Teoria wyczerpania ego: czy istnieją ograniczone zasoby mentalne?
Teoria wyczerpania ego sugeruje, że istnieje stan wyczerpania energii psychicznej tak ważne, że może pogorszyć naszą zdolność do samoregulacji, przynajmniej tymczasowo.
Teoria ta pozwoliła między innymi odpowiedzieć na następujące pytania: dlaczego trudniej jest wykonać zadanie po narażeniu się na nękanie lub konflikt psychiczny? Jakie są wydarzenia, które powodują wyczerpanie ego? Czy wysiłki zmierzające do powstrzymania zachowań powodują spadek naszej samoregulacji?
Poprzez liczne badania model wyczerpania pozwolił nam przeanalizować elementy związane z naszą zdolnością do podejmowania decyzji i wykonywania zadań wymagających wysiłku umysłowego. W tym artykule zobaczymy, na czym polega powyższe i jakie badania zostały wyjaśnione, a także niektóre przejawy tego psychologicznego zjawiska w życiu codziennym.
- Powiązany artykuł: "Dualizm w psychologii"
Teoria wyczerpania ego: czy samoregulacja jest ograniczona?
Jednym z przedmiotów najczęściej studiowanych przez psychologię była samoregulacja, uważana za zdolność "ja" do zmiany własnego zachowania. Ta zdolność jest bardzo przydatna w adaptacyjnych kategoriach, ponieważ pozwala nam dostosować nasze działania do wymagań środowiska .
W tym sensie samoregulacja oznacza zbiór decyzji, które podejmujemy, aby powstrzymać impuls lub zachowanie. Oznacza to, że istnieje ważny składnik "woli", który z kolei zależy od zdolności "ja" do jej wykonywania.
Od pierwszych teorii psychoanalitycznych "ja" ("ego") zostało opisane jako część psychiki, która musi nieustannie radzić sobie z zewnętrzną rzeczywistością, pośrednicząc między wewnętrznymi konfliktami lub pragnieniami a zewnętrzną presją. Ale nie osiąga się tego z niczego. Aby to osiągnąć, ego musi korzystać z istotnego poziomu energii psychicznej .
W bardziej współczesnych czasach teorie, takie jak wyczerpanie ego, potwierdzają, że w aktach wolicjonalnych istnieje rodzaj energii lub siły parapsychicznej. W tym przypadku energia psychiczna jest niezbędnym źródłem dla nas do osiągnięcia samoregulacji. Ale czy mamy nieograniczone rezerwy tej energii? Jeśli nie, co dzieje się z naszą wolą?
Teoria wyczerpania sugeruje dokładnie, że w zależności od dostępnej energii możemy inicjować zachowania dobrowolne lub nie (szybko zaniechamy zadań z powodu braku zasobów energetycznych). Innymi słowy, samoregulacja może zostać zmieniona, jeżeli nastąpiło wcześniejsze jej wyczerpanie energii psychicznej.
- Może jesteś zainteresowany: "Samoregulacja: co to jest i jak możemy ją ulepszyć?"
Baumeister i inne reprezentatywne badania
Psycholog Roy Baumeister, pionier tej teorii, definiuje "wyczerpanie ego" (pierwotne wyczerpanie ego) jako stan, w którym "ja" nie ma wszystkich zasobów, które normalnie posiada. Z tego powodu niektóre funkcje wykonawcze, za które jest odpowiedzialny (takie jak samoregulacja, podejmowanie decyzji i aktywacja behawioralna) zależą od tego, ile z tych zasobów zostało zużytych lub jest dostępnych.
Ten badacz proponuje, aby znaczna część "Ja" miała ograniczone zasoby , które są używane do wszystkich czynności, które wiążą się z wolą. Oznacza to, że zasoby te nie są ograniczone do wszystkich aktów, a przynajmniej nie, jeśli są przedstawiane kolejno.
Tak więc, jako zjawisko psychologiczne, wyczerpanie ego sprawia, że "ja" jest tymczasowo mniej zdolne i mniej chętne do optymalnego funkcjonowania, pogarszając późniejsze zadania. Innymi słowy, po wykonaniu ważnego wysiłku umysłowego, "ja" jest wyczerpane, powodując stan zmęczenia lub relaksu, w którym pogarsza się zdolność osoby do samoregulacji.
W rzeczywistości niektóre badania wykazały, że wysiłki podejmowane w celu przystosowania się do sytuacji stresowych implikują tak wysoki "koszt psychiczny", że szkodzi lub pogarsza kolejną aktywność (nawet jeśli obejmuje działania, które nie są związane z sytuacją stresową).
Na przykład wysiłki umysłowe zmierzające do powstrzymania zachowań, które generują przyjemność; jak wtedy, gdy bardzo staramy się przestrzegać diety, a przy pierwszej okazji, aby cieszyć się przyjemnym jedzeniem, nasza samoregulacja znacznie się obniży (jemy więcej).
Innym przykładem jest badanie, w którym wykazano, że gdy dana osoba stara się nie myśleć o białym niedźwiedzie, to ćwiczenie samoregulacji generuje tyle wyczerpania ego, że ludzie oddają się szybciej, wykonując późniejsze zadanie (chociaż najwyraźniej nie mają nic do roboty z białym niedźwiedziem, jako test anagramowy).
Podobnie, inne badania w teorii wyczerpania ego sugerują, że ważne wysiłki umysłowe, takie jak dysonans poznawczy i emocjonalne represje, powodują wyczerpanie ego i mają wpływ na późniejsze podejmowanie decyzji. W tym samym sensie niektóre badania sugerują, że im większe jest wyczerpanie ego, tym mniejsze poczucie winy i / lub empatii. I z tym mniejszym prawdopodobieństwem wykonywania zachowań prospołecznych.
Jak odzyskać energię ego?
Jak widzieliśmy, wyczerpanie ego jest zjawiskiem występującym w wielu codziennych czynnościach. Ale ta teoria pozwoliła nam nie tylko przeanalizować następstwa zużywania energii psychicznej w naszych decyzjach, zdolnościach i zachowaniach.
Teoria wyczerpania się ego pozwoliła nam również przeanalizować znaczenie podstawowych kwestii, aby zrekompensować zmęczenie, takie jak odpoczynek. Sam Braumeister, wraz ze swoimi współpracownikami, zasugerował to istnieją środki kompensacyjne i naprawcze siły psychicznej: sen i pozytywne przeżycia emocjonalne, głównie.
W tym samym duchu inni badacze badali wyrównanie wyczerpania ego poprzez przyjemne i satysfakcjonujące doświadczenia fizjologiczne , Na przykład, próbując jedzenia lub napojów o wysokiej zawartości glukozy.
W tym samym sensie była to ważna aktywacja częstości akcji serca przed wysokim wysiłkiem, aby ćwiczyć samokontrolę (wysiłek, który jest wyższy do poziomu wyczerpania), co oznacza, że wysiłek psychiczny ma bezpośrednie następstwa w naszym ciele.
Bibliografia:
- Baumeister, R. i Vohs, K. (2007). Self-Regulation, Ego Depletion and Motivation. Psychologia społeczna i osobowości Kompas, 1 (1): 115-128.
- Baumeister, R. (2002). Ego Depletion and Self-Control Failure: Model energetyczny funkcji wykonawczej jaźni. Tożsamość i jaźń, 1 (2): 129-136.
- Baumeister, R., Bratslavsky, E., Muraven, M. and Tice, D. (1998). Depresja Ego: czy aktywne ja jest ograniczonym zasobem? 74 (5): 1252-1265.
- Bejarano, T. (2010). Samoregulacja i wolność. Thémata Magazyn filozoficzny. 43: 65-86.
- Hagger, M.S. i Chatzisarantis, N.L. (2013). Słodki smak sukcesu Obecność glukozy w jamie ustnej zmniejsza uszczuplenie zasobów samokontroli. Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej, 39: 28-42.
- Xu, H., Bègue, L. and Bushman, B. J. (2012). Zbyt zmęczeni, by się o nie troszczyć: wyczerpywanie się Ego, poczucie winy i zachowanie prospołeczne. Journal of Experimental Social Psychology, 43 (5): 379-384.
