Alienacja rodzicielska: wynalazek czy rzeczywistość?

Ponieważ Richard Gardner po raz pierwszy opisał pojęcie alienacji rodzicielskiej w 1985 roku, kontrowersje i krytyki wypływające z tego konstruktu były bardzo różnorodne. Przeciwnicy koncepcji opierają się na różnych typach argumentów, aby unieważnić ich istnienie w ciągu ostatnich dziesięcioleci, co autorzy tacy jak Suárez i Nodal (2017) przeanalizowali w ostatnim przeglądzie, aby rzucić nieco światła na to złożone zjawisko.

Więc ... Czy koncepcja alienacji rodzicielskiej jest fundamentalna? Zobaczmy to

• Powiązany artykuł: "Rozwód rodziców, jak wpływa na dzieci?"

Syndrom Alienacji Rodzicielskiej

Pierwotna definicja SAP przez Gardnera odnosiła się do "zmiany, która zazwyczaj pojawia się w kontekście rozwodu, w którym dziecko pogardza ​​i krytykuje jednego z rodziców, gdy taka negatywna ocena jest nieuzasadniona lub przesadzona (w Vilalta Suárez, 2011) ".

SAP implikuje że rodzic zaraźliwie wpływa na dziecko, aby ten drugi odrzucił drugiego rodzica w przypadkach, w których nie ma dowodów na jakiekolwiek znęcanie się rodzica wobec dziecka. W szczególności jako oznaczające znaki SAP (Vilalta Suárez, 2011) dołączono następujące elementy:

• Istnienie kampania oczerniania .
• Frywolne lub absurdalne racjonalizacje odrzucenia rodzica.
• Brak emocjonalna ambiwalencja w kierunku danych rodziców.
• Pojawienie się "fenomenu niezależnego myśliciela", argumentuje, że decyzja o odrzuceniu nie dotyczy dziecka.
• Automatyczne wsparcie dla "ukochanego" ojca w dowolnej pozycji.
• Brak poczucia winy u dziecka za wyrażenie odrzucenia.
• Objawienie w opowieści o synu pożyczonych scen, których dziecko nie żyło lub nie pamięta.
• Zakres odrzucenia do rodziny lub środowiska odrzuconego rodzica.

Według wspomnianych autorów, Praktyczny przewodnik dotyczący zintegrowanych środków ochrony przed przemocą ze względu na płeć, przygotowany przez grupę ekspertów na ten temat i przez Radę Ogólną Sądownictwa w 2016 r., Opiera się na niemożności sprawdzenia istnienia SAP.

Ta kategoryzacja opiera się na fakcie, że taka psychologiczna istota nie jest włączony do systemów klasyfikacji zaburzeń psychicznych odniesienia prąd, taki jak DSM-V. Jest to szczególnie istotne, ponieważ dokument ten staje się podstawowym przewodnikiem w dziedzinie psychologii sądowej i może z kolei warunkować koncepcję, że specjaliści w dziedzinie psychologii klinicznej mają o konstrukcji SAP.

• Może jesteś zainteresowany: "8 rodzajów rodzinnych konfliktów i jak nimi zarządzać"

Analiza krytyczna sprawdzania poprawności SAP

W pracach przeprowadzonych przez Suáreza i Nodala (2017) przedstawiono różne argumenty kwestionujące uzasadnienia zaproponowane przez przeciwników SAP i autorów wspomnianego Przewodnika, gdy dochodzi do unieważnienia ich istnienia.

Po pierwsze wydaje się, że sama nomenklatura SAP określająca go jako syndrom wywołał wiele dyskusji w sensie tego, czy jego konceptualizacja powinna być legitymizowana jako zjawisko patologiczne, zaburzenie psychiczne lub choroba.

1. Patologizacja zjawiska relacyjnego

Według Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (APA), zespół definiowany jest przez zestaw objawów i / lub objawów, które w oparciu o częstą współwystępowanie mogą sugerować patogenezę (DSM-IV-TR, 2014). Chociaż prawdą jest, że element "syndromu" może być niedostatecznie uzasadniony naukowo w systemie SAP, nie z tego powodu można zaprzeczyć istnieniu zjawiska sytuacyjnego alienacja rodziców opisuje. Można to uznać za niezależne od tego, czy istnieje wystarczający konsensus w sprawie przyznania nozologii zespołu.

W związku z powyższym, SAP nie został włączony jako taki w żadnej wersji DSM, chociaż debata była bardzo obecna, aby włączyć ją do grupy ekspertów odpowiedzialnych za oficjalny rozwój obecnego podręcznika.

2. Argument kołowy

W tym sensie autorzy pracy twierdzą, że fakt, że SAP nie został ostatecznie zebrany w systemie klasyfikacji, niekoniecznie oznacza, że ​​należy odmówić jej istnienia , Zobacz przykład użyty jako "zespół maltretowanej kobiety" lub homoseksualizm, który został zdefiniowany jako zaburzenie psychiczne do roku 1973. Obaj uzasadniają fakt, że chociaż nie ma określonej etykiety diagnostycznej na problem psychologiczny w danym czasie może to być równie istotne i priorytetowe w praktyce klinicznej.

Zatem, jeśli ostatecznie SAP lub AP (alienacja rodzicielska) jest rozważana w przyszłej rewizji DSM, czy oznacza to, że tylko od tego momentu można ją zdefiniować jako patologię umysłową, a nie wcześniej?

3. Domniemany brak zainteresowania psychologią

Kolejny argument, że pytanie Suáreza i Nodala (2017) odnosi się do przekonania, że ​​SAP nie był (i nie jest) interesujący dla psychologicznej społeczności naukowej. W tekście wymieniono liczne prace, które pokazują coś wręcz przeciwnego, chociaż prawdą jest, że obejmują one również opisy badań metaanalizacyjnych trudność empirycznej weryfikacji SAP , Dlatego nie można powiedzieć, że społeczność naukowa nie jest zainteresowana obszarem klinicznym i kryminalistycznym w celu bardziej obiektywnego zbadania i ograniczenia SAP (lub AP).

Oprócz powyższego wydaje się, że w dziedzinie jurysdykcji nie można znaleźć żadnego orzeczenia ani Sądu Najwyższego, ani Trybunału Praw Człowieka Strasburga z natury rzeczy kwestionującego istnienie SAP.

SAP i DSM-V

Jak wcześniej wspomniano, SAP nie jest rozpoznawany jako podmiot nozologiczny w DSM-V. Jednak w części dotyczącej "problemów, które mogą być przedmiotem uwagi klinicznej" wydaje się kontemplować podmiot zwany "problemami relacji między rodzicami a dziećmi".

Biorąc pod uwagę kryteria diagnostyczne, można je dostosować do definicji zdefiniowanej w SAP: problem podstawy psychologicznej w odniesieniu do edukacji rodzinnej a to powoduje upośledzenie czynnościowe na poziomie behawioralnym, emocjonalnym i poznawczym. Dlatego też, chociaż jest postrzegany jako problem relacji, a nie jako zaburzenie psychiczne, wydaje się, że SAP lub AP można opisać w sposób umożliwiający ich wykrycie za pomocą określonych wskaźników definiujących w rzeczywistych przypadkach, ocenę Konieczne jest wymaganie interwencji na poziomie psychologicznym i / lub kryminalistycznym oraz, w końcu, umożliwienie w przyszłości kontynuacji dochodzeń, które dokładniej określają, jakie implikacje przedstawia SAP.

Bibliografia:

• American Psychiatric Association., Kupfer, D.J., Regier, D.A., Arango Lopez, C., Ayuso-Mateos, J. L., Vieta Pascual, E., i Bagney Lifante, A. (2014). DSM-5: Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (wyd. 5). Madryt [itd.]: Redakcja Panamericana Medical.
• Escudero, Antonio, Aguilar, Lola i Cruz, Julia de la. (2008). Logika syndromu rodzicielskiej alienacji Gardnera (SAP): "terapia zagrożenia" Journal of the Spanish Association of Neuropsychiatry, 28 (2), 285-307. Źródło: 26 stycznia 2018 r., //Scielo.isciii.es/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0211-57352008000200004&lng=es&tlng=es.
• Suárez, R.J. V., & Nodal, M.W. (2017). O Micie Alienacji Rodzicielskiej (SAP) i DSM-5. Artykuły psychologa, 38 (3), 224-231.
• Vilalta Suárez, R. J. (2011). Opis syndromu rodzicielskiej próby kryminalistycznej. Psicothema, 23 (4).

Ojciec Walczy o Dziecko - Anglia Nie Chce Wypuścić Ich do Polski - Wywiad jak Komentator (Kwiecień 2024).