Psychologiczne leczenie siedzącego trybu życia, w 9 krokach
Żyjemy w osiadłym społeczeństwie , Chociaż w ostatnim czasie fakt uprawiania sportu i ćwiczeń stał się popularny, większość ludzi ma podstawową rutynę, która wymaga spędzania dużej części czasu na siedzeniu w fotelu bez żadnego wysiłku fizycznego. Również na poziomie rekreacyjnym duża część populacji ledwo się porusza (na przykład spędza dużo czasu oglądając telewizję lub w sieciach), mając bardzo bierne życie na poziomie fizycznym.
Siedzący tryb życia może być ważnym problemem: nie wykonywanie jakiegokolwiek rodzaju aktywności fizycznej jest niebezpieczne i może stanowić ważny czynnik ryzyka dla cierpiących na choroby medyczne i zaburzenia psychiczne. Jest nawet możliwe, że ludzie, którzy chcą lub nie chcą zaprzestać tego rodzaju trybu życia, nie wiedzą, jak to zrobić lub nie widzą, że są do tego przygotowani. Dlatego przy wielu okazjach będzie to konieczne przeprowadzić psychologiczne leczenie siedzącego trybu życia .
- Powiązany artykuł: "Siedzący powoduje zmiany w mózgu"
Siedzący tryb życia: definicja i ryzyko
Chociaż jest to pojęcie znane większości ludzi, nigdy nie boli rewidualizować znaczenia terminu siedzący tryb życia, aby wiedzieć, z czym mamy do czynienia.
Siedzący tryb życia jest określony przez Światową Organizację Zdrowia jako styl życia, który implikuje brak nawykowego ćwiczenia fizycznego lub ma tendencję do braku ruchu rozumiane jako osiągnięcie mniej niż pół godziny codziennej aktywności fizycznej.
Jest to styl życia, który zaczął powstawać wraz z narodzinami rolnictwa i zwierząt gospodarskich, ale z biegiem czasu został zaakcentowany coraz bardziej, ponieważ postęp technologiczny sprawił, że nie było konieczne dokonywanie dużych przemieszczeń i minimalizowanie niezbędny wysiłek w celu wykonania naszych zadań. Dzisiaj nawet na coś tak apetycznego jak rozrywka czy relacje społeczne, musimy po prostu się ruszyć staje się coraz bardziej nieaktywna.
Chociaż technicznie nie jest uważany za chorobę lub zaburzenie, siedzący tryb życia jest jednym z głównych modyfikowalnych czynników ryzyka dla dużej liczby chorób, ponieważ osłabia układ odpornościowy i utrudnia optymalne funkcjonowanie organizmu. W rzeczywistości około 2 miliony przedwczesnych zgonów może być spowodowane tym czynnikiem.
Powiązane zaburzenia
Niektóre z zaburzeń medycznych z którymi było związane z ogólną chorobą serca, otyłością i nadciśnieniem , różne rodzaje raka i zaburzenia metaboliczne, takie jak cukrzyca (szczególnie typu II). Wynikające z powyższych zaburzeń, można również stwierdzić, że zwiększa ryzyko udaru.
Oprócz tego ma również wpływ na poziomie mentalnym: jest znacznie bardziej prawdopodobne, że osiadły człowiek rozwija lęk, stres lub depresję. Również ułatwia i przyspiesza degenerację neuronów u pacjentów z chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Alzheimera.
Zalety sportu
Istotnym elementem w przypadku siedzącego trybu życia jest z jednej strony dostrzec wady, które się z tym wiążą, az drugiej liczne zalety realizacji sportu.
W tym sensie należy zauważyć, że uprawianie sportu generuje endorfiny, co poprawia nastrój pacjenta. Poprawia zdrowie naszych mięśni i serca, wzmacnia nasz układ odpornościowy i poprawia jakość życia. Zwiększa też zdolność zapamiętywania oraz poziom energii i uwagi, które możemy wprowadzić do gry.
Poprawia także sen i relacje seksualne. Zmniejsza on poziom lęku i depresji, a nawet jest czynnikiem chroniącym przed demencją. Ponadto zwykle wywołuje uczucie kontroli i zwiększa postrzeganą poczucie własnej skuteczności. Na koniec stylizuj sylwetkę i popraw kondycję fizyczną, co może przyczynić się do zwiększenia poczucia własnej wartości u niektórych osób.
- Może jesteś zainteresowany: "Pożegnanie z siedzącym trybem życia: 6 powodów dla sportu"
Psychologiczne traktowanie siedzącego trybu życia
Aspekty komentowane powyżej wskazują, że siedzący tryb życia jest ryzykiem i wadą dla naszego ciała , Dlatego wiele osób uważa, że istnieje potrzeba zmiany, w przypadku której mogą nie być w stanie, a nawet w wielu przypadkach nie podniosły stylu życia i przejść do konsultacji psychologicznych z innego powodu, ale w którym jest to bardzo istotny czynnik (np. osoby z depresją), które mogą wymagać profesjonalnej pomocy.
Poniżej są niektóre Aspekty i techniki, które mogą być stosowane w psychologicznym leczeniu siedzącego trybu życia .
1. Analiza i ocena stanu początkowego i czynników utrzymania
Przed rozpoczęciem leczenia konieczne będzie psychologiczne leczenie siedzącego trybu życia ocenić, w jakim stopniu prowadzisz osiadły tryb życia , jeśli istnieją przyczyny tego i to, czym są lub czy istnieją czynniki, które uniemożliwiają zmianę ich zachowania. Poddano ocenie przekonania podmiotu dotyczące aktywności fizycznej, stanu zdrowia (poprzez badanie lekarskie), preferencji, kontekstu, oczekiwań, możliwej obecności problemów emocjonalnych oraz historii aktywności fizycznej, której temat poddano, między innymi,. czynniki.
Niektóre z najczęstszych powodów posiadania i utrzymywania siedzącego trybu życia lub nie uprawiania jakiegokolwiek sportu to brak czasu, obecność niskiego poczucia własnej skuteczności (tj. Przekonanie, że nie będą w stanie uprawiać sport lub utrzymywać go na czas), ogólnie brak poczucia własnej wartości, dyskomfort lub porównywanie z innymi osobami w życiu codziennym lub w ośrodkach sportowych, obecność niepełnosprawności lub nawet istnienie metod rozrywki lub najbardziej wygodne i łatwe do rozproszenia czynności do wykonania .
Wszystkie te czynniki muszą być brane pod uwagę i traktowane różnicowo, aby móc z powodzeniem przeprowadzić psychologiczne leczenie siedzącego trybu życia.
Po dokonaniu oceny można rozpocząć stosowanie serii techniki, które pomagają pacjentowi zwiększyć poziom jego aktywności , Należy pamiętać, że w trakcie tego procesu należy również ocenić różne aspekty i zmodyfikować plany stosownie do okoliczności każdego przypadku.
2. Psychoedukacja
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z ryzyka związanego z siedzącym trybem życia lub chociaż wie, że nie jest ono pozytywne, nie widzi powodu, aby zmienić swoje zachowanie. W tym sensie może być przydatna psychoedukacja, pokazująca zalety i wady zarówno aktywności, jak i fizycznej nieaktywności. Możesz używać elementów graficznych, takich jak tworzenie tabel zalet i wad .
3. Restrukturyzacja poznawcza i dyskusja przekonań i myśli
Ta technika może być konieczna w dowolnym momencie. Istnieje wiele przekonań i irracjonalnych oczekiwań co do tego, jak i jak należy być, co oznacza sport lub jak świat może na to reagować. Postawienie ich jako hipotezy, generowanie alternatyw i przeprowadzanie eksperymentów behawioralnych w celu kontrastu każdego z nich może generować zmianę zachowania.
Restrukturyzacja kognitywna umożliwia na przykład walkę dysfunkcjonalne przekonania o własnej wartości i poczuciu własnej skuteczności które generują depresję i pasywną bezbronność. Na przykład różne typy rekordów mogą być użyte do porównania początkowych oczekiwań z wynikami eksperymentu behawioralnego i sprawdzenia, czy ich przekonania pasują do tego, czego oczekiwali.
4. Rozwój celów
Jeśli podmiot zgadza się wprowadzić zmiany zachowań, muszą one zostać ustalone wspólnie z profesjonalistą ustalone, stopniowe i realistyczne cele.
5. Plan działania generacji
Jeśli podmiot się zgadza, można przeprowadzić plan aktywności fizycznej. Wraz z nim przeanalizowane zostaną okoliczności, co on chce, jego preferencje i cele, aby stworzyć spójny i możliwy do osiągnięcia plan. Należy wziąć pod uwagę, że najpierw należy wykonać podstawowe warunkowanie podnieść wymagania i zatrzymać je na czas .
6. Stopniowa ekspozycja
Ważne jest, aby pamiętać, że wykonywanie ćwiczeń fizycznych wymaga pewnego poziomu wysiłku. O ile będzie to zależało od każdego przypadku, osoba, która nie jest do tego przyzwyczajona, nie może rozpoczynać się od zbyt wymagających ćwiczeń, ani też nie jest skomplikowana i zmęczona. Właśnie dlatego ćwiczenie powinno być rozpatrywane w sposób stopniowy , wkładając małe czynności fizyczne (choć nie jest to zbyt łatwe, ale wymagające małego wyzwania) w codziennym życiu.
7. Umowa behawioralna
Jednym ze sposobów zachęcenia pacjenta do zaangażowania jest prowadzenie kontraktów behawioralnych, w których zobowiązuje się do wykonywania określonej działalności, zwykle w zamian za wzmocnienie , Przydatne może być powiązanie na przykład wykonywania aktywności fizycznej z osiągnięciem bardzo przyjemnego działania dla badanego.
- Może jesteś zainteresowany: "Jakie jest pozytywne lub negatywne wzmocnienie w psychologii?"
8. Technika samokształcenia
Technika szeroko stosowana w różnych obszarach, w których musisz się nauczyć lub ustalić zachowanie, opiera się na użyciu i modyfikacji samokontroli lub samo-werbalizacji, które wykonujemy, gdy wykonujemy pewne zachowanie (na przykład: muszę kupić ... / pójdę i zamierzam wam to powiedzieć ...), aby byli bardziej pozytywni niż poprzednie i nakłonili nas do działania.
9. Trening samokontroli
Uczucie, że mamy niewielką zdolność kontrolowania tego, co dzieje się z nami lub naszego zachowania, nie mając pozytywnych konsekwencji, aby osiągnąć nasze cele, jest jednym z aspektów, które powodują, że wiele osób pozostaje w stanie bierności i braku aktywności fizycznej. Trening samodzielnego leczenia z zastosowaniem terapii samopomocy Rehm Może być bardzo przydatny w pomaganiu podmiotowi w samodzielnym monitorowaniu, ocenieniu siebie w pozytywny sposób i samopodtrzymaniu swojego zachowania.
- Powiązany artykuł: "Terapia samokontroli Rehma"
10. Zapobieganie nawrotom
Ostatnim krokiem, który należy wziąć pod uwagę w przypadku siedzącego trybu życia, jest próba utrzymania zmian zachowań w czasie i utrudnić przywrócenie siedzącego trybu życia jako nawyku , W tym sensie należy wziąć pod uwagę istnienie czynników, które mogą spowodować ten nawrót i próbować go zapobiegać oraz generować alternatywy dla działania. Promuje również i wzmacnia autonomię i poczucie własnej skuteczności podmiotu.
11. Ocena i monitorowanie
Zgodnie z przedmiotem, zmiany są wprowadzane i po zakończeniu leczenia jest to konieczne ocenić, czy cele zostały osiągnięte , kontrastuj poprzednie oczekiwania z uzyskanymi wynikami i obserwuj, czy w pewnym momencie pojawiły się trudności i dlaczego.
Bibliografia:
- Buceta, J.M .; Gutiérrez, F.; Castejón, J. and Bueno, A.M. (1996), Psychologiczne leczenie siedzącego trybu życia. W Buceta, J.M. i cóż, A.M. (Eds.) Psychologiczne traktowanie nawyków i chorób. Madryt, piramida.
- Hamilton, M.T .; Hamilton, D.G.; Zderic, T.W. (2004). Fizjologia ruchu a fizjologia bezczynności: podstawowa koncepcja do zrozumienia regulacji lipazy lipoproteinowej. Exerc Sport Sci Rev, .32: 161-166.
