Teoria ewolucji biologicznej

Kwiecień 2, 2024

Ten człowiek jest ciekawą istotą, która w całej historii zakwestionowała wszystko, co go otacza, i wymyślała najróżniejsze pomysły, aby to wyjaśnić.

Nic dziwnego, że nasi przodkowie również zastanawiali się nad zwierzętami i roślinami, które widzieli: czy zawsze im się to podobało, czy też zmieniały się z czasem? A jeśli były różnice, Jakie mechanizmy zastosowano do przeprowadzenia tych modyfikacji?

To są główne niewiadome, które próbowano rozwiązać przez to, co dziś wiemy, jako teoria ewolucji biologicznej, która leży u podstaw biologii i komunikuje się z dużą częścią sfery psychologii, mówiąc o pochodzenie pewnych wrodzonych tendencji, które mogą wpływać na nasze zachowanie i nasz sposób myślenia. Zobaczmy, z czego składa się.

Ewolucja teorii

Aż do dziewiętnastego wieku dominującą ideą o pochodzeniu gatunku był kreacjonizm: według tej doktryny wszechpotężna istota stworzyła każdą z istniejących żywych istot, które z czasem nie uległy zmianie. Ale w tym czasie zaczęły pojawiać się alternatywne teorie.

Najbardziej niezwykła była propozycja Jean-Baptiste'a Lamarcka ; ten francuski przyrodnik zaproponował, aby wszystkie gatunki miały wolę zmiany i zdolność przekazywania swoim potomkom tych zmian nabytych poprzez ich działania, mechanizm przekazywania cech znanych jako dziedziczenie nabytych postaci.

Lamarck, w przeciwieństwie do kreacjonistów, bronił idei ewolucji gatunku, ale zaakceptował, że gatunek wytwarzany spontanicznie i nie ma wspólnego pochodzenia. Nie będę już dłużej, ponieważ masz bardzo pełny artykuł na temat Lamarckismo w tym samym linku:

Możesz to zobaczyć tutaj: "The Lamarck Theory and the evolution of the species"

Karol Darwin wchodzi na scenę

Podjęto duży krok w kierunku uznania idei ewolucji biologicznej, ale teoria Lamarcka miała wiele pęknięć. Dopiero w 1895 roku brytyjski przyrodnik Charles Darwin opublikował książkę pt. Pochodzenie gatunków, w której zaproponowała nową teorię ewolucji (która byłaby znana jako darwinizm) i jej mechanizm: dobór naturalny , Wraz z brytyjskim przyrodnikiem, Alfredem Russel Wallace, Darwin przedstawił nowe idee na rzecz ewolucji.

Według Darwina, wszystkie gatunki pochodzą ze wspólnego pochodzenia, z którego zostały zróżnicowane dzięki naturalnej selekcji , Ten ewolucyjny mechanizm można podsumować tym, że gatunki lepiej przystosowały się do otoczenia, które je otacza, rozmnażają się i mają potomstwo, które z kolei z większym prawdopodobieństwem powiodą się, ustępując nowym pokoleniom. Angielski przyrodnik również przyjął ideę wyginięcia, która była drugą stroną medalu: gatunki mniej przystosowane do środowiska wykazywały tendencję do mniejszego rozmnażania, w wielu przypadkach zanikając.

W ten sposób po raz pierwszy pojawiły się na scenie populacje istot żywych o różnych cechach, a środowisko wywarło na nie nacisk, który sprawił, że niektóre z nich osiągnęły większy sukces reprodukcyjny niż inne, dzięki czemu ich cechy rozprzestrzeniły się i sprawiły, że inni zniknęli. To, co charakteryzowało ten proces, to jego naturalny charakter, nieświadomy wpływu nadprzyrodzonego bytu na jego ukierunkowanie; Stało się to automatycznie, w taki sam sposób, w jaki zwiększa się kulka śnieżna pod wpływem siły grawitacji zastosowanej na zboczu góry.

Neodarwinizm

Pomimo usunięcia boskości w stworzeniu i wyjaśnienia podstawowego mechanizmu, dzięki któremu gatunki zmieniają się i różnicują w czasie, Darwin był nieświadomy pojęcia, które znamy obecnie jako zmienność genetyczną, i nie znał istnienia genów. Oznacza to, że nie wiedział, jak zmieniła się zmienność cech, na której działa nacisk selekcji naturalnej. Dlatego nigdy całkowicie nie odrzucił idei dziedziczenia nabytych postaci zaproponowanych przez Lamarcka.

W przeciwieństwie do Darwina, Wallace nigdy nie zaakceptował tego pomysłu, a od tego sporu pojawiła się nowa teoria ewolucyjna o nazwie neodarwinizm kierowany przez przyrodnika George'a Johna Romanesa, który oprócz całkowitego odrzucenia idei Lamarckiego, uważał, że jedynym mechanizmem ewolucyjnym jest dobór naturalny, coś, czego Darwin nigdy nie posiadał. Dopiero na początku XX wieku przyjęto prawa Mendla, pokazując, że mutacje w DNA są pre-adaptacyjne, czyli najpierw cierpi się mutację, a następnie poddaje się ją testowi, jeśli osoba, której została podana jest lepiej przystosowany do medium lub nie, łamiąc ideę dziedziczenia nabytych postaci.

Zgodnie z tym założeniem genetycy Fisher, Haldane i Wright nadali nowy zwrot daremnowi. Zintegrowali teorię ewolucji gatunków poprzez dobór naturalny i dziedziczenie genetyczne zaproponowane przez Gregora Mendela, wszystkie z matematyczną podstawą. I to jest narodziny teorii obecnie akceptowanej przez społeczność naukową, zwanej teorią syntetyczną. Ten proponuje, aby ewolucja była mniej lub bardziej stopniową i ciągłą zmianą tłumaczoną przez zmienność genetyczną i dobór naturalny.

Społeczny wpływ teorii ewolucji

Największym problemem, jaki miał Darwin, było przekazanie figury ręki Bożej w jego teorii na temat mechanizmu wyjaśniającego różnorodność biologiczną, czegoś niewybaczalnego w czasach, gdy religia i kreacjonizm były hegemoniczne.

Jednak Teoretyczna spuścizna Karola Darwina była solidna, a wraz z upływem lat pojawienie się nowych skamielin dało dobre empiryczne poparcie dla jego teorii ... który nie przyczynił się do rozwoju nauki z perspektywy religijnej. Nawet dzisiaj środowiska ściśle związane z tradycją i religią zaprzeczają teorii ewolucji, lub uważają ją za "po prostu teorię", co oznacza, że kreacjonizm cieszy się tymi samymi rekomendacjami naukowymi. Który jest błędem.

Ewolucja jest faktem

Chociaż mówimy jak teoria ewolucji, to w rzeczywistości fakt i istnieją dowody, by nie wątpić w jego istnienie , Omówiono, jak powinna wyglądać teoria naukowa, która wyjaśnia ewolucję gatunku, o którym istnieje dowód, nie kwestionuje samego procesu.

Poniżej znajduje się kilka testów, które wykazują istnienie ewolucji biologicznej.

1. Zapis kopalny

Paleontologia, dyscyplina badająca skamieniałości, pokazała, że zjawiska geologiczne wymagają długiego czasu, aby je zakończyć, takich jak fosylizacja. Wiele skamielin bardzo różni się od obecnych gatunków, ale jednocześnie ma pewne podobieństwo. Brzmi dziwnie, ale na przykładzie będzie łatwiej zrozumieć.

Glyptodon był plejstoceńskim ssakiem, który jest uderzająco podobny do obecnego pancernika, ale w gigantycznej wersji: to ślad drzewa ewolucyjnego, które prowadzi do obecnych pancerników , Te same skamieliny są również dowodem wyginięcia, ponieważ pokazują, że w przeszłości były organizmy, których dziś już nie ma wśród nas. Najbardziej charakterystycznym przykładem są dinozaury.

2. Niedoskonałe ślady i projekty

Niektóre żywe istoty mają projekty, które moglibyśmy powiedzieć, są niedoskonałe. Na przykład pingwiny i strusie mają puste w środku skrzydła i kości, ale nie potrafią latać. To samo dotyczy wieloryba i węża, które mają miednicę i kość udową, ale nie chodzą. Tak jest Narządy są znane jako pozostałości, narządy, które były użyteczne dla przodka, ale teraz nie mają żadnego zastosowania .

Jest to kolejny dowód ewolucji, która dodatkowo pokazuje, że proces ten jest oportunistyczny, ponieważ wykorzystuje to, co jest do dyspozycji, aby zorganizować nowy organizm. Gatunek życia nie jest wynikiem inteligentnego i dobrze zaplanowanego projektu, ale opiera się na funkcjonalnej "niechlujności", która jest doskonalona (lub nie) z upływem pokoleń.

3. Homologie i analogie

Kiedy porównujesz anatomię między różnymi organizmami, możemy znaleźć przypadki, które po raz kolejny są dowodem ewolucji , Niektóre z nich składają się z homologii, w których dwa lub więcej gatunków przedstawia podobną strukturę w niektórych częściach ich anatomii, ale mają wykonywać różne funkcje, co wyjaśnia się, ponieważ pochodzą od tego samego przodka. Przykładami są końce czworonogów, ponieważ wszystkie mają podobny układ strukturalny pomimo tego, że ich kończyny pełnią różne funkcje (chodzenie, latanie, pływanie, skakanie itp.).

Innym przypadkiem są analogie, organy różnych gatunków, które nie mają tej samej anatomii, ale mają wspólną funkcję. Jasnym przykładem są skrzydła ptaków, owadów i latających ssaków. Zostały one opracowane na różne sposoby, aby osiągnąć tę samą funkcję, co latanie.

4. Sekwencjonowanie DNA

Wreszcie, kod genetyczny, z pewnymi wyjątkami, jest uniwersalny, to znaczy, że każdy organizm używa tego samego. Gdyby tak nie było, bakterie E.coli nie byłyby w stanie wytwarzać insuliny ludzkiej przez wprowadzenie genu (pochodzenia ludzkiego) odpowiedzialnego za wytwarzanie tej substancji, tak jak to robimy dzisiaj. Ponadto transgeniczne są kolejnym dowodem na to, że materiał genetyczny wszystkich form życia ma taki sam charakter. O dowód, że wszystkie gatunki mają wspólne pochodzenie i dowody ewolucji .

Mechanizmy ewolucyjne

Chociaż mówiliśmy o doborze naturalnym jako mechanizmie wykorzystującym ewolucję do postępu, to nie jest on jedyny znany. Tutaj zobaczymy różne rodzaje selekcji, które wpływają na ewolucję .

1. Selekcja naturalna

W teorii ewolucji biologicznej urodzonej wraz z Darwinem, przyrodnik ten wyszedł z idei doboru naturalnego ze swoich obserwacji na temat podróży Beagle podczas jego podróży przez Wyspy Galapagos. W nich uderzyło go, że każda wyspa ma własny gatunek finch, ale wszystkie miały podobieństwo między nimi a tymi, które znaleziono na sąsiednim kontynencie, w Ameryce Południowej.

Stwierdzono, że zięby wysp pochodzą pierwotnie z kontynentu i że po dotarciu do każdej wyspy cierpią "promieniowanie adaptacyjne", w tym przypadku przez żywność, generując w ten sposób szereg wariantów z tej samej grupy. przodków; z tego powodu ptaki te mają bardzo różne piki, dostosowując się do ekosystemu każdej wyspy osobno .

Dziś możemy lepiej wyjaśnić działanie doboru naturalnego. Środowisko nie jest stabilne i zmienia się w czasie. Gatunki są losowo poddawane mutacjom w genomie, co powoduje zmianę ich cech. Zmiana ta może sprzyjać ich przetrwaniu lub, przeciwnie, może utrudnić im życie i spowodować śmierć bez potomstwa.

2. Sztuczna selekcja

Nie jest to właściwie mechanizm ewolucyjny, ale różnorodność doboru naturalnego , Mówi się, że jest sztuczny, ponieważ to człowiek kieruje ewolucją dla własnych interesów. Mówimy o praktyce, która od tysiącleci występuje w rolnictwie i inwentarzu, wybierając i krzyżując rośliny i zwierzęta dla większej wydajności i wydajności. Dotyczy to również zwierząt domowych, takich jak psy, gdzie poszukiwano innych cech, takich jak większa siła lub więcej urody.

3. Dryf genetyczny

Zanim zaczniesz mówić o tym mechanizmie, musisz znać pojęcie allelu. Allel składa się ze wszystkich form mutacji określonego genu. Aby dać przykład, różne geny koloru oczu u człowieka. Dryf genetyczny definiowany jest jako przypadkowa zmiana częstotliwości alleli z jednego pokolenia na drugie, czyli środowisko nie działa. Efekt ten najlepiej widać, gdy populacja jest mała, np. Chów wsobny , gdzie zmienność genetyczna jest zmniejszona.

Mechanizm ten może wyeliminować lub naprawić charakterystykę w sposób losowy, bez konieczności ingerencji środowiska w jego wybór. A zatem, w małych populacjach, łatwiej jest stracić lub zyskać jakość przez przypadek.

Kontrowersje związane z ewolucją

Jak widzieliśmy, obecnie akceptowana teoria ewolucji to teoria syntetyczna (znana również jako współczesna synteza), chociaż istnieją alternatywy, które są przeciwko niej, ponieważ uważa się, że zawierają pewne niedociągnięcia lub koncepcje, które nie są wyjaśnione lub nie są uwzględnione.

1. Neutralizm

Jeszcze do niedawna uważano, że istnieją tylko szkodliwe mutacje (selekcja negatywna) i korzystne mutacje (selekcja pozytywna). Ale japoński biolog Motoo Kimura powiedział, że na poziomie molekularnym istnieje wiele mutacji, które są neutralne, które nie podlegają żadnej selekcji i których dynamika zależy od szybkości mutacji i dryfu genetycznego, który je eliminuje, tworząc równowagę.

Z tego pomysłu zrodził się pomysł przeciwny do zaproponowanego przez teorię syntetyczną, gdzie Korzystne mutacje są powszechne. Ta idea to neutralizm , Ta gałąź proponuje, że mutacje neutralne są powszechne, a korzystne są mniejszością.

2. Neolamarckismo

Neolamarckism jest częścią społeczności naukowej, która nadal utrzymuje, że teorii Lamarcka i jej dziedzictwa nabytych znaków nie można wykluczyć. Stąd próbowano pogodzić ten pomysł z genetyką, potwierdzając, że mutacje nie są przypadkowe, ale że jest konsekwencją "wysiłku" gatunku w przystosowanie się do środowiska. Jednak jego empiryczne podstawy nie mogą się równać z teorią syntetyczną .