Teoria rozwoju psychospołecznego Erika Eriksona

Indeks

• The Teoria rozwoju psychospołecznego przez Erikson
• Rozbieżność między Erik Erikson i Sigmund Freud
• Charakterystyka Teorii Eriksona
• 8 etapy psychospołeczne w teorii rozwoju psychospołecznego

W psychologii ewolucyjnej, zwanej także psychologią rozwojową, Teoria rozwoju psychospołecznego Eriksona Jest to jedna z najbardziej rozpowszechnionych i akceptowanych teorii. Następnie opiszemy niektóre podstawy teorii Erika Eriksona, a także opisy etapów i ich konfliktów.

1. Teoria rozwoju psychospołecznego Eriksona

Teoria rozwoju psychospołecznego została opracowana przez Erika Eriksona z reinterpretacja etapów psychoseksualnych opracowanych przez Sigmund Freud, w którym podkreślił społeczne aspekty każdego z nich w czterech głównych aspektach:

1. Podkreślił zrozumienie "mnie" jako intensywna siła, jako zdolność organizacyjna osoby, zdolna do pogodzenia siły syntonicznej i dystonicznej, a także do rozwiązywania kryzysów wywodzących się z genetycznego, kulturowego i historycznego kontekstu każdej osoby.
2. Podkreślił etapy rozwoju psychoseksualnego Freuda , integrując wymiar społeczny i rozwój psychospołeczny.
3. Zaproponował koncepcję rozwoju osobowości od dzieciństwa do starości.
4. Zbadano wpływ kultury, społeczeństwa i historii w rozwoju osobowości.

2. Rozbieżność między Erikiem Eriksonem a Zygmuntem Freudem

Erikson nie zgadza się z Freudem na znaczenie tego drugiego rozwój seksualny wyjaśnić ewolucyjny rozwój jednostki.

Erikson rozumie, że jednostka, przechodząc przez różne etapy, rozwija swoją świadomość dzięki interakcji społecznej .

3. Charakterystyka teorii Eriksona

Erikson proponuje także teorię kompetencji. Każdy z ważne etapy daje stopę do rozwoju szeregu kompetencji .

Jeśli w każdym z nowych etapów życia osoba osiągnie kompetencje odpowiadające tej życiowej chwili, osoba ta doświadcza poczucia mistrzostwa, które Erikson konceptualizuje jako siła ego , Zdobycie kompetencji pomaga w rozwiązaniu celów, które zostaną zaprezentowane na kolejnym etapie życia.

Inną podstawową cechą teorii Eriksona jest to, że Każdy z etapów jest określany przez konflikt, który umożliwia indywidualny rozwój. Kiedy dana osoba rozwiązuje każdy z konfliktów, rośnie psychicznie.

W rozwiązywaniu tych konfliktów osoba znajduje wielki potencjał wzrostu , ale z drugiej strony możemy również znaleźć wielki potencjał porażki, jeśli nie będziemy w stanie przezwyciężyć konfliktu tego etapu życia.

4. 8 etapów psychospołecznych

Podsumujemy każdy z ośmiu etapów psychospołecznych opisanych przez Erika Eriksona.

1. Zaufanie kontra Nieufność

Ten stadion ma miejsce od urodzenia do osiemnastu miesięcy życia i zależy od relacji lub więzi, która została stworzona z matką.

Relacja z matką określi przyszłe związki, które zostaną ustanowione z ludźmi przez całe ich życie. To poczucie zaufania, wrażliwości, frustracji, zadowolenia, bezpieczeństwa ... może decydować o jakości relacji.

2. Autonomia kontra wstyd i wątpliwości

Ten stadion się zaczyna od 18 miesięcy do 3 lat życia dziecka.

Na tym etapie dziecko podejmuje się poznawczego i mięśniowego rozwoju, kiedy zaczyna kontrolować i ćwiczyć mięśnie, które są związane z wydalaniem z ciała. Ten proces uczenia się może prowadzić do momentów zwątpienia i wstydu. Również osiągnięcia na tym etapie wyzwalają poczucie autonomii i dają poczucie niezależności.

3. Inicjatywa kontra wina

Ten stadion podróżuje od 3 do 5 lat .

Dziecko zaczyna się rozwijać bardzo szybko, zarówno fizycznie, jak i intelektualnie. Rosnące zainteresowanie interakcją z innymi dziećmi, testowaniem ich umiejętności i zdolności. Dzieci są ciekawe i pozytywne, aby zmotywować ich do kreatywnego rozwoju.

W przypadku, gdy rodzice reagują negatywnie na pytania dzieci lub ich inicjatywę, najprawdopodobniej poczują się winni.

4. Pracowitość vs niższość

Ten stadion występuje od 6-7 lat do 12 lat .

Dzieci wykazują autentyczne zainteresowanie funkcjonowaniem rzeczy i próbują samodzielnie wykonywać wiele działań, własnymi siłami i wykorzystując swoją wiedzę i umiejętności. Z tego powodu tak ważna jest pozytywna stymulacja, jaką szkoła może zaoferować w domu lub w grupie rówieśniczej.Ten ostatni zaczyna się dla nich transcendentalne.

W przypadku, gdy nie jest to dobrze przyjęte lub jego niepowodzenia motywują porównania z innymi, dziecko może rozwinąć poczucie niższości, które sprawi, że poczuje się niepewnie przed innymi.

5. Poszukiwanie tożsamości a rozpowszechnianie tożsamości

Ten stadion ma miejsce w okresie dojrzewania , Na tym etapie nasuwa się natarczywe pytanie: kim jestem?

Młodzież zaczyna wykazywać większą niezależność i dystansować się od swoich rodziców. Wolą spędzać więcej czasu ze swoimi przyjaciółmi i zacząć myśleć o przyszłości i decydować, czego chcą się uczyć, gdzie pracować, gdzie mieszkać itp.

Na tym etapie następuje eksploracja własnych możliwości. Zaczynają wzmacniać własną tożsamość w oparciu o przeżywane doświadczenia. To wyszukiwanie sprawi, że będziesz czuć się zdezorientowany z powodu swojej własnej tożsamości przy wielu okazjach.

6. Prywatność a izolacja

Ten etap obejmuje od 20 do 40 około.

Zmienia się sposób nawiązywania relacji z innymi ludźmi, osoba zaczyna priorytetowo traktować bardziej intymne relacje, które oferują i wymagają wzajemnego zaangażowania, intymność, która generuje poczucie bezpieczeństwa, towarzystwa, zaufania.

Jeśli ten rodzaj intymności zostanie ominięty, można graniczyć z samotnością lub izolacją, sytuacją, która może zakończyć się depresją.

7. Generatywność wobec stagnacji

Ten stadion ma miejsce od 40 do 60 lat .

To jest upływ życia, w którym osoba spędza czas z rodziną. Poszukiwanie równowagi między produktywnością a stagnacją jest traktowane priorytetowo; produktywność powiązana z przyszłością, z przyszłością własnej i następnych pokoleń, to poszukiwanie czuć się potrzebnym dla innych, być i czuć się użytecznym.

Stagnacja to pytanie, które jednostka sama sobie stawia: Co mam zrobić, jeśli to nie działa?; Czuje się zablokowany i nie może skierować wysiłków, by zaoferować coś swojemu narodowi lub światu.

8. Uczciwość w stosunku do rozpaczy

Ten stadion występuje od 60. roku życia do śmierci .

Jest to czas, w którym jednostka przestaje być produktywna lub przynajmniej nie wytwarza tyle, ile był w stanie wcześniej. Etap, w którym życie i sposób życia są całkowicie zmienione, przyjaciele i rodzina umierają, trzeba stawić czoła pojedynkom spowodowanym starością, zarówno we własnym ciele, jak i w innych.

Bibliografia:

• Erikson, Erik. (2000). Zakończony cykl życia. Barcelona: Edycje Paidós Ibérica.
• Erikson, Erik. (1972). Społeczeństwo i okres dojrzewania Buenos Aires: Editorial Paidós.
• Erikson, Erik. (1968, 1974). Tożsamość, młodzież i kryzys. Buenos Aires: Editorial Paidós.

Periodyzacja rozwoju człowieka - kryzysy rozwojowe wg Eriksona (Kwiecień 2024).