Geneza muzyki i jej implikacje w naszym życiu

Marzec 29, 2024

W ten czy inny sposób muzyka jest obecna w niemal wszystkich sferach naszego życia , Można na przykład umieścić ją w scenie z horroru, aby zwiększyć napięcie i udrękę, lub można jej użyć podczas zajęć fitness, aby jej asystenci podążali odpowiednim rytmem.

Z drugiej strony, w jakimkolwiek towarzyskim wydarzeniu wartym swojej soli, melodii nie można zabraknąć, nawet jeśli jest w tle. Od słynnego marsza weselnego Richard Wagner Na weselu, aż do zespołów i piosenkarzy i autorów piosenek, którzy ustawiają nocne bary, muzykalność jest zawsze obecna.

Jednostki wszystkich ludzkich społeczeństw mogą postrzegać muzykalność i być wrażliwe emocjonalnie na dźwięk (Amodeo, 2014). Nikt nie może wiedzieć, kiedy piosenka mu się podoba, wywołuje u niego smutek, a nawet euforię. I, podobnie jak wiele innych rzeczy obecnych w naszym życiu, akceptujemy istnienie muzyki jako czegoś naturalnego. Jednak analizowane z naukowego punktu widzenia umiejętność tworzenia i korzystania z muzyki jest dość złożona i przyciąga uwagę naukowców z wielu różnych dziedzin.

Zalecany artykuł: "Jakiej muzyki słuchają inteligentni ludzie?"

Muzyka może sprzyjać przetrwaniu

Przez kilka dekad naukowcy badający ewolucję zaproponowali, aby znaleźć pochodzenie muzyki w historii biologicznej człowieka , Ta perspektywa zaczyna się od teorii doboru naturalnego, potwierdzając, że to potrzeby narzucane przez środowisko kształtują projekt wszystkich gatunków, ponieważ osoby z najlepszymi adaptacjami (fizjologicznymi lub psychologicznymi) przetrwają w danym momencie.

Te korzystne cechy wynikają z różnych mutacji genetycznych, które jeśli są pozytywne dla przetrwania, będą częściej przenoszone z pokolenia na pokolenie. W przypadku istoty ludzkiej presja doboru naturalnego wpłynęła na strukturę i funkcje mózgu przez tysiące lat, zachowując projekt, który pozwolił na prowadzenie bardziej funkcjonalnych zachowań.

Jednak nasz gatunek jest znacznie bardziej złożony. Chociaż dobór naturalny był tym, który ukształtował biologiczny projekt organizmu, to kultura i to, czego uczymy się przez całe życie, co kończy się definiowaniem tego, kim jesteśmy .

Biorąc pod uwagę te idee, jest wielu etologów, neuronaukowców, muzykologów i biologów, którzy zgadzają się, że był moment w historii, kiedy muzyka pomogła naszym przodkom przetrwać w dzikim i wrogim środowisku. W recenzji tego tematu Martín Amodeo (2014) potwierdza, że umiejętność docenienia sztuki dźwiękowej może nawet odgrywać zasadniczą rolę w pojawianiu się gatunku ludzkiego. Te afirmacje mogą zaskakiwać, ponieważ w tej chwili użycie muzyki jest pozornie ludyczne i na szczęście nie ma na myśli kwestii życia czy śmierci.

Kiedy przyszła muzyka?

Muzykalność byłaby przed pojawieniem się sztuki i języka te dwie ostatnie są prawie wyłącznie własnością Homo sapiens. Hominidy przed człowiekiem nie miałyby zdolności umysłowej niezbędnej do opracowania skomplikowanego języka, musiałyby trzymać się przedjęzykowego systemu komunikacji opartego na dźwiękach, które zmieniły rytm i melodię. Jednocześnie towarzyszyły one tym dźwiękom za pomocą gestów i ruchów, reprezentujących jako całość proste znaczenia dotyczące emocji, które chciały dotrzeć do swoich rówieśników (Mithen, 2005). Chociaż do osiągnięcia obecnego poziomu pozostało jeszcze wiele do zrobienia w historii, muzyka i język werbalny miałyby tutaj swój prymitywny punkt wyjścia.

Mimo że muzyka i język werbalny mają wspólne pochodzenie, istnieje między nimi wielka różnica. Dźwięki, które przypisujemy słowom, nie mają żadnego związku ze znaczeniem słów w prawdziwym życiu. Na przykład słowo "pies" jest abstrakcyjną koncepcją przypisywaną temu ssakowi w sposób losowy poprzez kulturę. Zaletą języka byłoby to, że pewne dźwięki mogą odnosić się do bardzo precyzyjnych propozycji. Wręcz przeciwnie, dźwięki muzyki byłyby w pewnym sensie naturalne i można powiedzieć, że "muzyka zdaje się oznaczać, co ona brzmi" (Cross, 2010), chociaż znaczenie tej podeszwy jest niejednoznaczne i nie można jej wyrazić za pomocą dokładnych słów.

W związku z tym naukowcy z University of Sussex (Fritz i inni, 2009) przeprowadzili międzykulturowe badania na poparcie tej tezy.W swoich badaniach badali rozpoznawanie trzech podstawowych emocji (szczęścia, smutku i lęku) obecnych w różnych zachodnich pieśniach członków afrykańskiego plemienia Mafa, którzy nigdy nie mieli kontaktu z innymi kulturami i, oczywiście, nigdy nie słyszeli piosenki, które zostały im przedstawione. Mafowie uznawali pieśni za szczęśliwe, smutne lub wywołujące strach, więc wydaje się, że te podstawowe emocje można rozpoznać i wyrazić poprzez muzykę.

Podsumowując, jedną z głównych funkcji muzyki, w jej początkach, może być wywoływanie nastrojów u innych ludzi (Cross, 2010), który może służyć do modyfikowania zachowania innych w oparciu o niektóre cele.

Nosimy muzykę od urodzenia

Innym filarem muzyki współczesnej może być związek matka-dziecko. Ian Cross, profesor Music and Science i badacz z University of Cambridge, badał wiek nabywania przez dzieci wszystkich wydziałów, które umożliwiają percepcję muzyczną, dochodząc do wniosku, że przed pierwszym rokiem życia i Rozwinęli te możliwości na poziomie osoby dorosłej. Natomiast rozwój języka werbalnego będzie z czasem bardziej rozległy.

Aby poradzić sobie z tym, rodzice dziecka uciekają się do szczególnej formy komunikacji. Jak opisuje Amodeo (2014), kiedy matka lub ojciec mówi do dziecka, robią to inaczej niż wtedy, gdy nawiązują rozmowę z dorosłymi. Mówiąc do noworodka, kołysząc się rytmicznie, używa się ostrzejszego głosu niż normalnie, używając powtarzalnych wzorów, nieco przesadzonych intonacji i bardzo ostrych krzywych melodycznych. Ten sposób wyrażania siebie, który byłby wrodzonym językiem między synem a matką, pomógłby ustanowić bardzo głęboki emocjonalny związek między nimi. Rodzice, którzy w nieprzyjaznych czasach mieli taką zdolność, ułatwili opiekę nad potomstwem, ponieważ mogliby, na przykład, uspokoić płacz dziecka, uniemożliwiając mu przyciągnięcie drapieżników. Dlatego ci z tą przedhipoteczną zdolnością będą bardziej skłonni do przetrwania i rozprzestrzeniania swoich genów i ich cech.

Martín Amodeo twierdzi, że rytmiczne ruchy i pojedyncze wokalizacje wykonywane przez rodzica spowodowałyby powstanie pieśni i muzyki. Ponadto zdolność dzieci do chwytania tego będzie utrzymana przez całe ich życie i pozwoli im, w wieku dorosłym, odczuwać emocje podczas słuchania pewnej kombinacji dźwięków, na przykład w postaci kompozycji muzycznej. Ten mechanizm oddziaływania matki z synem jest wspólny dla wszystkich kultur, dlatego jest uważany za uniwersalny i wrodzony.

Muzyka sprawia, że czujemy się bardziej zjednoczeni

Istnieją również teorie oparte na społecznej funkcji muzyki, ponieważ sprzyja to spójności grupy , Dla starożytnych ludzi kluczem do przetrwania była współpraca i solidarność w nieprzyjaznym środowisku. Przyjemna działalność grupowa, taka jak produkcja muzyki i korzystanie z niej, spowodowałaby wydzielenie dużej ilości endorfin, co miałoby miejsce wspólnie, gdyby melodia była słyszana przez kilka osób w tym samym czasie. Ta koordynacja, pozwalając muzyce przekazywać podstawowe uczucia i emocje, umożliwiłaby uzyskanie "uogólnionego stanu emocjonalnego we wszystkich członkach grupy" (Amodeo, 2014).

Różne badania potwierdzają, że interakcja grupowa poprzez muzykę sprzyja empatii, konsoliduje tożsamość społeczności, ułatwia integrację, aw konsekwencji utrzymuje jej stabilność (Amodeo, 2014). Spójna grupa poprzez takie działania, jak muzyka, byłaby zatem ułatwiona dzięki przetrwaniu, ponieważ promowałaby współpracę między dużymi grupami ludzi.

Zastosowanie tej muzyki także do naszych czasów, piękno muzyki, z której korzystamy w grupie, opierałoby się na dwóch czynnikach. Z jednej strony Istnieje czynnik biologiczny, który pozwala nam wywoływać wspólne emocje przed, na przykład, tą samą piosenką , Sprzyja to poczuciu wzajemnej przynależności (Cross, 2010). Drugi czynnik opiera się na niejednoznaczności muzyki. Dzięki naszym złożonym zdolnościom poznawczym ludzie mają zdolność przypisywania znaczeń do tego, co słyszą w oparciu o swoje osobiste doświadczenia. Z tego powodu, oprócz promowania podstawowych emocji, muzyka pozwala każdej osobie na osobistą interpretację tego, co słyszy, dostosowując ją do obecnego stanu.

Praktyka muzyczna poprawia nasze zdolności poznawcze

Ostatnim czynnikiem, który prawdopodobnie przyczynił się do rozwoju muzyki jako tak złożonego czynnika kulturowego, jest jej zdolność wpływania na inne zdolności kognitywne. Jak prawie każdą umiejętność, której się uczysz, Trening muzyczny modyfikuje mózg w jego funkcjach i strukturze .

Ponadto istnieje solidna podstawa, która wskazuje, że szkolenie muzyczne ma pozytywny wpływ na inne dziedziny, takie jak rozumowanie przestrzenne, matematyka lub lingwistyka (Amodeo, 2014).

Podobny w innych gatunkach

Na koniec należy wspomnieć, że zwierzęta takie jak beluga i wiele ptaków podążały podobnymi procesami ewolucyjnymi. Chociaż główną funkcją śpiewu u wielu ptaków (a także u niektórych ssaków morskich) jest komunikowanie się ze stanami lub próba wpływania na inne zwierzęta (na przykład w zalotach przez pieśń lub zaznaczanie terytorium), wydaje się, że czasami śpiewają tylko dla zabawy. Ponadto niektóre ptaki zachowują sens estetyczny i starają się tworzyć utwory, które analizowane pod względem muzycznym stosują się do pewnych zasad .

Wnioski

Podsumowując, biorąc pod uwagę fakt, że muzyka wydaje się być czymś tak naturalnym jak samo życie, należy ją ożywić od dzieciństwa, choć niestety straciła na znaczeniu w obecnym systemie edukacyjnym. Pobudza nasze zmysły, rozluźnia nas, sprawia, że wibrujemy i łączy nas jako gatunek, więc ci, którzy nazywają go największym dziedzictwem, jakie posiadamy, nie są dalekie od rzeczywistości.

Bibliografia:

Amodeo, M.R. (2014). Geneza muzyki jako cechy adaptacyjnej człowieka. Argentine Journal of Behavioural Sciences, 6 (1), 49-59.
Cross, I. (2010). Muzyka w kulturze i ewolucji. Epistemus, 1 (1), 9-19.
Fritz, T., Jentschke, S., Gosselin, N., Sammler, D., Peretz, I., Turner, R., Friederici, A. i Koelsch, S. (2009). Uniwersalne rozpoznawanie trzech podstawowych emocji w muzyce. Current biology, 19 (7), 573-576.
Mithen, S.J. (2005). Śpiew neandertalczyków: pochodzenie muzyki, języka, umysłu i ciała. Cambridge: Harvard University Press.