Znaczenie zrównoważonej motywacji w uczeniu się
Rodzice Luisa zabierali go każdego popołudnia na trening. Nie chodzi o to, że szczególnie lubił piłkę nożną, ale też nie dbał o to. Dobrze się bawił ze swoimi kolegami z drużyny, choć czasami trener zwracał na niego uwagę, ponieważ powiedział, że jest rozproszony i nic nie wiedział. W soboty grałem w matcha. Zwykle grał niewiele, ale nie dbał o to, ponieważ dobrze się bawił na ławce rozmawiając z przyjaciółmi. Prawda jest taka, że nie rozumiem, dlaczego niektórzy traktowali wyniki meczów tak poważnie.
Jego partner Pedro był chłopcem, który ciężko trenował. Zawsze przybywał punktualnie i bardzo uważnie słuchał instrukcji trenera. Lubił się poprawiać , Czasami nawet dłużej ćwiczył to, czego nie potrafił w pełni opanować. W dni meczowe nie denerwowałem się, ponieważ wiedziałem, że będę grał kilka minut. Jego trener czasem mówił mu, że nie ma krwi w żyłach.
Jednak Hector był przeciwieństwem. W meczach "skóra została", jak powiedział. Lubił wszystko zwyciężać. Wszyscy mówili mu, że jest bardzo dobry, a prawda jest taka, że miał wspaniałe cechy. Ale w ogóle nie lubił trenować. Spóźniłem się, a czasami nawet potrzebowałem jakiegoś usprawiedliwienia. Podczas treningu rozpraszał innych dowcipami i nie zwracał uwagi na instrukcje trenera. Tylko mała gra, w którą grał, polegała na tym, że naprawdę wkładał baterie. Trener zawsze umieszczał go na linii startu, ponieważ choć trochę trenował, był bardzo dobry.
Ze swojej strony Juan był bardzo zaangażowanym graczem. Trenował ciężko, zawsze starając się robić trochę lepiej. Zwrócił szczególną uwagę na instrukcje swojego trenera i próbował przećwiczyć wszystko, co się nauczyło w praktyce, aby wprowadzić go w życie w dniu meczu. W soboty był nie do powstrzymania na polu. Chciałem wygrać za wszelką cenę , ale także starał się robić rzeczy lepiej niż w poprzedniej grze. Wiedział, co robi dobrze i wykorzystał to, ale wiedział też, co może zrobić lepiej i próbował to robić w każdym treningu.
Te cztery typy graczy, a zwłaszcza trzy pierwsze, są prawie w każdej podstawowej drużynie piłkarskiej. Jego sposób zachowania zarówno podczas treningu, jak i meczów ma wiele wspólnego z rodzajem motywacji, który dominuje w nich.
Dlaczego ważne jest, aby mieć zrównoważoną motywację
Motywacyjne ukierunkowanie na ego jest grą tych graczy, którzy mają swoje cele ulepszone w stosunku do innych. Ich własna wartość jest mierzona w stosunku do innych. Dbają o to, aby startować, grać więcej minut, zdobywać więcej bramek, być najlepszym ...
Motywacyjne ukierunkowanie na pracę domową to właśnie ci gracze mają na celu poprawę osobistą w stosunku do samych siebie. Skupiają się na ulepszaniu własnych umiejętności technicznych, taktycznych, fizycznych i psychologicznych, które mogą uczynić ich lepszymi graczami niż w poprzednim sezonie. Koncentrują się na takich aspektach, jak poprawa kontroli piłki przeciwnej stopie, lepsze przebiegi, nauka huśtania się, zajmowanie pozycji w polu, poprawa jego odporności lub prędkości ...
Motywacja graczy porusza się w kontinuum pomiędzy tymi dwoma orientacjami. W ten sposób Luis miałby niską motywację do ego, a także niską motywację do tego zadania. Najzwyklejszą rzeczą jest to, że jeśli nic nie robimy, taki chłopiec jak Luis kończy grę w piłkę nożną, aby wykonać inny rodzaj sportu lub aktywności, która przyciąga go bardziej.
W niewłaściwy sposób, zazwyczaj ci faceci próbują zaszczepić motywację do wyniku, próbując wygrać coś bardzo atrakcyjnego dla nich i w ten sposób są bardziej zaangażowani w działanie. Pierwszym krokiem byłoby jednak zmotywowanie ich do tego zadania, w kierunku osobistej poprawy. W ten sposób osiągnie większą pewność siebie i, w przypadku, gdy w końcu porzuci piłkę nożną, nauczy się ważnych wartości dla swojego życia: znaczenia wysiłku, ciągłego doskonalenia, samooceny, osobistej pracy, aby wesprzeć zespół , ... Jego czas w futbolu byłby tego wart.
Zarządzanie motywacjami
Pedro posiada już tak wysoką orientację motywacyjną w stosunku do tego zadania, a mimo to utrzymuje niską orientację motywacyjną na ego. Być może Pedro potrzebuje odrobiny wysiłku, aby zrobić krok, by przełożyć tę osobistą poprawę na wyniki konkursu. Pozytywne wzmocnienie ich postępów przez trenera i ich rodziców Może pomóc ci wzmocnić wiarę w siebie i stamtąd zachęcić cię do osiągnięcia pewnych celów dotyczących wyników. Powinien zacząć od celów, które uważa za przystępne i iść naprzód.Gdy zagrasz więcej minut, zobaczysz, że twoje postępy przekładają się na ważny wkład dla zespołu, poczujesz się bardziej pewny siebie, a twoja motywacja wzrośnie w kierunku ego, bez porzucania motywacji do tego zadania.
Juan jest w idealnej sytuacji. Jest typem gracza, którego każdy trener chciałby dla swojego zespołu. Ma fantastyczną równowagę między dwoma rodzajami motywacji, więc gdy napotkasz trudności w wyniku, będziesz wiedział, jak sobie z nimi poradzić. Ten typ orientacji motywacyjnej Pomoże ci także zmierzyć się z sytuacjami w twoim życiu , obecne i przyszłe, niezależnie od sportu.
Jednak Hector jest w sytuacji ryzyka. Chłopcy tacy jak Hector to ludzie o wrodzonych zdolnościach, którzy wyróżnili ich od młodości. Czuję się jednak lepsza od innych, nie nabyli zdolności do pracy i wysiłku na rzecz osobistego doskonalenia , W miarę rozwoju Hectora, umiejętności te będą równe umiejętnościom rówieśników, a nieuczenie się w samokrytyce, słabe wyniki sportowe (mniej celów, mniej minut, ...) zawsze będą obwiniać innych. Zaczną od wymówek typu "trener ma mnie manię", "w tym zespole są wszystkie pakiety", "nie dają mi dobrych kart" ...
Jeśli go nie usuniemy, Hector zacznie od zmiany zespołu, myśląc, że poprawi to ich wyniki. Ale chociaż jego orientacja motywacyjna nie jest skierowana do zadania w minimalnym stopniu, Hector nadal nie będzie wiedział, jak radzić sobie z niekorzystnymi sytuacjami. Wreszcie, jest bardzo prawdopodobne, że Héctor porzuci piłkę nożną, prawdopodobnie porzucając wszelkie dyscypliny sportowe. I że porzuca to w zły sposób, próbując szukać gdzie indziej tego uznania, które niegdyś miał dla innych. Wielu facetów, takich jak Hector, wpada w tarapaty szukając pochwał dla gangów, błędnie kierując ich życiem, starając się wyróżnić w pewien sposób, by wyżywić swoje ego.
Skorzystaj z opcji, aby zwiększyć osobisty wzrost
Zarówno trenerzy, jak i rodzice muszą nauczyć się rozpoznawać, jakiego rodzaju przewodnictwo motywacyjne mają nasze dzieci, kiedy wyznaczają cele. A nawet więcej, aby rozpoznać, jaką orientację motywacyjną wzmacniamy w nich naszymi komentarzami. Czy zachęcamy ich, gdy poprawiają wykonanie zadania, czy też patrzymy tylko na wynik gry? Gdzie kładziemy nacisk? W dużym stopniu zależy to od naszych dzieci, że uczą się wspaniałych rzeczy z czasu w piłce nożnej lub że staje się odwrotnie.
