Teoria ludzkiej komunikacji autorstwa Paula Watzlawicka
Teoria ludzkiej komunikacji Watzlawicka Twierdzi, że problemy komunikacji międzyludzkiej wynikają z faktu, że nie zawsze mamy taki sam punkt widzenia, jak nasi rozmówcy. Brak zgodności z pewnymi regułami komunikacji powoduje błędy w wzajemnym zrozumieniu i patologicznym wzorcu interakcji.
Wkład Watzlawicka jest ujęty w interakcyjne podejście do psychoterapii, które ma swój maksymalny wykładnik w Mental Research Institute w Palo Alto. Tam Watzlawick opracował i usystematyzował prace wykonane przez referentów, takich jak Don Jackson i Gregory Bateson. Ich wysiłki były decydujące w pojawieniu się terapii systemowych i rodzinnych.
- Może jesteś zainteresowany: "Terapia rodzinna: rodzaje i formy aplikacji"
Życie i twórczość Paula Watzlawicka
Paul Watzlawick (1921-2007) był austriackim psychoterapeutą, który Był częścią szkoły interakcyjnej Palo Alto , On i inni teoretycy z Mental Research Institute opracowali teorię o komunikacji, która miała zasadniczy wkład w przyszłość tego obszaru i terapię rodzinną.
Watzlawick otrzymał doktorat z filozofii i dyplom z psychologii analitycznej od Carl Jung Institute w Zurychu. Zanim wstąpił do Mental Research Institute, pracował jako badacz na Uniwersytecie w Salwadorze. Pracował również jako profesor psychiatrii na Uniwersytecie Stanforda.
Od swoich badań z rodzinami Watzlawick opisał teorię systemów skoncentrowaną na komunikacji, która później była znana jako "podejście interakcyjne". Ten model pojmuje komunikację jako system otwarty w którym wiadomości są wymieniane poprzez interakcję.
Praca Watzlawicka opierała się na teorii podwójnego wiązania opracowanej przez jego współpracowników Batesona, Jacksona, Haleya i Weaklanda w celu wyjaśnienia schizofrenii. Jednak wpływy Watzlawicka w dziedzinie komunikacji były prawdopodobnie większe niż pozostałych członków Szkoły Palo Alto.
- Powiązany artykuł: "Komunikacja paradoksalna i relacje afektywne: powiedział" tak ", miał na myśli" nie "i wszystko się skończyło"
The Mental Research Institute of Palo Alto
The Mental Research Institute, zwykle skracany jako "MRI" , została założona przez Dona Jacksona w 1958 roku w mieście Palo Alto w Kalifornii. W wielu przypadkach odwołuje się do tradycji terapeutycznej MRI jako "Szkoła interakcji Palo Alto".
W następnych dziesięcioleciach MRI stał się bardzo prestiżową instytucją. Współpracowali z wieloma wpływowymi autorami terapii systemowych, rodzinnych i egzystencjalistycznych, takich jak Richard Fisch, John Weakland, Salvador Minuchin, Irvin Yalom, Chloe Madanes, R. D. Laing i Watzlawick.
Szkoła interakcyjna w Palo Alto promowała rozwój krótkie terapie oparte na badaniach naukowych które koncentrują się na interakcji między ludźmi, szczególnie na poziomie rodziny. Z biegiem lat orientacja MRI ewoluowała do podejścia zbliżonego do konstruktywizmu.
- Może jesteś zainteresowany: "Skuteczna komunikacja: 24 klucze wielkich komunikatorów"
Aksjomaty teorii komunikacji
Według Watzlawicka, Jacksona, Beavina i Bavelasa, Odpowiednia komunikacja zależy od spełnienia szeregu aksjomatów , W przypadku niepowodzenia jednego z nich mogą wystąpić nieporozumienia komunikacyjne.
1. Nie można się nie komunikować
Każde ludzkie zachowanie ma funkcję komunikacyjną, nawet jeśli próbuje się tego uniknąć. Nie tylko komunikujemy się za pomocą słów, ale także z naszą mimiką, gestami, a nawet gdy milczymy, a także kiedy używamy techniki dyskwalifikacji, wśród których wyróżnia się strategia objawowa .
Watzlawick nazywa "techniki dyskwalifikacji" anormalnymi sposobami komunikacji, przez które niektórzy unieważniają swoje własne lub inne wiadomości, na przykład pozostawiając zdania niedokończone. Strategią objawu jest przypisanie braku komunikacji ze stanami fizycznymi i psychicznymi, takimi jak pijaństwo, sen lub bóle głowy.
2. Aspekt zawartości i aspekt relacji
Teoria ta stwierdza, że komunikacja między ludźmi odbywa się na dwóch poziomach: jeden z treści i drugi związek. Aspekt treści jest tym, co przekazujemy ustnie , czyli wyraźna część wiadomości. Ten poziom komunikacji jest podporządkowany komunikacji niewerbalnej, to znaczy aspektowi związanemu z relacjami.
Relacyjne aspekty wiadomości modyfikują interpretację, którą odbiorca robi z ich treści, jak to się dzieje z tonem ironii.Meta-komunikacja, która polega na przekazywaniu informacji o własnych komunikatach słownych, zależy od poziomu relacji i jest warunkiem niezbędnym do pomyślnej komunikacji między nadawcą a odbiorcą.
3. Tryb analogowy i cyfrowy
Ta podstawowa zasada teorii Watzlawicka jest ściśle związana z poprzednią. W syntetyczny sposób autor stwierdza, że komunikacja ma charakter analogiczny i cyfrowy; pierwsza koncepcja wskazuje na ilościową transmisję informacji, natomiast na poziomie cyfrowym przesłanie ma charakter jakościowy i binarny .
Zatem, podczas gdy w treściowym aspekcie komunikacji wysyłanie informacji jest cyfrowe (lub komunikat jest transmitowany lub nie jest przesyłany), aspekt relacyjny jest podawany w analogiczny sposób; oznacza to, że jego interpretacja jest znacznie mniej precyzyjna, ale potencjalnie bogatsza z komunikatywnego punktu widzenia.
4. Interpunkcja nadaje znaczenia
Watzlawick uważał, że komunikacja werbalna i niewerbalna ma element strukturalny, który jest analogiczny do interpunkcji właściwej dla języka pisanego. Poprzez sekwencjonowanie treści wiadomości, którą jesteśmy w stanie interpretować związki przyczynowo-skutkowe między zdarzeniami , a także do zadowalającego dzielenia się informacjami z rozmówcą.
Ludzie często koncentrują się wyłącznie na naszym punkcie widzenia, ignorując tych, z którymi rozmawiamy i rozumiejąc nasze własne zachowanie jako reakcję na reakcję rozmówcy. Prowadzi to do błędnego przekonania, że istnieje jedna prawidłowa i liniowa interpretacja zdarzeń, podczas gdy w rzeczywistości interakcje są koliste.
5. Komunikacja symetryczna i uzupełniająca
Podział komunikacji symetrycznej i uzupełniającej odnosi się do relacji między dwoma rozmówcami , Kiedy obie mają równoważną moc w wymianie (np. Znają tę samą informację) mówimy, że komunikacja między nimi jest symetryczna.
Z drugiej strony komplementarna komunikacja ma miejsce, gdy rozmówcy mają inną moc informacyjną. Istnieje kilka rodzajów uzupełniających się wymian: jeden z rozmówców może spróbować zneutralizować wymianę, zdominować interakcję lub ułatwić drugą osobę, aby to zrobić.
