Otwarta wojna między psychoanalizą i behawioryzmem, wyjaśniona w 8 kluczach

Kwiecień 3, 2024

Psychologia to nauka, która ma wiele sposobów i sposobów rozumienia ludzkiego umysłu i jego funkcjonowania. Różne szkoły i prądy myśli pojawiły się i zniknęły, rodząc się w celu uzupełnienia innych lub w opozycji do ich sposobów widzenia i działania.

Dwa nurty psychologiczne, które tradycyjnie miały sprzeczne pozycje, to psychoanaliza i behawioryzm. Te prądy wskazują nie tylko na różne cele , ale także zdefiniować pewne podstawowe pojęcia, takie jak "zachowanie" lub "umysł", w całkowicie odwrotny sposób.

W tym artykule omówimy główne fronty, w których walka między psychoanalizą i behawioryzmem .

Powiązany artykuł: "7 głównych strumieni psychologii"

Psychoanaliza

Będąc jedną z najbardziej znanych szkół psychologicznych, Psychoanaliza koncentruje się na nieświadomej części umysłu. Ten nurt rozumie nasze zachowanie w wyniku konfliktów powstających podczas zarządzania i tłumienia instynktów i napędów, które emanują z nieświadomości i które nie mogą być całkowicie wyeliminowane, ale po prostu wyparte.

Opierając się na ideach założyciela Zygmunta Freuda, psychoanaliza buduje umysł ludzki w różnych aspektach, przechodząc od nieświadomości do świadomości. Pojęcia takie jak It, I i Superego odnoszą się do części naszej istoty, która generuje impulsy, zarządza nimi i cenzuruje je, odpowiednio, na podstawie społecznych i uczonych moralności. Istnieją konflikty między różnymi częściami naszej istoty, które ego ma rozwiązać za pomocą różnych mechanizmów obronnych.

Na poziomie terapeutycznym, psychoanaliza zwykle zajmuje się "ukrytymi" aspektami osoby , Wyjaśniając psychopatologię, ortodoksyjna psychoanaliza koncentruje się na przeszłych wydarzeniach, wyjaśniając obecną symptomatologię opartą na zdarzeniach doświadczanych we wczesnych stadiach rozwoju człowieka, w których różne fazy są wizualizowane w miarę rozwoju osoby. Obecność nierozwiązanych konfliktów w pewnym momencie rozwoju będzie generować symptomy w przyszłości, powodując regresje do poprzednich etapów życia.

Dla tego nurtu rdzeniem psychicznego życia jest napęd lub instynkt , W tym aspekcie różni autorzy psychodynamiki rozważali, że dyski te koncentrują się na różnych aspektach, w przypadku najbardziej klasycznej psychoanalizy libido lub pożądania seksualnego.

Ponadto symbolizm jest często używany zarówno w interpretacji psychiki, jak iw różnych rodzajach terapii i leczenia. Aspekty, takie jak sny i nieświadome przejawy są bardzo interesujące dla wyjaśnienia treści psychicznych.

Behawioryzm

Obecny behawiorysta jednak ma na celu zbadanie ludzkiego umysłu w możliwie najbardziej rygorystyczny i empiryczny sposób poprzez jego jedyny obserwowalny korelator: zachowanie. Jej najwyższym priorytetem jest uzyskanie naukowego i sprawdzalnego wyjaśnienia zachowania. Dlatego szukaj obiektywnego odrzucenia obserwacji, na ile to tylko możliwe, bez możliwości zweryfikowania założeń.

Dla behawiorystów zachowanie jest regulowane przez zdolność asocjacji między różnymi rodzajami bodźców, odpowiedziami na nie oraz konsekwencjami tych reakcji. Z drugiej strony proponuje się, abyśmy rządzili się uniwersalnymi i niezmiennymi prawami. Po prostu przechwytujemy informacje i od tego reagujemy w określony sposób, zgodnie z jego charakterystyką.

Głównie uważa się, że jesteśmy jedynie reaktywni wobec warunków stymulacji, uczenia się przez powtarzanie skojarzeń. Jednak niektóre warianty behawioryzmu, takie jak radykalny behawioryzm, rozumieją, że istnieje wolność i wzmocnienie możliwości zmienić nasze otoczenie, aby wpłynęło to na nas tak, jak chcemy .

Ten paradygmat, a zwłaszcza radykalny behawioryzm zalecany przez B. F. Skinnera, powstrzymuje się od przypisywania podstawowej roli procesom mentalnym w czasie wyjaśniania, jak się zachowujemy, a umysł jest uważany raczej za coś, co choć istnieje, nie może być analizowane obiektywnie. Terapie stworzone w ramach tego paradygmatu skupiają się na teraźniejszości, bez skupiania się na przeszłych aspektach, i mają na celu modyfikację obecnego zachowania podmiotu, który przychodzi do konsultacji, aby uczynić go bardziej adaptacyjnym poprzez procesy oparte na uczeniu się.

Konflikt między obydwoma prądami

Te prądy w historii psychologii często były przeciwne, a nawet opisane jako całkowicie sprzeczne , Przyczyn tego jest wiele i w istocie wielu autorów to uważa Behawioryzm zrodził się z opozycji do metodologii psychoanalitycznej .

Wśród wielu różnic wyróżniamy osiem poniżej.

1Obiektywizm a symbolizm

Prąd psychoanalityczny opiera się na pojęciach, które odzwierciedlają interesujący punkt widzenia rzeczywistości i choć okazały się przydatne w wielu przypadkach, nie można ich przetestować empirycznie , Aspekty takie jak nieświadomość, sny lub koncepcja różnych rodzajów konfliktów wewnętrznych lub różnych struktur, które są częścią aparatu psychicznego, są szeroko dyskutowane przez behawioryzmów, którzy wierzą, że można wytłumaczyć ludzkie zachowanie tylko za pomocą metod empirycznych.

2. Od zewnątrz do wewnątrz: Personalists vs Environmentalists

Jedną z głównych różnic lub konfliktów między psychoanalizą a behawioryzmem jest skupienie się na różnych aspektach. Psychoanaliza koncentruje się na intrapsychicznym , Uważa, że pochodzenie zaburzeń psychicznych i zachowań nieprzystosowawczych jest słabym rozwiązaniem konfliktów intrapsychicznych podmiotu, nie będąc skutecznymi mechanizmami obronnymi, aby je rozwiązać.

Jednak w przypadku behawioryzmu wszelkie zachowanie wyjaśnia się za pomocą procesów asocjacyjnych, które zostaną w znacznym stopniu zdeterminowane przez charakterystykę bodźców. Tak więc praktycznie zachowań nie uwzględnia czynników wewnętrznych , ale koncentruje się na aspektach środowiskowych i procesach wywoływanych przez elementy zewnętrzne dla psychiki.

3. Obecny i przeszły

Behawioryzm jest paradygmatem, który koncentruje się na bieżących zachowaniach i zachowaniach. Chociaż zachowanie dezadaptacyjne można wyjaśnić na podstawie złego uczenia się lub braku szkolenia, najważniejszą rzeczą zarówno w terapii, jak i badaniach jest skupienie się na obecnym procesie. Z drugiej strony psychoanaliza zazwyczaj analizuje zachowanie i umysł przez osobistą historię osoby , jego zrozumienie i analiza. To znaczy, że opiera się na przeszłości, która zrodziła problemy, i dlatego przywiązuje wielką wagę do dzieciństwa.

4. Wyjaśnienie zachowania

Dla psychoanalizy to zachowanie jest regulowany przez koncepcję napędu , w którym pośredniczy ego, aby był spójny i akceptowalny dla superego i społeczeństwa jako całości. Jednak behawioryzm wyjaśnia zachowania oparte na powtórzeniu związku między bodźcami i reakcjami.

5. Koncepcja osobowości

Dla behawioryzmu osobowość to nic więcej wzór behawioralny wyuczony przez powtarzanie bodźców , podczas gdy psychoanaliza traktuje to jako sposób zarządzania i dostosowywania naszych impulsów i impulsów do rzeczywistości społecznej i moralnej.

6. Mechanizmy działania

Podczas gdy psychoanaliza opiera się głównie na analizie głębokich aspektów i próbuje ujawnić różne konflikty bez bezpośredniego działania na nie, behawioryzm skupia się na nauczaniu pacjenta nowych zachowań bezpośrednio poprzez uczenie się.

7. Cel terapii

Psychoanaliza ma na celu zmniejszenie poziomu napięcia i wewnętrznego konfliktu u pacjenta za pomocą różnych metod, podczas gdy cel terapii behawioralnej koncentruje się na zmieniać zachowanie w kierunku bardziej adaptacyjnych sposobów .

8. Transfer i przeciwprzeniesienie

Relacja z pacjentem jest aspektem o wielkim znaczeniu w praktyce psychologicznej. Jednak koncepcje te są specjalnie opracowane i wykorzystywane przez psychoanalizę, ustanawiając behawioryzm jako bardziej aseptyczną relację w celu uniknięcia zjawisk przeniesienia poza ustanowienie dobrego związku terapeutycznego.