Idealna teoria George'a Berkeleya: duch wypełnia wszystko
Jeśli chodzi o zastanowienie się nad tym, czym jest umysł, bardzo łatwo jest zacząć od punktu wyjścia świadomości. Możemy wątpić w wiele rzeczy, ale jak ustalił filozof Descartes, niewątpliwą rzeczą jest to, że istniejemy, przynajmniej jako świadomy umysł samego siebie. Cała reszta, w tym nasza osobowość i wzorce zachowań, wydaje się bardziej niepewna.
To podejście jest solipsystyczne, to jest częścią punktu wyjścia świadomego "ja" każdego i kwestionuje wszystko, co nie jest tym. Jednym z najbardziej radykalnych myślicieli, gdy chodziło o przeniesienie solipsyzmu na ostatnie konsekwencje, był Anglik George Berkeley. W poniższych liniach wyjaśnię jak świat zobaczył George'a Berkeleya poprzez swoją idealistyczną teorię .
- Powiązany artykuł: "Jak psychologia i filozofia są podobne?"
Kim był George Berkeley?
Filozof George Berkeley urodził się w Irlandii, w szczególności w mieście o nazwie Kilkenny w 1685 roku. Po ukończeniu studiów w Kilkeny College i Trinity College w Dublinie, został anglikańskim księdzem i zaczął studiować i pisać eseje.
W roku 1710 napisał swoją pierwszą ważną pracę, Traktat o zasadach ludzkiego zrozumienia, a trzy lata później Trzy dialogi między Hylasem i Philonem, W nich wyraził sposób myślenia głęboko pod wpływem idealizmu, jak zobaczymy.
W roku 1714, po napisaniu głównych dzieł, przeniósł się do Londynu i podróżował od czasu do czasu w Europie. Później przeniósł się wraz z żoną do Rhode Island, aby stworzyć seminarium. Projekt ten nie powiódł się z powodu braku funduszy, dzięki czemu powrócił do Londynu, a później do Dublina, miejsce, w którym został mianowany biskupem kilka lat później , Tam przeżył resztę swoich lat aż do swojej śmierci w roku 1753.
Idealna teoria George'a Berkeleya
Główne aspekty filozoficznej teorii Gerstego Berkeley'a są następujące:
1. Silny idealizm
Berkeley zaczął od założenia, że najważniejszą rzeczą jest analizowanie wszystkiego z punktu widzenia idei, niematerialności. Tak więc dbał o studiowanie systemów logicznych i formalnych , a jego myślenie koncentrowało się na pracy z pojęciami, poza obserwacjami empirycznymi. Było to stosunkowo częste w jego czasach, ponieważ wpływ średniowiecznej filozofii scholastycznej, która była poświęcona usprawiedliwieniu istnienia Boga poprzez refleksję, był nadal zauważalny w Europie. Jednak, jak zobaczymy, Berkeley wykorzystał swój idealizm do swoich ostatecznych konsekwencji.
2. Monizm
Jak widzieliśmy, George Berkeley był zasadniczo zainteresowany ideami, które zrównały duchowość. Jednak, w przeciwieństwie do innych idealistów, nie był dualistyczny, w tym sensie, że nie wierzył w rzeczywistość składa się z dwóch podstawowych elementów, takich jak materia i duchowość , Był monistyczny w pewnym sensie, w którym praktycznie nikt nie był: on tylko wierzył w istnienie duchowego.
3. Ekstremalny solipsyzm
Z połączenia dwóch poprzednich cech, ta trzecia powstaje. Berkeley uważał, że w rzeczywistości wszystko, co postrzegamy i postrzegamy, jest częścią tego samego: duchowego. W chrześcijańskiej koncepcji rzeczy wszystko, co nas otacza, jest substancją duchową stworzony przez chrześcijańskiego boga, abyśmy w nim żyli. To implikuje następującą charakterystykę, najbardziej uderzającą w teorię George'a Berkeleya.
4. Relatywizm
Dla Berkeley, gdy widzimy górę, która wygląda maleńko na horyzoncie, jest naprawdę malutka, a kiedy się do niej zbliżymy, ulegnie przemianie. Kiedy widzimy, jak wiosło ugina się po zanurzeniu w wodzie, wiosło naprawdę się zgina. Jeśli sądzimy, że dźwięk dochodzi stłumiony przez drewno drzwi, ten dźwięk jest naprawdę taki, nie dlatego, że przekroczył jakiś materialny element.
Wszystko, co postrzegamy, jest tak naprawdę, jak je postrzegamy , ponieważ wszystko jest duchem, nie ma w nim niczego, co musi przestrzegać pewnych zasad. To, co się dzieje, to duchowa substancja zmieniająca się przed naszymi oczami wolą chrześcijańskiego boga. Z kolei wierzył, że to, co istnieje, jest postrzegane, tak że wszystko, co nie znika, dosłownie i we wszystkich znaczeniach.
- Może jesteś zainteresowany: "Rodzaje religii (i ich różnice w wierzeniach i ideach)"
Podsumowując
Chociaż nie było to jego intencją, filozofia George'a Berkeleya pokazuje nam, w jakim stopniu możemy popaść w absurdy, jeśli spojrzymy tylko na nasze własne pomysły, jeśli odrzucimy możliwość, że istnieje materialna rzeczywistość .
To jest coś, na co możesz wpaść niezależnie od tego, czy wierzysz w jakąkolwiek religię, czy nie. Jest to w gruncie rzeczy skrajny relatywizm, którego czasami używamy w niektórych sytuacjach i sytuacjach, ale jeśli kontynuowalibyśmy jakąkolwiek sytuację, doprowadziłoby to do popadnięcia w absurd.
