yes, therapy helps!
Główne metody w badaniach psychospołecznych

Główne metody w badaniach psychospołecznych

Kwiecień 8, 2024

Badania psychospołeczne oznaczały zerwanie z tradycjami, które zdominowały myśl naukową w psychologii i innych dyscyplinach szczególnie społecznych. Między innymi umożliwiła generowanie uporządkowanych i systematycznych sposobów zdobywania wiedzy naukowej i rozumienia rzeczywistości (tj. Metod badawczych), unikając klasycznego rozdzielenia jednostek i społeczeństwa.

Następnie dokonamy ogólnego przeglądu tradycji, które wyznaczyły psychologię jako dyscyplinę naukową, i opiszemy pojęcia metodologii i metody, aby ostatecznie przedstawić główne cechy badań psychospołecznych blisko krytycznych orientacji współczesnej myśli.


  • Powiązany artykuł: "Czym jest psychologia społeczna?"

Główne tradycje badań psychologicznych

Będąc dyscypliną naukową, psychologia była częścią tradycji i przekształceń, które historycznie wyznaczały teren nauki. Paradygmat, który tradycyjnie dominował w tym terenie, był pozytywistyczny , która opiera się na idei, że istnieje rzeczywistość, która może być ujawniona przez metodologię i określoną metodę: hipotetyczno-dedukcyjną, która oferuje nam wyjaśnienie, przewidywanie i manipulowanie funkcjonowaniem tej rzeczywistości.

Jednak (i ​​biorąc pod uwagę, że ten paradygmat jest również ustalany poprzez rozdzielenie natury i kultury), próbując wyjaśnić zjawiska społeczne, które nie wydawały się podążać za tymi samymi wzorami co zjawiska naturalne, podjęto metodę hipotetyczno-dedukcyjną. z niektórymi wyzwaniami. Wiele z nich zostało rozwiązanych poprzez obliczenie prawdopodobieństwa, to znaczy od przewidywania przyszłych zachowań, zwracając uwagę, aby czynniki zewnętrzne nie interweniowały w procesie, lub innymi słowy, oceniając te prawdopodobieństwa w sposób obiektywny, neutralny i bezstronny.


Jakiś czas później ten paradygmat zmierzył się z nowymi wyzwaniami, gdy przez teorię relatywistyczną, teorię chaosu i feministyczne epistemologie, między innymi teoriami wiedzy, stało się jasne, że pozycja badacza nie jest neutralna , ale jest to pozycja umiejscowiona w ciele, doświadczeniu, historii i specyficznym kontekście; Co nieuchronnie wpływa na rzeczywistość, którą studiujesz.

Od tego momentu pojawiły się bardzo różnorodne metody badawcze, które pozwalają nam uwzględnić obszar doświadczenia jako kluczowy element; oprócz ważnego i prawowitego, w budowie wiedzy.

  • Może interesujesz się: "9 różnic między badaniami jakościowymi i ilościowymi"

Metodologia czy metoda? Przykłady i różnice

Pojęcia metodologii i metody są szeroko stosowane w badaniach i często są mylone lub używane jako synonimy. Chociaż nie ma jednoznacznego ani definitywnego sposobu ich objaśnienia, ani nie koniecznie trzeba ich rozdzielić, oto propozycja określenia zarówno metodyki i metody, jak i pewnych różnic w modelach.


Metodologia: umieść gdzieś narzędzia

Z terminem "metodologia" zazwyczaj się odnosimy teoretyczna perspektywa, w której określona zostanie procedura lub system, który będziemy stosować podczas dochodzenia , Na przykład tradycje współczesnej i zachodniej nauki są często podzielone na dwie główne struktury: metodologię jakościową i metodologię ilościową.

Metodologia ilościowa jest szczególnie ceniona w dziedzinie nauk ścisłych i opiera się na hipotetyczno-dedukcyjnej metodzie, która ma na celu ustalenie prawdopodobieństw i przewidywań odwołujących się do bezstronności badacza.

Z drugiej strony metodologia jakościowa zyskała uznanie w dziedzinie nauk społecznych oraz w krytycznych orientacjach, ponieważ pozwala nam rozwinąć zrozumienie rzeczywistości przez odzyskanie doświadczenia tych, którzy są zaangażowani i zaangażowani w tę rzeczywistość, łącznie z osobą, która bada. Z tego powodu koncepcja odpowiedzialności i etyki w badaniach nabrała fundamentalnego znaczenia.

Ponadto, od tego miejsca, skonfigurowano model metodyczno-indukcyjny, który nie stara się wyjaśnić rzeczywistości, ale ją zrozumieć; co oznacza, że ​​działanie lub zjawisko jest nie tylko opisane, ale że gdy są opisane, są interpretowane. Ponadto interpretowane są przez osobę lub grupę osób znajdujących się w określonym kontekście, z czym rozumie się, że ta interpretacja nie jest wolna od osądów ; jest to interpretacja opracowana zgodnie z charakterystyką tego kontekstu.

Zarówno metodyka ilościowa, jak i metodologia jakościowa mają kryteria naukowego rygoru, które sprawiają, że ich wnioski są ważne w dziedzinie nauki i mogą być dzielone między różne osoby.

Metoda: narzędzie i instrukcje

Z drugiej strony "metoda" jest uporządkowaną i systematyczną metodą, której używamy do wytworzenia czegoś; więc w dziedzinie badań "metoda" zwykle stanowi bardziej szczegółowe odniesienie do zastosowanej techniki badawczej i sposobu, w jaki jest stosowana .

Metodą jest wtedy to, czego używamy do zbierania informacji, które będziemy analizować, i które pozwolą nam zaoferować zestaw wyników, refleksji, wniosków, propozycji itp. Przykładem metody mogą być wywiady lub eksperymenty, które służą do gromadzenia i grupowania zestawu danych, takich jak dane statystyczne, teksty i dokumenty publiczne.

Zarówno metodologia, jak i metoda badawcza są zdefiniowane w oparciu o pytania, na które chcemy odpowiedzieć naszymi badaniami, czyli zgodnie z ustalonymi przez nas problemami.

Podejście do badań psychospołecznych

Jak widzieliśmy, tradycyjnie wiedza naukowa powstała z ważnej dysocjacji między psychiką a społecznością, co dało początek klasycznym debatom między naturą a kulturą indywidualne społeczeństwo, wrodzone uczenie się itp.

W rzeczywistości, jeśli pójdziemy trochę dalej, widzimy, że jest on również oparty na kartezjańskim dwumieniu umysłu i ciała, który został przełożony na podziały między przedmiotem podmiotu a podmiotowością-obiektywizmem; gdzie obiektywizm jest często przewartościowywany na polu naukowym: rozum ponad doświadczeniem, powód, który, jak powiedzieliśmy wcześniej, jest przedstawiany jako neutralny, ale jest to ustalone między wielością reguł, praktyk i relacji.

Termin "psychospołeczny" odnosi się do związek między elementami psychicznymi a czynnikami społecznymi które konfigurują tożsamości, podmiotowości, relacje, reguły interakcji itp. Jest to perspektywa teoretyczna i stanowisko metodologiczne, które próbuje cofnąć fałszywe podziały między społecznym i psychicznym.

Krytyczna perspektywa w badaniach psychospołecznych

W niektórych kontekstach perspektywa psychospołeczna bardzo zbliżyła się do krytycznych teorii nauki (które zwracają szczególną uwagę na wpływ nauki na reprodukcję nierówności społecznych).

Oznacza to, że perspektywa psychospołeczna, która jest również krytyczna, nie tylko stara się zrozumieć lub zinterpretować rzeczywistość, ale także znajdź relacje władzy i dominacji, które składają się na tę rzeczywistość generować kryzysy i transformacje.

Włączyć krytyczną perspektywę, która ma związek z refleksją, aby promować działania emancypacyjne; tworzyć sojusze, wykrywając relacje władzy, które utrzymują, a jednocześnie otwierają pewne możliwości działania; wyraźną krytykę stosunków własności, zakładając, że akt badania wpływa na konkretny teren, który jest badany.

Przykłady metod w badaniach psychospołecznych

Metody w badaniach psychospołecznych zostały podzielone na kategorie pod różnymi nazwami, aby ułatwić stosowanie, rygor i niezawodność. Jednak biorąc pod uwagę to, jak osoba badająca wpływa na rzeczywistość, którą bada; i że metody również nie są neutralne, mogą dzielić ze sobą niektóre parametry. Oznacza to, że są to elastyczne metody.

W tym sensie każdy uporządkowany i systematyczny sposób zbierania informacji w celu zrozumienia zjawiska w celu zatarcia granic między psychiką a społecznością może być metodą badań psychospołecznych.

Niektóre przykłady metod, które były szczególnie istotne, ponieważ pozwoliły na wprowadzenie w grę tego, co zostało opisane powyżej, to analiza dyskursu, mobilne dryfy w badaniach, metody biograficzne, takie jak historie z życia , autoetnografia, etnografia i już klasyczne wywiady pogłębione.

Istnieją również metody bardziej partycypacyjne, takie jak partycypacyjne badania akcji i techniki narracyjne, w których głównym celem jest współtworzenie wiedzy między badaczem a uczestnikami, tworząc w ten sposób poziomą relację w trakcie procesu badawczego iz to, aby zakwestionować barierę między dwiema praktykami, które zostały uznane za odrębne: badania i interwencja.

Bibliografia:

  • Biglia, B. & Bonet-Martí, J. (2009). Konstrukcja narracji jako metoda badań psychospołecznych. Wspólne praktyki pisania. Forum: Jakościowe badania społeczne, 10 (1) [Online]. Źródło: 11 kwietnia 2018 r.Dostępne pod adresem //s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/6521202/2666.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1523443283&Signature=PdsP0jW0bLXvReFWLhqyIr3qREk%3D&response-content-disposition=inline%3B%3plik nazwy% 3DNarrative_Construction_as_a_Psychosocial.pdf
  • Pujal i Llombart, M. (2004). Tożsamość Pp: 83-138. In Ibáez, T. (wyd.). Wprowadzenie do psychologii społecznej. Od redakcji UOC: Barcelona.
  • Íñiguez, R. (2003). Psychologia społeczna jako krytyczna: ciągłość, stabilność i musowanie w trzy dekady po kryzysie. Inter-American Journal of Psychology, 37 (2): 221-238.

Jak radzić sobie z prokrastynacją? (Kwiecień 2024).


Podobne Artykuły