Ogólna teoria systemów autorstwa Ludwiga von Bertalanffy'ego

Jest to tzw. "Teoria systemów" jako zbiór interdyscyplinarnego wkładu, który ma na celu zbadanie charakterystyk, które definiują systemy, czyli byty utworzone przez powiązane ze sobą i współzależne komponenty.

Jednym z pierwszych wkładów na tym polu był ogólna teoria systemów Ludwiga von Bertalanffy'ego , Model ten miał ogromny wpływ na perspektywy naukowe i nadal stanowi podstawowe odniesienie w analizie systemów, takich jak rodziny i inne grupy ludzkie.

• Powiązany artykuł: "Kurt Lewin i teoria pola: narodziny psychologii społecznej"

Teoria systemów Bertalanffy'ego

Niemiecki biolog Karl Ludwig von Bertalanffy (1901-1972) zaproponował w 1928 r. Swoją ogólną teorię systemów jako szerokie narzędzie, które może być wykorzystywane przez wiele różnych nauk.

Teoria ta przyczyniła się do pojawienia się nowego naukowego paradygmatu opartego na wzajemnym powiązaniu elementów tworzących systemy. Wcześniej uznawano, że systemy jako całość są równe sumie ich części i że można je badać na podstawie indywidualnej analizy ich składników; Bertalanffy zakwestionował takie przekonania.

Ponieważ został stworzony, ogólna teoria systemów została zastosowana w biologii, w psychologii do matematyki, do nauk obliczeniowych, do ekonomii, do socjologii, do polityki i do innych nauk ścisłych i społecznych, zwłaszcza w kontekście analizy interakcji.

• Powiązany artykuł: "Terapia systemowa: co to jest i na jakich zasadach jest oparta?"

Definiowanie systemów

Dla tego autora pojęcie "systemu" można zdefiniować jako zestaw elementów, które współdziałają ze sobą , To niekoniecznie ludzie, nawet zwierzęta, ale mogą to być również komputery, neurony lub komórki, a także wiele innych możliwości.

Systemy są zdefiniowane przez ich cechy strukturalne, takie jak związek między komponentami i funkcjonalne; na przykład w systemach ludzkich elementy systemu dążą do wspólnego celu. Kluczowym aspektem różnicowania systemów jest to, czy są one otwarte, czy zamknięte na wpływ środowiska, w którym się znajdują.

Rodzaje systemów

Bertalanffy i inni późniejsi autorzy zdefiniowali różne Rodzaje systemów według cech strukturalnych i funkcjonalnych , Zobaczmy, jakie są najważniejsze klasyfikacje.

1. System, suprasystem i podsystemy

Systemy można podzielić według ich stopnia złożoności. Różne poziomy systemu wchodzą ze sobą w interakcje, więc nie są od siebie niezależne.

Jeśli rozumiemy przez system zbiór elementów, mówimy o "podsystemach" w odniesieniu do takich komponentów; na przykład rodzina to system, a każda osoba w nim jest podsystemem zróżnicowany Suprasystem jest zewnętrznym medium do systemu, w którym jest zanurzony; w systemach ludzkich można go rozpoznać w społeczeństwie.

2. Reals, ideały i modele

W zależności od ich uprawnień, systemy można podzielić na reale, ideały i modele. Prawdziwe systemy są te, które istnieją fizycznie i które można zaobserwować , podczas gdy systemy idealne są symbolicznymi konstrukcjami wywodzącymi się z myśli i języka. Modele mają na celu przedstawienie rzeczywistych i idealnych cech.

3. Naturalny, sztuczny i złożony

Gdy system zależy wyłącznie od natury, na przykład od ciała ludzkiego lub galaktyk, nazywamy je "systemem naturalnym". Natomiast sztuczne systemy to te, które powstają w wyniku ludzkiego działania; W ramach tego typu systemu możemy znaleźć pojazdy i firmy oraz wiele innych.

Systemy złożone łączą naturalne i sztuczne elementy , Każde środowisko fizyczne zmodyfikowane przez ludzi, takie jak miasta, jest uważane za złożony system; Oczywiście proporcja elementów naturalnych i sztucznych jest różna w poszczególnych przypadkach.

4. Zamknięty i otwarty

Dla Bertalanffy'ego podstawowym kryterium definiującym system jest: stopień interakcji z suprasystemem i innymi systemami , Systemy otwarte wymieniają materię, energię i / lub informacje z otaczającym środowiskiem, dostosowując się do niego i wpływając na niego.

Z drugiej strony, systemy zamknięte są teoretycznie odizolowane od wpływów środowiska; w praktyce mówimy o systemach zamkniętych, gdy są one wysoce skonstruowane, a sprzężenie zwrotne jest minimalne, ponieważ żaden system nie jest całkowicie niezależny od jego systemu nadrzędnego.

• Może jesteś zainteresowany: "Psychologia grupowa: definicja, funkcje i główni autorzy"

Właściwości systemów otwartych

Chociaż opisano również właściwości systemów zamkniętych, te otwarte są bardziej istotne dla nauk społecznych ponieważ grupy ludzkie tworzą systemy otwarte. Dzieje się tak na przykład w rodzinach, organizacjach i narodach.

1. Totalność lub synergia

Zgodnie z zasadą synergii, funkcjonowanie systemu nie można zrozumieć tylko z sumy elementów, które go tworzą , ale interakcja między nimi generuje jakościowo inny wynik.

2. Koherentna przyczynowość lub wzajemne współdecydowanie

Działanie różnych członków systemu wpływa na działanie pozostałych, tak aby zachowanie żaden z nich nie jest niezależny od systemu jako całości , Ponadto istnieje tendencja do powtarzania (lub redundancji) wzorców operacyjnych.

3. Równość płci

Termin "equifinality" odnosi się do faktu, że kilka systemów może osiągnąć ten sam końcowy etap, chociaż początkowo ich warunki są różne. W związku z tym niewłaściwe jest szukanie jednej przyczyny do wyjaśnienia tego rozwoju.

4. Equicausity

Equikausality sprzeciwia się równości Systemy, które zaczynają być takie same, mogą się rozwijać w różny sposób w zależności od wpływów, jakie otrzymują i zachowania ich członków. Dlatego Bertalanffy uznał, że analizując system, należy skupić się na obecnej sytuacji, a nie na warunkach początkowych.

5. Ograniczenie lub proces stochastyczny

Systemy mają tendencję do rozwijania pewnych sekwencji operacji i interakcji między członkami. Kiedy tak się dzieje, zmniejsza się prawdopodobieństwo różnych odpowiedzi na te, które są już skonsolidowane; Jest to znane jako "ograniczenie".

6. Zasada związku

Zasady relacji określić, jakie są interakcje priorytetowe między komponentami systemu, a których należy unikać. W grupach ludzkich reguły relacji są zazwyczaj niejawne.

7. Hierarchiczne porządkowanie

Zasada hierarchicznego porządkowania dotyczy zarówno członków systemu, jak i niektórych zachowań. Polega ona na tym, że niektóre elementy i operacje mają większą wagę niż inne, zgodnie z logiką pionową.

8. Teleologia

Rozwija się i dostosowuje system, czyli proces teleologiczny z opozycji sił homeostatycznych (tj. skoncentrowany na utrzymaniu aktualnej równowagi i stanu) i morfogenetycznej (skoncentrowanej na wzroście i zmianie).