Test Lüschera: czym jest i jak używa kolorów

Kwiecień 3, 2024

Test Lüschera jest projekcyjną techniką oceny ta część powiązania preferencji lub odrzucenia różnych kolorów z wyrażeniem pewnych stanów psychicznych. Jest to szeroko stosowany test w różnych dziedzinach i wywołał różne kontrowersje ze względu na charakter jego zastosowania i kryteria metodologiczne.

Zobaczymy poniżej, jakie są niektóre z teoretycznych podstaw, od których rozpoczyna się test Lüschera, aby następnie wyjaśnić proces stosowania i interpretacji, a na koniec przedstawić niektóre z krytyk, które zostały poczynione.

Powiązany artykuł: "Rodzaje testów psychologicznych: ich funkcje i cechy"

Geneza i podstawy teoretyczne testu Lüschera

W roku 1947 i po przestudiowaniu związku między kolorem a różnymi diagnozami psychologicznymi, Szwajcarski psychoterapeuta Max Lüscher stworzył pierwszy test oceny emocjonalnej i psychologicznej w oparciu o preferencje dotyczące niektórych kolorów i ich związku z osobowością.

Jest to test typu projekcyjnego, czyli narzędzie do badania osobowości i psychizmu wykorzystywane do celów diagnostycznych w różnych obszarach, takich jak kliniczne, pracy, edukacyjnych lub sądowych. Będąc projekcyjnym, jest to test, który ma na celu poznanie wymiarów psychicznych, do których nie można uzyskać dostępu innymi środkami (na przykład poprzez język werbalny lub obserwowalne zachowanie).

Ogólnie mówiąc, test Lüschera opiera się na założeniu, że seryjny wybór ośmiu różnych kolorów może odpowiadać za szczególny stan emocjonalny i psychosomatyczny.

Związek między kolorami a potrzebami psychologicznymi

Test Lüschera rozpoczyna się od powiązania teorii podstawowych i uzupełniających kolorów z podstawowymi potrzebami i potrzebami pośrednio interweniującymi w mechanizmy psychologiczne.

Innymi słowy, zajmuje się psychologią kolorów w celu ustalenia związek między reakcjami psychicznymi a bodźcami chromatycznymi , gdzie zakłada się, że każda osoba reaguje psychicznie w obecności określonego koloru. Stymulacja chromatyczna może aktywować reakcje, które mówią o zadowoleniu lub niezadowoleniu z podstawowych potrzeb psychologicznych.

Powyższe uważa się za zjawisko powszechne i wspólne dla wszystkich ludzi, bez względu na kontekst kulturowy, płeć, pochodzenie etniczne, język lub inne zmienne. Podobnie broni się pod argumentem, że wszystkie osoby dzielą układ nerwowy, który pozwala reagować na stymulację chromatyczną, a wraz z nim aktywować różne mechanizmy psychologiczne .

Może jesteś zainteresowany: "Główne teorie osobowości"

Obiektywny komponent i subiektywny komponent

Test luschera uwzględnia dwa elementy, które odnoszą się do stanów psychicznych z wyborem określonych kolorów. Te elementy są następujące:

Kolory mają obiektywne znaczenie, to znaczy ta sama chromatyczna stymulacja powoduje taką samą reakcję psychiczną u wszystkich osób.
Jednak każda osoba ustala subiektywną postawę, która może być, albo korzystnie, albo odrzuceniem bodźca chromatycznego.

To oznacza, że wszyscy ludzie mogą postrzegać różne zakresy kolorów na równi, a także doświadczać tych samych wrażeń przez nie. Przypisuje obiektywny charakter do jakości empirycznej związanej z każdym kolorem , Na przykład czerwony kolor aktywowałby stymulujące i pobudzające uczucie we wszystkich ludziach, niezależnie od zmiennych zewnętrznych wobec samych ludzi.

Do tego ostatniego dodaje się subiektywny charakter, ponieważ utrzymuje on, że dzięki temu samemu wzbudzeniu, które wywołuje czerwony kolor, człowiek może go preferować, a inny może go całkowicie odrzucić.

Zatem test Lüschera uważa, że wybór kolorów ma charakter subiektywny, którego nie można wiernie przekazywać za pomocą języka werbalnego, ale który można analizowane za pomocą pozornie losowego wyboru kolorów , Pozwoli nam to zrozumieć, jak ludzie naprawdę są, jak wyglądają i jak chcieliby się widzieć.

Zastosowanie i interpretacja: co oznaczają kolory?

Procedura aplikacyjna testu Lüschera jest prosta. Osobie przedstawiono kilka różnych kolorów kart, oraz zostaniesz poproszony o wybranie karty, którą lubisz najbardziej , Następnie zostaniesz poproszony o zamówienie reszty kart zgodnie z własnymi preferencjami.

Każda karta ma numer z tyłu, a kombinacja kolorów i liczb pozwala na proces interpretacji, który zależy, z jednej strony, od psychologicznego znaczenia, jakie ten test przypisuje do każdego koloru, az drugiej, zależy od kolejności, w jakiej osoba umieściła karty.

Chociaż zastosowanie testu opiera się na prostej procedurze, jego interpretacja jest dość złożona i delikatna (jak to często bywa w przypadku testów rzutowych). Chociaż nie jest to wystarczający warunek, konieczne jest przeprowadzenie interpretacji zacznij od poznania znaczenia, jakie Lüscher przypisuje wybraniu lub odrzuceniu różnych kolorów .

Są one znane jako "kolory Lüschera", ponieważ stanowią gamę kolorów, które mają szczególne nasycenie kolorów, inne niż w obiektach codziennego użytku. Lüscher wybrał je z kolekcji 400 różnych odmian chromatycznych, a kryterium ich wyboru było wpływ, jaki wywarł na obserwowanych ludzi. Wpływ ten obejmował reakcje psychiczne i fizjologiczne. Aby ustrukturyzować swój test, należy je klasyfikować w następujący sposób.

1. Podstawowe lub podstawowe kolory

Reprezentują one podstawowe psychologiczne potrzeby człowieka. Chodzi o kolory niebieski, zielony, czerwony i żółty. W bardzo szerokich pociągnięciach kolor niebieski jest kolorem zaangażowania, na które wpływa, więc reprezentuje potrzebę zadowolenia i uczucia. Zielony reprezentuje stosunek do samego siebie i potrzebę autoafirmacji (defensywności jaźni). Czerwony oznacza ekscytację i potrzebę działania , a na końcu żółty reprezentuje projekcję (rozumianą jako poszukiwanie horyzontów i odbicie obrazu) i potrzebę przewidywania.

Zgłaszanie przyjemnego postrzegania obecności tych kolorów jest dla Luschera wskaźnikiem zrównoważonej psychologii i wolnym od konfliktów lub represji.

2. Kolory uzupełniające

Chodzi o kolory: fioletowy, brązowy (brązowy), czarny i szary. W przeciwieństwie do podstawowych lub podstawowych kolorów, preferencja dla kolorów uzupełniających może być interpretowana jako wskaźnik doświadczenia stresu lub postawy manipulacyjnej i negatywnej. Chociaż mogą również wskazywać pewne pozytywne cechy w zależności od sposobu ich umieszczenia. Ponadto wybór tych kolorów jest powiązany z osobami, które mają niskie preferencje lub odrzucenie.

Fioletowy kolor jest reprezentatywny dla transformacji, ale jest także wskaźnikiem niedojrzałości i niestabilności. Kawa reprezentuje sensoryczne i ciało, to znaczy jest bezpośrednio połączona z ciałem, ale mając niewielką witalność, przesadny wybór może wskazywać na stres. Z drugiej strony szarość wskazuje na neutralność, obojętność i możliwą izolację, ale także roztropność i spokój. Czarny jest reprezentatywny dla wyrzeczenia lub porzucenia, aw maksymalnym stopniu może wskazywać na protest i udrękę.

3. Biały kolor

Wreszcie biały kolor działa jako kontrastowy kolor poprzednich. Nie ma to jednak fundamentalnej roli w znaczeniu psychologicznym i wartościującym tego testu.

Pozycja

Interpretacja testu nie jest zakończona tylko poprzez przypisanie znaczenia do każdego koloru. Jak powiedzieliśmy wcześniej, Lüscher łączy te znaczenia z subiektywnym doświadczeniem tego, kto jest oceniany. To znaczy, że wyniki testu zależą w dużej mierze od miejsce, w którym dana osoba umieściła karty kolorów , W przypadku Lüschera ten ostatni opisuje sytuację i kierunek indywidualnych zachowań, którymi może być Dyrektywa, Receptive, Authoritarian lub Suggestable.

To zachowanie może z kolei być w stałej lub zmiennej pozycji; co zmienia się w zależności od tego, w jaki sposób ustalono związek z innymi podmiotami, przedmiotami i interesem jednostki. Procedura interpretacyjna testu Lüschera odbywa się w oparciu o podręcznik aplikacji która obejmuje różne kombinacje i pozycje kolorów z ich odpowiednimi znaczeniami.

Niektóre uwagi krytyczne

Pod względem metodologicznym dla Seneidermana (2011) testy projekcyjne mają wartość jako "hipotezy pomostowe", ponieważ umożliwiają ustalenie związków między metapsychologią a kliniką, a także badanie wymiarów subiektywności, które inaczej nie byłyby zrozumiałe. Rozpoczynając od niejednoznaczności i szerokiej swobody odpowiedzi, testy te umożliwiają dostęp do elementów czasem trudnych do zwerbalizowania, takich jak fantazje, konflikty, obrona, lęki itp.

Jednakże, podobnie jak w przypadku innych testów projekcyjnych, Lüscher's przypisano "subiektywnej" modalności interpretacyjnej, co oznacza, że jego interpretacja i wyniki zależą w dużym stopniu od osobistych kryteriów każdego psychologa lub specjalisty, który je stosuje , Oznacza to, że uznaje się, że jest to test, który nie zawiera "obiektywnych" wniosków, które wywołały wiele krytyki.

W tym samym sensie krytykuje się niemożność uogólnienia swoich ustaleń, ze względu na brak standaryzacji spełniających metodologiczne kryteria obiektywności tradycyjnej nauki.Kryteria wspierające, na przykład, testy psychometryczne. W tym sensie testy projekcyjne mają status naukowy, który wywołał znaczne kontrowersje, szczególnie wśród specjalistów, którzy uważają ten typ testu za "reaktywny" i że w najlepszym przypadku zaproponowano systematyczne ich usystematyzowanie.

Dlatego też ten test został skrytykowany z powodu braku kryteriów, które mogłyby zapewnić zarówno jego niezawodność, jak i niską możliwość odtwarzania jego wyników. Z drugiej strony Idee funkcjonalności i patologii również zostały skrytykowane (i możliwą reprodukcję uprzedzeń, uprzedzeń lub stygmatyzacji różnego rodzaju), które teoretycznie wspierają interpretację tego testu.

Bibliografia:

Muñoz, L. (2000). Test Lüschera I. Zastosowanie i interpretacja. Źródło 14 sierpnia 2018. Dostępny w //s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/48525511/luscher_manual_curso__I.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1534242979&Signature=mY9dvdEukwzWDzpDFPUGgFzgoRo%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DLuscher_manual_curso_I .pdf.
Sneiderman, S. (2011). Rozważania dotyczące niezawodności i trafności w technikach rzutowych. Podmiotowość i procesy poznawcze. (15) 2: 93-110.
Vives Gomila, M. (2006). Testy projekcyjne: zastosowanie do diagnostyki klinicznej i leczenia, Barcelona: Uniwersytet w Barcelonie.