje zdolność do generowania strategii i poprawy poziomu komunikacji.

Zauważono wybrzuszenie części sklepienia czaszki odpowiadające obszarom Broca i Wenicke, co nie jest mało prawdopodobne, aby pojawiła się bardzo elementarna forma języka, silnie wspierana gestami i komunikacją wizualną w ogóle. Prawdopodobnie istnieje wyższy poziom dopływu krwi do mózgu.

Powiązany artykuł: "7 rodzajów przemysłu litowego: początki technologii"

Homo erectus

Objętość czaszki tego gatunku oscyluje pomiędzy 800 a 1000 cm sześciennych, ten gatunek jest tym, który zaczął dominować i używać ognia jako narzędzia. Stworzyli narzędzia i polowali wspólnie. Chociaż prawdopodobnie w mniejszym stopniu niż późniejsze gatunki mieli nieco bardziej rozwinięty płat czołowy , Wydłużenie tylnej części czaszki może wskazywać na większy rozwój płatów potylicznych, ciemieniowych i skroniowych.

Homo neanderthalensis

Neandertalski człowiek jest naszym najbliższym krewnym wymarłym żyli z naszym gatunkiem przez tysiące lat .

Zdolność czaszkowa homo neanderthalensis może być nawet wyższa od naszej, gdyż w jej przypadku może osiągnąć od 1400 do 1900 cm sześciennych. Oznacza to, że nie wiadomo, jaki poziom abstrakcji mogą osiągnąć. Jednak sugeruje to morfologia jego czaszki frontalny nieco mniejszy niż sapiens , ale z kolei większy rozmiar regionów płata potylicznego, poświęcony samokontroli ciała i percepcji.

Wiadomo, że opiekowali się swoimi pacjentami, prawdopodobnie mieli język podobny do naszego, a czasami dokonywali pochówków, a także dominowali w rodzaju stosunkowo rozwiniętego przemysłu litowego, zwanego przemysłem litewskim. Wszystko to oznacza, że mieli oni pewien obszar języka i to mieli zdolność abstrakcji, empatii i wysokiego poziomu samoświadomości .

Homo sapiens

Nasz gatunek, który tradycyjnie uważany jest za najbardziej rozwinięty i inteligentny, charakteryzuje się na poziomie mózgu przez rozległy rozwój kory nowej, a zwłaszcza przez ogromny rozmiar naszego płata czołowego. Jest to jeden z elementów, który najbardziej się w nas wyróżnia i pozwala nam realizować i posiadać lepsze funkcje poznawcze, takie jak rozumowanie czy abstrakcja.

Również twórczość artystyczna uważana była przez długi czas za wyłączną z naszego gatunku, chociaż obecnie uważa się, że neandertalczycy mogli również realizować różne malowidła naskalne i elementy ozdobne. Jeśli chodzi o zużycie energii i składników odżywczych, szacuje się, że nasz mózg zużywa do 20% tego, co konsumujemy. Uważa się również, że Poziom podaży krwi, jaki nasz mózg porównał do pierwszych hominidów, zwiększył się sześciokrotnie .

Jednak nasza pojemność czaszki jest niższa niż u Neandertalczyków, a nasza wynosi od 1300 do 1800 cm sześciennych. Chociaż ich większa pojemność czaszki nie oznacza, że mieli oni więcej lub mniej inteligencji (w dużej mierze zależnej od organizacji mózgu, a nie tylko od jej wielkości), nie możemy nie myśleć, że być może poprzednie lub inne gatunki były o wiele bardziej zdolne do działania. co pierwotnie było uważane za coś wartościowego w przyszłości.

Bibliografia:

Bruner, E.; Mantini, S.; Musso, F. De La Cuétara, J.M.; Ripani, M. i Sherkat, S. (2011).Ewolucja meningalnego układu naczyniowego w ludzkim rodzaju: od kształtu mózgu do termoregulacji. American Journal of Human Biology, 23 (1): 35-43.
Seymour, R.S .; Bosioc, V. i Snelling, E.P. (2017). Skamieniałe czaszki ujawniają, że przepływ krwi do mózgu wzrastał szybciej niż objętość mózgu podczas ewolucji człowieka. Royal Society Open Science