Triarchiczna teoria inteligencji Sternberga

Kwiecień 16, 2024

Zdolność poznawcza człowieka Jest to jeden z najbardziej zbadanych aspektów psychologii. Pojęcie inteligencji zmieniało się na przestrzeni dziejów, chociaż w przeważającej części było uważane za umiejętność rozwiązywania problemów i skutecznego przystosowania się do otoczenia.

Istnieją teorie, które uznają to za jedną ogólną zdolność lub zbiór zdolności hierarchicznych i podporządkowaną podstawowej pojemności, podczas gdy inni teoretycy widzą, że ta koncepcja jest zbiorem mniej lub bardziej niezależnych zdolności, które pozwalają nam z powodzeniem się przystosować. Jedną z istniejących teorii, które próbują wyjaśnić strukturę inteligencji, jest Triarchiczna teoria inteligencji autorstwa Roberta J. Sternberga .

Powiązany artykuł: "Teorie ludzkiej inteligencji"

Triarchiczna teoria Sternberga: pojęcie ogólne

Triarchiczna teoria inteligencji Sternberga opiera się na koncepcji tego, że tradycyjne i hierarchiczne modele inteligencji nie są wyczerpujące, ponieważ nie uwzględniają wykorzystania, które staje się inteligencji w sobie, ograniczając się do konceptualizacji jego natury i funkcjonowanie bez obserwowania, w jaki sposób jest on powiązany i stosowany w rzeczywistym kontekście.

Tak więc teoria ta uważa, że pomiar zdolności intelektualnej skupił się wyłącznie na jednym aspekcie inteligencji, ignorując inne aspekty o wielkim znaczeniu, które same kształtują umiejętności poznawcze. Podsumowując. Sternberg stwierdza, że nie wystarczy zobaczyć, co się robi, ale także, jak i dlaczego, kiedy działa.

Dla Sternberga inteligencja jest wszelka mentalna aktywność, która kieruje świadomą adaptacją do środowiska i do selekcji lub transformacji tego w celu przewidywania wyników i zdolności do aktywnego wywoływania adaptacji jednego do medium lub medium do jednego. Jest to zestaw umiejętności myślenia, które są używane w rozwiązywaniu mniej lub bardziej codziennych lub abstrakcyjnych problemów.

Koncepcja tego autora zbliża się do wizji inteligencji jako zestaw możliwości zamiast pojedynczego niemodyfikowalnego elementu. To z tego pomysłu i z percepcji wynika, że inne teorie nie określają, w jaki sposób inteligencja jest powiązana ze światem rzeczywistym, że autor ustanawia swoją teorię inteligencji triarchicznej, której nazwa jest spowodowana rozważaniem trzech rodzajów inteligencji.

Może jesteś zainteresowany: "Trójkątna teoria miłości Sternberga"

Te trzy rodzaje inteligencji

Sternberg rozwija teorię, według której rozważa istnienie trzech rodzajów inteligencji, które wyjaśniają przetwarzanie informacji wewnętrznie, zewnętrznie i na poziomie interakcji między nimi.

Innymi słowy, rozważ istnienie trzy podstawowe umiejętności, które określają pojemność intelektualną , W szczególności ustanawia istnienie inteligencji analitycznej, praktycznej inteligencji i twórczej inteligencji.

1. Inteligencja analityczna lub cząstkowa

W przypadku triarchicznej teorii inteligencji Sternberga przypuszcza inteligencja analityczna możliwość przechwytywania, przechowywania, modyfikowania i pracy z informacjami , Jest to najbliższe jednostkowej koncepcji inteligencji, odnoszącej się do umiejętności tworzenia planów i zarządzania zasobami poznawczymi. Dzięki analitycznej inteligencji możemy wykonywać operacje mentalne, takie jak definiowanie, podejmowanie decyzji i generowanie rozwiązań.

W tej inteligencji możemy znaleźć elementarne komponenty lub procesy, które pozwalają pracować nad poznawczymi reprezentacjami rzeczywistości , zmodyfikuj je i przeprowadź przez proces przetwarzania, który pozwala na odpowiedź.

Komponenty te można podzielić na metakomponenty lub procesy kontrolne, które umożliwiają podejmowanie decyzji oraz zaznaczanie, w jaki sposób myśleć i działać, a także planowanie, działanie lub komponenty wydajności, które są uruchamiane, począwszy od meta komponentów i pozwalające na realizację wymienionych planów dla nich i dla składników nabycia, które pozwalają na uczenie się i zdobywanie informacji .

2. Praktyczna lub kontekstualna inteligencja

Ten rodzaj inteligencji odnosi się do zdolności ludzi do przystosowania się do środowiska, w którym żyją. Przede wszystkim organizm stara się przetrwać z tego, co już istnieje w środowisku, wykorzystanie możliwości oferowanych w celu dostosowania .

Jeśli jednak nie jest to możliwe, dana osoba musi ustanowić inne mechanizmy adaptacji i przetrwania. Te inne procesy to wybór środowiska i bodźców w celu poprawy ich sytuacji i / lub kształtowania środowiska w przypadkach, w których nie jest możliwa zmiana środowiska, w tym przypadku wprowadzanie zmian w środowisku aby lepiej dostosować swoje możliwości.

Na przykład osoba, która jest głodna, może wybrać środowisko i przenieść się do miejsca, w którym jest dużo żywności lub skorzystać z elementów obecnych w środowisku, które wcześniej nie były częścią ich diety, aby się wyżywić, lub może zdecydować o zmianie środowiska poprzez uprawę w sad twojemu własnemu jedzeniu. Chodzi o zastosowanie zdolności poznawczych w celu adaptacyjnym.

3. Inteligencja twórcza lub empiryczna

Ten rodzaj inteligencji jest uważany za integracja informacji uzyskanych z zagranicy z naszą psychiką , Innymi słowy, właśnie ten rodzaj umiejętności pozwala nam uczyć się na doświadczeniu. Jest to również związane z kreatywnością i rozwiązywaniem problemów, których wcześniej nie doświadczyły.

W tym sensie Sternberg zauważa, że stopień nowości jest ważny doświadczeń i zadania. Idealnie, zadanie może być nowe w stopniu umiarkowanym, aby podmiot mógł tworzyć i reagować na nowe bodźce, mając jednocześnie narzędzie, które pozwala mu sobie poradzić.

Kolejnym istotnym aspektem jest automatyzacja to znaczy zdolność do replikowania zachowania lub wiedzy bez konieczności podejmowania świadomego wysiłku. Powtarzanie zadań przy różnych okazjach pozwala opanować je i zmniejszyć poziom nowości oraz potrzebę zwrócenia uwagi na każdy podstawowy element, który jest ich częścią. Im wyższy poziom automatyzacji, tym wyższy poziom zasobów jest w stanie sprostać innym zadaniom.