Sprawa Ortega Lara, 532 dni w zulo: wywiad z dr. José Cabrera
Porwanie José Antonio Ortegi Lary (1958, Montuenga, Hiszpania) przez terrorystyczną grupę ETA wstrząsnęło całym krajem.
Ortega Lara był skromnym hiszpańskim urzędnikiem więziennym, który został porwany w styczniu 1996 roku przez komandor organizacji terrorystycznej ETA (Euskadi Ta Askatasuna). Był zaskoczony w pobliżu swojego samochodu, w garażu własnego domu, gdy miał zamiar przenieść się do miejsca pracy. W tej chwili dwie osoby na muszce zmusiły go do wejścia do sarkofagu znajdującego się w bagażniku furgonetki. W całkowitej ciemności został przeniesiony do kryjówki, z której nie chciał odejść od dłuższego czasu.
Musiał pozostać w dziurze przez 532 dni bez końca
Wkrótce grupa terrorystyczna ogłosiła autorstwo porwania w państwowych mediach. Poprosił, w zamian za uwolnienie Ortegi, że więźniowie tej organizacji zostaną przybliżeni do więzień Kraj Basków , Wymaganie, które zgodnie z oczekiwaniami zostało zignorowane przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, następnie kierowane przez Jaime Mayor Oreja.
Państwo hiszpańskie nie przystąpiło do roszczeń terrorystów, więc Ortega Lara został bezterminowo zatrzymany w podziemnej dziurze zbudowanej w opuszczonym magazynie przemysłowym w mieście Guipuzcoa. Mondragón , Zamknięty w tej ciemnej klatce, Ortega Lara pozostał żywy, nie mogąc odejść nawet przez chwilę, w miejscu, w którym ledwo mógł się poruszać, ze straszliwą wilgotnością, bez kontaktu z otoczeniem i ze stałym zagrożeniem, że terroryści postanowili go zabić. Chociaż wszystkie okoliczności zdawały się grać przeciwko zdesperowanemu i coraz bardziej nędznemu Ortega Lara, policja zdołała zawęzić oblężenie autorów jego porwania i niewoli, do tego stopnia, że porywacze wyznał lokalizację kryjówki Ortega Lara pozostał. Został zwolniony w lipcu 1997 roku, półtora roku po dniu, w którym został uprowadzony.
Film dokumentalny o sprawie Ortegi Lara
Jeśli chcesz poznać wszystkie szczegóły sprawy i przeżycia, które przeżył José Antonio Ortega Lara, nie przegap tego filmu dokumentalnego wykonanego przez TeleMadrid .
Wywiad z dr. José Cabrera Forneiro, psychiatrą sądowym
Jedną z osób, które najlepiej znają tę sprawę, jest dr José Cabrera Forneiro, znany psychiatra sądowy i regularnie występujący w mediach w naszym kraju.
Wraz z nim chcieliśmy podzielić się rozmową na temat sprawy José Antonio Ortegi Lary, nie tylko ze względu na społeczny wpływ jaki ona spowodowała, ale także ze względu na wszystko, co związane ze zdrowiem psychicznym osoby, która dosłownie musiała znosić piekło w życiu. Dr Cabrera jest jedną z osób, która najlepiej wie, co się stało i co porwali musieli żyć, i nie kryje strumienia emocji, które wszyscy cierpimy, przypominając to makabryczne wydarzenie w historii Hiszpanii.
Regeneracja Bertranda: Dzień dobry, doktorze Cabrera. To zaszczyt móc podzielić się z wami tą przestrzenią, aby przeanalizować sprawę porwania Ortegi Lary. Minęło dwadzieścia lat, odkąd José Antonio Ortega Lara został porwany i przetrzymywany przez ETA. Jak społeczeństwo hiszpańskie przeżywa te chwile? Jakie są twoje osobiste odczucia, kiedy pamiętasz ten mroczny epizod?
Doktor José Cabrera : Społeczeństwo hiszpańskie znosi wszystko, zwłaszcza gdy wiadomości są w mediach i "daleko od nas". Ten epizod był doświadczany jako dodatkowy dodatek do chmury ataków, gróźb i wymuszenia chwili, powiedzielibyśmy, że prawie żył jak w stanie znieczulenia, a to była bardziej energia, którą siły i ciała bezpieczeństwa obaliły, a media tkanina społeczna
Moje osobiste odczucie było obrzydzeniem wobec bezlitosnych porywaczy, którzy walczyli o niesprawiedliwą sprawę, pokonując prostego urzędnika.
Mówimy o osobie, która była przetrzymywana wbrew swojej woli w niezamieszkałym miejscu, bez możliwości odejścia i wiedząc, że najprawdopodobniej ETA zamierza go zabić dzień czy inny. W jaki sposób człowiek staje w obliczu egzystencji w tych strasznych warunkach i jakie cechy psychologiczne pomogły Ortegi Larze przetrwać tak długo?
Człowiek w całej historii znosił najokropniejsze udręki, kary, skruszenia i sytuacje, dobrowolnie lub mimowolnie, wystarczy zastosować instynkt przetrwania i znaleźć sens, aby pozostać przy życiu.
W przypadku pana Ortegi Lary były trzy warunki, które mu pomogły: był wierzący, miał rodzinę, którą chciał i chciał znowu zobaczyć, i był metodycznym człowiekiem o wielkim wewnętrznym życiu, te trzy były osiami twoje przeżycie
W wywiadzie udzielonym TeleMadridowi Ortega Lara wyznał, że zaplanował swoje samobójstwo za pomocą kilku mechanizmów, chociaż nigdy nie zdołał nacisnąć tego przycisku. Czy to normalne w przypadku długotrwałych porwań?
Samobójstwo zawsze powstaje w obliczu ostatecznej sytuacji rozpaczy, w której cierpienie nie może już być tolerowane, a wyjście nie istnieje. Jest to mechanizm obronny przeciw deprawacji sensorycznej i afektywnej, to znaczy "Do tej pory przybyłem".
Jednak doświadczenie mówi nam, że ci ludzie, którzy znosili nieludzką niewolę, prawie nigdy nie popełniają samobójstwa, a jednak po pewnym czasie ci sami ludzie już wypuścili, jeśli zakończyli swoje życie, na przykład przypadek Primo Levi .
Szczęśliwie, po długich przejściach policja znalazła miejsce pobytu Ortegi Lary i mogła go uwolnić. Według własnego Ortegi Lary, gdy strażnik, który przyszedł, aby go uratować zgodził się na zulo, zakładnik wierzył, że ta osoba była w rzeczywistości zamaskowanym terrorystą, który zamierzał go zabić, w rodzaju makabrycznej inscenizacji. Jak myślisz, dlaczego zareagował w ten sposób?
W stanie ciszy i braku zewnętrznych referentów interweniuje tylko sama idea niewolnika, co w sposób kompensacyjny tworzy życie wokół kilku kontaktów, jakie ma on ze swoimi porywaczami.
W tej sytuacji pan Ortega Lara, który ciągle czekał na śmierć, nie mógł zrozumieć, że nagle pojawiła się osoba w mundurze Gwardii Cywilnej, która go uwolniła, po prostu nie pasowała mu do głowy i po prostu wierzyła, że nadszedł koniec.
Kiedy został wypuszczony, Ortega Lara stracił ponad 20 kilogramów, oprócz tego, że miał struny głosowe i atrofię wzroku. Wszyscy mamy w siatkówce obraz Ortegi, chudego i brodatego, kroczącego z pomocą jego rodziny wkrótce po akcji ratunkowej. Sądzę jednak, że psychologiczne kontynuacje były jeszcze straszniejsze i trwały.
Fizyczne wyniszczanie niewoli ma tendencję do cofania się w czasie, jest to kwestia ponownego użycia mięśni, głosu, oczu, zmysłów ... ale wpływ psychologiczny jest czymś innym.
Poczucie bezkarności prześladowców, poczucie niesprawiedliwości wobec ich osoby, pustka samotności, oddalenie, niezrozumienie faktów i groźba trwałej śmierci, zmieniają osobowość na życie zamieniając przyszłość w coś zupełnie nowego i odmiennego od tego, czego oczekuje się w normalnym życiu, a wraz z nim i wspomnieniami, które musisz utrzymywać, to takie proste.
Wiele mówi się o moralnej i psychologicznej integralności José Antonio Ortegi Lary i nic dziwnego. Jakie są mentalne siły, które jednostka musi rozwinąć, aby powrócić do "normalności" po tym, jak przeżyła tak fatalną sytuację?
Pierwszym z nich jest zrozumienie, co się stało, to powiedzenie: zaakceptuj, że był to zbrodniczy akt grupy terrorystycznej, która złapała go przypadkiem, aby uniknąć winy, która nie jest rzadkością w tych przypadkach. Drugi, stopniowo wychodzą z fizycznych konsekwencji, krok po kroku i w oddali od zgiełku. Trzeci, porzuć siebie w ramionach ludzi, którzy cię kochają i jesteś kluczem do twojego oporu, ciesz się ich zwykłą kompanią, prostymi rozmowami, przypomnieniem tego, co się z nimi stało i ta niewola pozbawiła ich.
I na koniec pozwolenie sobie na poradę specjalisty w dziedzinie medycyny i / lub psychiatrii, aby zastosować łagodne leczenie, które rekompensuje cykle sygnalizowania snu i zniechęcenie wywołane cierpieniem.
Ortega Lara powiedział również, że podczas swojej niewoli mówił sam, wyobrażał sobie, że jego żona jest z nim i wypowiedział jej na głos wyrazy. Czy uważasz, że jest to przydatne w tego rodzaju sytuacjach?
Tak, z pewnością bardzo przydatne jest stworzenie wyimaginowanej postaci, z którą można porozmawiać, towarzyszyć nam, aby zachować nadzieję i złagodzić fizyczną samotność.
Normalną rzeczą jest odtworzenie osoby najbliższej rodziny, a czasem nie tylko jednej, ale kilku, ustanowienia pełnych i gęstych rozmów, które wypełniają niekończący się dzień i żegnają się z nimi przed snem.
Nie chcę kończyć wywiadu bez pytania drugiej strony medalu. Porywacze, terroryści. Przyszło mi tylko do głowy, że trzymanie osoby przez tak długi czas, prostego urzędnika bez odpowiedzialności politycznej i rodziny ... może być wytłumaczone jedynie przez najbardziej nieludzki fanatyzm. Ortega zazwyczaj odnosi się do Bolinagi, szefa operacji, jako biednego drania, nieszczęśliwego człowieka.
Pozwalają mi nie wypowiadać ani słowa na temat tych tematów, które niszczą pojęcie godności ludzkiej, a nie słowa, że wykonują swoje wyroki w samotności i zapomnieniu, to więcej niż to, co ofiarowali swoim ofiarom.
