yes, therapy helps!
Test inkblotowy Rorschacha

Test inkblotowy Rorschacha

Luty 28, 2024

Atramentowe plamy tworzące tajemnicze symetryczne postacie , Są to liczby (lub raczej liczby), które są używane w jednym z najbardziej znanych testów rzutowych: Test Rorschacha .

Jest to metoda zrodzona w pierwszej połowie XX wieku, kiedy psychoanaliza zdominowała Europę, a jej wykorzystanie stało się popularne zarówno w procesie selekcji personelu, jak i w dziedzinie klinicznej. Ale ... na jakich pomysłach opiera się test Rorschacha? Jak się go używa? Czy jest skuteczny i niezawodny?

Aby odpowiedzieć na te pytania, musimy zacząć od poznania osoby, która wymyśliła test inkblotowy: szwajcarski psychoanalityk Hermann Rorschach.


Kim był Hermann Rorschach?

Hermann Rorschach urodził się w Zurychu w 1884 roku i od najmłodszych lat wykazywał wielką sympatię do tworzenia postaci za pomocą farby. Po ukończeniu medycyny zaczął specjalizować się w psychiatrii, a te badania sprawiły, że w pełni wkroczył w świat psychoanalizy, który w tym czasie był prądem psychologicznym, który stawał się coraz popularniejszy w Europie.

W ten sposób Rorschach bardzo dobrze znał pojęcia bezpłatne stowarzyszenie i z projekcja , które w tym czasie były wykorzystywane przez Zygmunta Freuda i jego zwolenników w praktyce klinicznej. Rorschach był pierwszym, który użył terminu "psychodiagnoza", aby odnieść się do interpretacji symptomów, aby odkryć zmiany mentalne, które zakłócają dobre samopoczucie ludzi.


Ale to, co Rorschach rozumiał jako psychodiagnostykę, dalekie było od oceny medycznej opartej na obserwacji obiektywnych właściwości. Dla niego diagnoza musiała rozpocząć się od interpretacji sposobu, w jaki nieświadomość pacjentów manifestuje się poprzez ich tworzenie. W szczególności Rorschach koncentruje się na interpretacji dzieł artystycznych tworzonych przez pacjentów aby spróbować zrozumieć funkcjonowanie twojego umysłu. Pomysł ten był zarodkiem, który później ustąpił miejsca stworzeniu testu Rorschacha opartego na plamach atramentu.

Test Rorschacha

W roku 1921 Rorschach opublikował książkę zatytułowaną Psychodiagnoza. Niniejsza monografia przedstawiła po raz pierwszy test psychologiczny oparty na interpretacji dziesięciu kart, w których pokazano symetryczne plamy atramentowe. Ciekawe w tych zdjęciach było to właściwością, która definiowała liczby, które się w nich pojawiły, była ich całkowita niejednoznaczność .


Plamy nie miały wyraźnego znaczenia, i oczywiście Rorschach bardzo się starał, aby uniknąć tego, że jego dzieła można interpretować w jasny sposób.

Test plam, które stworzyli kładą nacisk na całkowitą swobodę, jeśli chodzi o przypisywanie znaczenia tym liczbom , Było to narzędzie zaprojektowane do stosowania w diagnozowaniu cech psychologicznych, ale jednocześnie odsuwało się od możliwości pomiaru konkretnych i dobrze zdefiniowanych odpowiedzi, które pozwoliłyby porównać wyniki uzyskane przez różnych ludzi.

Rorschach chciał, aby każdy mógł udzielić odpowiedzi, która mu się wydawała, a fan możliwości odpowiedzi był nieskończony, w przeciwieństwie do tego, co dzieje się w testach osobowości, w których konieczne jest wybranie odpowiedzi spośród kilku dostępnych. Aby zrozumieć, dlaczego ta osobliwość musi zrozumieć wartość, jaką daje interpretacja z psychoanalizy.

Interpretowanie spotów

Pomysł, w którym Rorschach zaproponował stworzenie systemu oceny psychologicznej, był całkowicie związany z freudowską koncepcją nieświadomości.

Nieprzytomny był dla Freuda, nachylenie umysłu, którego forma została nadana przez stare traumy i niepohamowane pragnienia , Hipotetycznie, ta psychiczna instancja, która kieruje naszym sposobem myślenia i działania, nawet jeśli nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale zawsze musi pozostać ukryta przed naszą świadomością. Właśnie dlatego podświadomość jest nieustannie tłumiona przez struktury psychiczne, które walczą, aby nie atakować sumienia, a ta ciągła walka może generować psychopatologie.

Jednakże Rorschach znał drugą stronę medalu na temat represji nieświadomości według Freuda. Twórca psychoanalizy uważał, że zawartość podświadomości może wyłonić się w świadomości i przejawiać pośrednio poprzez symboliczne przebrania, które ukrywając prawdziwą naturę tego, co ma być tłumione, nie zagrażają stabilności świadomości. Na przykład zaproponował ideę, że sny są symbolicznymi manifestacjami pragnień, które muszą zostać stłumione .

Ale ten sposób symbolicznego maskowania elementów nieświadomości nie występuje tylko w snach, ale w wielu innych wymiarach ludzkiej działalności.Rorschach doszedł do wniosku, że część nieświadomości może być rzutowana na symboliczne interpretacje tego, co widziane, i dlatego próbował stworzyć test psychologiczny, w którym ludzie musieli interpretować całkowicie niejednoznaczne postacie, bez żadnego widocznego znaczenia , W ten sposób sposób, w jaki interpretowali te całkowicie pozbawione znaczenia formy, ujawniłby ukryte aspekty ich umysłu.

Test Rorchacha dzisiaj

Rorschach zmarł w wieku zaledwie 37 miesięcy po opublikowaniu książki, która uczyniłaby go sławnym, a jego test symetrycznych inkblotów wkrótce zaczął zyskiwać popularność. Zaczął być używany jako narzędzie diagnostyczne dla zaburzeń psychicznych, ale jego podstawowym zastosowaniem był test osobowości .

Osiągnął punkt, w którym stał się popularny w dziedzinie selekcji personelu, który był jednym z najczęściej używanych narzędzi w świecie zasobów ludzkich, a także wszedł w psychologię sądową, aby stać się zasobem wiedzy specjalistycznej w postępowaniu sądowym ,

Nawet dziś test kleksów Rorschacha jest szeroko stosowany zarówno w dziedzinie sądownictwa, jak iw firmach, a różne szkoły psychodynamiczne kontynuowały pracę nad próbą poprawy kryteriów interpretacyjnych, które rozpoczął szwajcarski psychoanalityk. , W rzeczywistości wiele wysiłku włożono w doskonalenie systemu interpretacji wyników testu Rorschacha, którego najbardziej znanym jest Kompleksowy system Rorschach napędzany w latach 60. przez John E. Exner .

Jednak popularność testu Rorschach spot działa równolegle z innym faktem, który należy wziąć pod uwagę: test Rorschacha nie ma trafności ani wiarygodności, jakiej można oczekiwać od zasobu o dobrych podstawach empirycznych , Dlatego wykorzystanie tych miejsc do oceny cech psychologicznych uważane jest za praktykę pseudonaukową.

Krytyka testu Rorschacha

Pierwszy argument, który stosuje się do powiązania szerokiego testu z pseudonauką, odnosi się do epistemologicznego paradygmatu, na którym opiera się psychoanaliza, oraz do teorii Freuda, które dały początek psychodynamicznemu nurtowi psychologii. To dlatego, że Poglądy Rorschacha na temat podświadomości nie mogą być sprawdzone ani sfałszowane : nie ma jasnego sposobu, aby wykluczyć możliwość, że dana osoba ma traumę z dzieciństwa lub chce być chroniona na przykład przez autorytet, ponieważ wyjaśnienia dotyczące nieświadomych sił, które poruszają osobę, mogą być zawsze modyfikowane w locie bez uszczerbku dla początkowych hipotez.

Podobnie, jeśli ktoś widzi jednorożca na jednej z płyt Rorschacha, istnieje niezliczona ilość sposobów, aby usprawiedliwić na przykład, że ta osoba jest bardzo zamknięta w sobie. Ta krytyka stawia zatem pod znakiem zapytania ważność teorii, na których opiera się test Rorschacha.

Drugi aspekt krytyki skierowanej przeciwko testowi Rorschacha ma bardziej pragmatyczny charakter i podważa przydatność testu jako narzędzia diagnostycznego lub testu osobowości. Podkreśla, że ​​nie jest to ważny lub wiarygodny instrument i że przez jego użycie nie znaleziono wielu silnych korelacji, które pozwoliłyby nam ustalić, jakie odpowiedzi odzwierciedlają rodzaj psychologicznych tendencji. , Sposób, w jaki odpowiedzi osób poddawanych testowi są interpretowane, nie odzwierciedlają wyraźnych tendencji, a generalnie wnioski są arbitralne lub oparte na uprzedzeniach.

Wnioski

Test Rorschacha jest jednym z najbardziej znanych i znanych wynalazków. Występował w serialach, powieściach, filmach, a nawet nadaje imię jednej z najsłynniejszych postaci komicznych pisarza i scenarzysty Alan Moore , Zwykle jest to również rozumiane jako jeden z zasobów używanych przez psychologów do badania osobowości. Jednak fakt, że jego podstawy teoretyczne są tak kwestionowane, znacznie podważa jego wiarygodność jako narzędzia diagnostycznego lub testu psychotechnicznego.

Bibliografia:

  • Gacono, C. B. i Evans, B. (2007). Podręcznik oceny sądowej Rorschacha (osobowość i psychologia kliniczna). Nowy Jork: Lawrence Erlbaum and Associates.
  • Lilienfeld, S.O., Wood, J.M., Garb, H.N. (2000). Status naukowy technik rzutowych. Nauki psychologiczne w interesie publicznym, 1 (2), pp. 27-66.
  • Sutherland, S. (2013). Irracjonalność: wróg wewnątrz. Londyn: Pinter i Martin.
  • Wood, J.M., Nezworski, M.T., Lilienfeld, S.O., Garb, H. N. (2003). Co jest nie tak z Rorschach? San Francisco: Jossey-Bass.

What's Your True Spirit Animal? Personality Test (Luty 2024).


Podobne Artykuły