Mechanizm XVII wieku: filozofia Kartezjusza
The XVII wiek Zaczyna się od a rewolucja naukowa i kończy się rewolucją polityczną w Anglii (1688), z której rodzi się nowoczesne państwo liberalne. Teokratyczna monarchia zostaje zastąpiona monarchią konstytucyjną. Locke filozoficznie usprawiedliwi rewolucję, która stawia rozum ponad tradycją i wiarą.
Mechanizm z XVII wieku: Locke i Kartezjusz
Barok zdominował stulecie. Obraz wypełniony jest ciemnością, cieniami, kontrastami. W architekturze czyste linie i renesansowe linie łamią się, skręcają, równowaga ustępuje miejsca ruchowi, pasji. Barok i ciało. Obecność śmierci, podwójności. Różnica między rzeczywistością a snem. Wielki teatr świata, świat jako reprezentacja (Calderón de la Barca). Gatunek powieści jest skonsolidowany (Kichot pojawia się w 1605; w czasie XVII triumfuje powieść pikaresowa). W malarstwie Velázquez (1599-1660).
Koncepcja świata staje się naukowa, matematyczna i mechanistyczna. Naukowcy wykazali mechaniczną naturę zjawisk niebieskich i ziemskich, a nawet ciała zwierząt (Koniec Animizm ).
Rewolucja naukowa i intelektualna
Rewolucja naukowa oznaczała przeniesienie Ziemi ze środka wszechświata. Możliwe jest datowanie początku rewolucji w 1453 r., Wraz z publikacją rewolucji niebiańskich orbit, Kopernik , który zaproponował, że Słońce, a nie Ziemia, jest centrum układu słonecznego. Fizyką Kopernika był jednak Arystoteles, a jego systemowi brakowało empirycznej demonstracji. Galileo Galilei (1564-1642) był najbardziej skutecznym obrońcą nowego systemu, wspierając go swoją nową fizyką (dynamiką) i dostarczając teleskopowe dowody na to, że księżyc i inne ciała niebieskie nie były już bardziej "niebieskie" niż Ziemia. Jednak Galileusz wierzył, podobnie jak Grecy, że ruch planet był okrągły, mimo że jego przyjaciel Kepler wykazał, że orbity planetarne są eliptyczne. Ostateczne zjednoczenie fizyki niebiańskiej i ziemskiej nastąpiło w 1687 r. Wraz z publikacją Newton's Principia Mathematica.
Prawa ruchu Isaac Newton Potwierdzili oni, że wszechświat jest wielką maszyną. Ta analogia została zaproponowana przez Galileusza, a także przez René Descartesa, i stała się popularną koncepcją pod koniec tego stulecia.
W rezultacie idea aktywnego i czujnego Boga, którego wyraźna intencja spadła na ostatni liść drzewa, została zredukowana do idei inżyniera, który stworzył i utrzymywał doskonałą maszynę.
Od samego początku współczesnej nauki istnieją dwie sprzeczne koncepcje: stara tradycja platońska wspierała czystą i abstrakcyjną naukę, nie podlegającą kryterium użyteczności (Henry More : “Nauka nie powinna być mierzona za pomocą pomocy, jaką można zapewnić plecom, łóżku i stolikowi”), Wundt i Titchener będą zwolennikami tego punktu widzenia dla psychologii. W tym stuleciu rozwija się jednak idea utylitarnej, praktycznej, stosowanej nauki, której najbardziej energicznym obrońcą jest Francis Bacon. W następnym stuleciu tradycja ta jest mocno zakorzeniona w Anglii i Ameryce Północnej, ukierunkowując się na antyintelektualizm.
Rewolucja naukowa, w którymkolwiek z tych dwóch pojęć, wznawia starą koncepcję atomistyczną, zgodnie z którą niektóre cechy zmysłowe obiektów są łatwo mierzalne: ich liczba, waga, rozmiar, kształt i ruch. Inne jednak nie są takie, jak temperatura, kolor, tekstura, zapach, smak lub dźwięk. Ponieważ nauka musi być wymierna, może poradzić sobie tylko z pierwszymi rodzajami jakości, nazywanymi pierwotnymi jakościami, które atomiści przypisywali samym atomom. Wtórne cechy są przeciwstawne pierwotnym, ponieważ istnieją tylko w ludzkiej percepcji, wynikającej z oddziaływania atomów na zmysły.
Psychologia zostałaby założona, dwa wieki później, jako badanie świadomości, a zatem w jej przedmiocie uwzględnione zostały wszystkie właściwości sensoryczne , Później behawioryści uznają, że przedmiotem psychologii jest ruch organizmu w przestrzeni, odrzucenie reszty. Ruch jest oczywiście podstawową cechą.
Dwaj filozofowie reprezentują w tym stuleciu dwie klasyczne tendencje myśli naukowej: Kartezjusz dla wizji racjonalistycznej, z koncepcją czystej nauki i Locke dla empirysty, z koncepcją utylitarnej lub stosowanej nauki.
