(Subtelna) różnica między poczuciem własnej wartości a narcyzmem
Czasem trzeba doceniać życie: w pracy, na randce, w wywiadzie, w rozmowie, której temat nie dominujemy ... Niektórzy twierdzą nawet, że jest to nieodłączne od śródziemnomorskiego charakteru picaro.
Jest oczywiste, że do tego musimy mieć pewną samoocenę, czyli uznanie dla siebie. Ale ... gdzie on jest granica pomiędzy posiadaniem dobrej samooceny a grzechem narcyzmu ? Czy to naprawdę problem naszego obecnego społeczeństwa?
- Powiązany artykuł: "Niska samoocena? Kiedy staniesz się najgorszym wrogiem "
Cienka linia między poczuciem własnej wartości a narcyzmem
Krótko mówiąc, narcyzm jest samooceną podniesioną do maksymalnej siły; nadmierny podziw, jaki odczuwasz dla wyglądu fizycznego, cech lub darów.
Egocentryczność, związana z powyższymi (chociaż nie jest dokładnie taka sama), jest paranoją narcyzów; Taki jest podziw, że sam czujesz, że uważasz się za centrum całej uwagi i troski innych.
Te dwa psychologiczne zjawiska wydają się opisywać, co dzieje się z wieloma ludźmi, ale dla tych, którzy nie są zaznajomieni z tematem, warto zauważyć różnice między narcyzmem a samooceną .
Różnica między narcyzmem a poczuciem własnej wartości polega na tym, że pierwszy zakłada negowanie wartości innych, które sprowadza się do zwykłych dostawców uwagi i sławy. Poczucie własnej wartości, z drugiej strony, sprawia, że czujemy się dobrze o sobie jako zintegrowanych istotach w społeczeństwie pełnym doskonale ważnych ludzi.
Ale ... czy upływ czasu nie zmienia naszego poczucia własnej wartości w narcyzm poprzez wykorzystanie nowych technologii?
- Możesz być zainteresowany: "Narcystyczne zaburzenie osobowości: Jak narcystyczne są ludzie?"
Ewolucja narcyzmu
Adolescencja to etap rewolucji, między innymi hormonalnej, która prowadzi nas do wzlotów i upadków poczucia własnej wartości. Przy odrobinie szczęścia, po tym czasie zdołamy wydostać się z tego bez szwanku i na poziomie regularnej samooceny.
Ten zestaw percepcji, myśli i wartości samych siebie niewątpliwie wpłynie na to, jak postrzegamy otaczający nas świat.
Według niektórych teorii budujemy naszą samoocenę w oparciu o społeczną akceptację naszych rówieśników , Ale nadchodzi czas, gdy czyjeś ego, być może nasze, jest nadmiernie napompowane i to się wyróżnia; kocha się nadmiernie i jest lepszy od wszystkiego innego.
Obecnie jest kilka artykułów które obwiniają technologie, a raczej nadużycie, które z nich robimy jako bezpośredni narcystyczni producenci, ale czy nie było tam narcyzów przed internetem?
Kult ego
Kult dla nas, dla ciała lub dla umysłu zależał od czasu, istniał przez jakiś czas.
Zacznijmy od tego narcystycznego słowa pochodzi z mitu Narciso , istniejące zarówno w mitologii greckiej, jak i rzymskiej. Mówi o przystojnym młodzieńcu, który skradł serce każdej kobiety i który, ku złości, której nie powinien, wylądował w wodzie, aby zakochać się w swoim własnym odbiciu.
Problem istnieje zatem od starożytności; zmieniły się elementy gry. Dał nam za "selfies" , zdobyć wiele "polubień", mieć wiele zdjęć i wielu przyjaciół, zwolenników ... Nawet ci, którzy piszą na tej stronie, nie cieszą się proporcjonalnie do czasu, w którym nasz artykuł jest udostępniany?
Prawdopodobnie wszyscy, w taki czy inny sposób, czasami popełniamy grzech, aby ego zostało zagruntowane , Jednak łatwiej jest zobaczyć słomę w czyimś oku.
Właściwie Jedyne, co możemy obwiniać w Internecie, to że nam to ułatwiło i bardziej uniwersalny. Teraz mogę pochwalić się posiadaniem wielu przyjaciół bez konieczności pracy lub opieki nad tymi związkami, jeśli cokolwiek "lubię" od czasu do czasu. Mogę uczyć innych, setki moich "przyjaciół", jak bardzo cieszę się z mojego życia, mojego partnera, mojej pracy, jak bardzo jestem w naturze (dzięki aplikacjom mobilnym, które poprawiają, zwiększają, zmniejszają i blokują, oczywiście jest). Krótko mówiąc, jest to łatwe, ponieważ wybieram to, co pokazać.
W rzeczywistości żyjemy w szalonej erze kapitalizmu i liberalnej ekonomii, gdzie mylimy szczęście z konsumpcjonizmem, a to nas pochłania. Mimo to możliwość przekroczenia linii poczucia własnej wartości do egocentryzmu i narcyzmu istniała przed jakąkolwiek siecią społeczną. Jeśli nie, zapytaj Donalda Trumpa; To jest dobry przykład tego, czym jest nadmierne kochanie siebie.
Obwody neuronalne egocentryzmu
Wewnętrznie, te małe chwile pseudo-sympatii, które dają nam zbyt wielką adorację i sprawiają, że są znane w sieciach, aktywują centrum nagrody mózgu, a także seks, jedzenie, hojność ...
I w końcu to, co nadaje sens naszemu istnieniu, co nas porusza i motywuje z najbardziej biologicznego i podstawowego punktu widzenia to jest nagroda i przyjemność , To, jak je otrzymamy, będzie się dalej zmieniać: teraz modne jest pozować na zdjęciach i filtrować moje danie z makaronu, ale może przy odrobinie szczęścia, jutro, spróbujmy altruizmu i hojności jako mechanizmu nagrody w mózgu.
Musimy zadbać o "dziecko", które wnosimy, ale to nie oznacza wrzucania go do słodyczy.
