yes, therapy helps!
Teorie ludzkiej inteligencji

Teorie ludzkiej inteligencji

Marzec 28, 2024

Bycie mądrym jest dobre. Jest to coś, o czym każdy wie, ponieważ zakłada, że ​​posiadanie wysokiego poziomu inteligencji pomaga nam skutecznie radzić sobie z różnymi wydarzeniami życia.

Jednak ... Czym dokładnie jest być inteligentnym? Co rozumiemy inteligentnie? W momencie odpowiadania na te pytania pojawia się wątpliwość, odpowiedź nie jest ani prosta, ani nieistotna.

W rzeczywistości badanie inteligencji jest złożonym zjawiskiem, które było szeroko i często badane w psychologii, ponieważ istnieje wiele sposobów zrozumienia, co i jak przez wiele lat gromadził liczne teorie ludzkiej inteligencji .


Inteligencja: złożona koncepcja

W sposób ogólny i bez wchodzenia w szczegóły dotyczące tego, co jest jego częścią, możemy uznać inteligencję za zdolność lub zbiór głównie zdolności poznawczych, które pozwalają nam przystosować się do otoczenia, rozwiązać problemy, które to stwarza, a nawet przewidywać je z powodzeniem. , Jednak Różni autorzy, którzy traktowali i studiowali inteligencję, znaleźli różne definicje tego pojęcia , sprzeczne z niektórymi, podczas gdy inne są komplementarne.

W czasie przeprowadzania tych badań zastosowano różne podejścia, z których niektóre mają bardziej eksperymentalne, genetyczne lub funkcjonalne podejście. Jeden z celów skupił się na określeniu składników inteligencji w celu jej zrozumienia, co jest podejściem właściwym dla teorii czynnikowych, na których opiera się ten artykuł.


Dwie duże grupy teorii

Chociaż, jak już powiedzieliśmy, istnieją różne sposoby klasyfikacji ogromnej różnorodności teorii dotyczących tego, co uważamy za inteligencję jedno z najbardziej wyrazistych jest najbardziej rozpowszechnione wśród różnych konceptualizacji: jeśli inteligencja jest jedna, lub przeciwnie, istnieje kilka rodzajów inteligencji.

Jednostkowa inteligencja

Pierwsze badania dotyczące inteligencji i zdolności intelektualnych opierały się na założeniu, że inteligencja jest jedną ogólną zdolnością, niemodyfikowalną i genetycznie zdeterminowaną. Poprzez te teorie zostały opracowane Testy psychometryczne, które oceniają inteligencję w oparciu o jej odbicie w standardowych testach mierząc przez nie IQ lub IQ. Według tych teorii, inteligencja była jednoczynna


Zestaw zdolności

Istnieją inne teorie, które określają tę inteligencję nie jest to jedna zdolność, ale raczej zestaw umiejętności i niezależne umiejętności między sobą. To tłumaczy, dlaczego w niektórych aspektach są geniusze, takie jak muzyka i sztuka, które mają ograniczoną zdolność logiczną, lub inteligencje intelektualne, które nie są zdolne do projekcji takiej wiedzy lub zrozumienia reakcji innych. Właśnie ten typ teorii, wieloczynnikowy, jest najbardziej aktualny .

Główne propozycje teoretyczne

Uważana jest za pojedynczą lub wielokrotną pojemność, prawda jest taka, że ​​badania w tym zakresie były obszerne i pozwoliły na konstruowanie różnych teorii. Niektóre z najbardziej rozważanych w historii są następujące.

Pierwsze przybliżenia: Binet

Nazwa Alfred Binet jest szczególnie znany z tego, że był twórcą pierwszej skali pomiaru inteligencji , Ten autor, który uważał inteligencję za jedną zdolność, był jednym z pierwszych, którzy badali pojęcie wieku umysłowego jako wiek, w którym większość badanych jest w stanie wykonać lub rozwiązać konkretny problem. Uważał, że umiejętności i umiejętności można poprawić poprzez edukację i szkolenia.

Pojęcie wieku umysłowego byłoby używane przez tego autora jako miara inteligencji. Po nim, William Stern połączyłby ten wiek umysłowy z wiekiem chronologicznym aby móc ocenić w sposób porównawczy poziom rozwoju intelektualnego, a na końcu wraz z całym tym Termanem skończyłoby się stworzenie pojęcia ilorazu inteligencji lub CI.

Teoria dwóch włóczników

Jedna z pierwszych teorii inteligencji, Spearman proponuje w swojej dwuczęściowej teorii inteligencji, że istnieje ogólna zdolność intelektualna o Współczynnik G, który jest wspólny dla wszystkich działań, które prowadzimy.

Jednak w zależności od rodzaju działalności, którą wykonujemy, będziemy musieli zastosować konkretne umiejętności, aby przenieść ją do udanego końca, konkretnych możliwości, które nazywają się czynnikami. Podczas gdy czynnik g jest dziedziczny i nie można go modyfikować, konkretne umiejętności można poprawić poprzez uczenie się i edukację.

Teoria inteligencji Cattella

Jedną z najbardziej znanych teorii inteligencji jest Raymond Cattell , W swojej teorii autor interpretuje, częściowo w oparciu o teorię bifaktyczną, że zdolność intelektualna kształtowana jest przez dwa rodzaje inteligencji: płynną i skrystalizowaną. Podczas gdy inteligencja płynów odpowiada rozumowaniu i ogólnej zdolności dostosowywania się w nowych sytuacjach, bez uczenia się, wpływającego na osiągane wyniki, wykrystalizowana inteligencja odnosi się do umiejętności zastosowania zdobytej wiedzy przez całe życie.

Z drugiej strony, Cattell nie wierzył, że czynnik g był odbiciem naturalnego procesu, który faktycznie zachodzi w ludzkim mózgu, ale że byłby po prostu produktem statystycznym spowodowanym faktem, że przy pomiarze nie jest możliwe dobre odizolowanie faktycznie istniejących procesów ,

Bada również jego rozwój przez całe życie, stwierdzając, że wykrystalizowana inteligencja zmienia się przez całe życie, wzrastając wraz z gromadzeniem doświadczeń, podczas gdy płynna inteligencja byłaby ustalona po dojrzewaniu mózgu podczas okresu dojrzewania.

Hierarchiczny model Vernona

Typem teorii, która również działała w dziedzinie inteligencji, jest model hierarchiczny, którego głównym przedstawicielem jest Philip Edward Vernon , Modele te opierają się na założeniu, że konkretne czynniki (specyficzne dla konkretnych działań, które prowadzimy) są podstawami wyższych zdolności, które tworzą hierarchie, aż do osiągnięcia ogólnej zdolności lub inteligencji. Dwa ostatnie podziały przed osiągnięciem współczynnika g to czynniki werbalno-edukacyjne i przestrzenno-motoryczne, które autor łączy z konkretną półkulą.

Oprócz tego model Vernona proponuje, aby inteligencję rozumieć w trzech częściach: A, B i C. Inteligencja A rozumie inteligencję jako możliwość uczenia się i dostosowywania, inteligencja B odpowiada poziomowi zdolności wykazanej w zachowanie i inteligencja C odnosi się do wyniku uzyskanego w testach inteligencji.

Teoria pierwotnych zdolności Thurstone'a

Jak wskazaliśmy wcześniej, nie wszyscy autorzy byli zgodni co do tego, że inteligencja była wyjątkową zdolnością, ponieważ autorzy uważali zdolność umysłową za złożony i wieloczynnikowy element. Louis Leon Thurstone nie wierzył w istnienie ogólnego czynnika inteligencji, ale różne niezależne czynniki w ich działaniu, ale połączone razem, pozwalają na zachowanie przewodnie, aby móc sprostać wymaganiom środowiska.

Z tego powodu opracował teorię podstawowych zdolności umysłowych, jedną z pierwszych wieloczynnikowych teorii inteligencji, w której poprzez analizę czynnikową odkrył różne zdolności, które pozwalają na prawidłowe przystosowanie się do otoczenia. W szczególności Thurstone odnosi się do umiejętności rozumienia werbalnego, płynności słownej, pamięci, zdolności przestrzennych, zdolności liczbowych, zwinności / spostrzegawczości i logicznego rozumowania.

Teoria struktury intelektu Guilforda

Innym z autorów, którzy sprzeciwiali się idei unikalnej inteligencji był Joy Paul Guilford. Ten autor przedstawia teorię inteligencji oparty na modelu trójwymiarowym , w którym intelektualne operacje, treści i produkty intelektu są brane pod uwagę przy ocenie jakiegokolwiek czynnika intelektualnego z perspektywy podobnej do kognitywistycznej.

Treść intelektu odnosi się do rodzaju informacji, którymi intelekt operuje z bodźców, które mogą być treścią figuratywną, symboliczną, semantyczną lub behawioralną.

Operacje umysłowe są rozumiane przez procesy, z których przetwarzane są informacje Operacje te to poznawanie, pamięć, ocena oraz zbieżna i rozbieżna produkcja. Wreszcie, operacje umysłowe odzwierciedlają szereg wyników, które mogą występować w postaci jednostek informacji, klas lub pojęć, relacji, systemów, transformacji informacji i dzieła stowarzyszenia lub zaangażowania bodźców i informacji.

Oprócz tego operacyjnego rozważania procesów umysłowych, autor łączy inteligencję z umiejętnością generowania nowych strategii i rozwiązań problemów wykraczających poza typowe, użyteczne, które zostały zamanifestowane. Tak więc inteligencja wiąże się także z kreatywnością i rozbieżnym myśleniem .

Triarchiczna teoria Sternberga

Nie możemy nie zauważyć, że prezentowane teorie skupiają się w dużej mierze na tym, jak inteligencja jest zorganizowana jako coś wewnętrznego, bez względu na to, gdzie jest stosowana. Robert J. Sternberg również wziął ten fakt pod uwagę, rozwijając swoją triarchiczną teorię z których uważa się, że istnieją trzy rodzaje inteligencji.

Pierwszym z nich jest inteligencja analityczna, która odpowiada tradycyjnej idei inteligencji, a także zdolności do pozyskiwania, kodowania i przechowywania informacji, możliwość przeprowadzenia teoretycznej analizy sytuacji.

Drugą z inteligencji Sternberga jest inteligencja praktyczna, odnosząca się do zdolności kontekstualizowania, to znaczy zdolność do wybierania najbardziej adaptacyjnego i odpowiedniego zachowania lub strategii w zależności od potrzeb i zasobów pochodzących od medium. Teoretycznie byłoby to bardzo podobne do wykrystalizowanej inteligencji zaproponowanej przez Cattella i innych autorów od niego.

W końcu jest jeszcze jedna inteligencja dla Sternberga, inteligencja twórcza potraktowana w empirycznej subtheorii dzięki któremu mamy możliwość radzenia sobie z nowymi sytuacjami poprzez pracę i opracowywanie strategii opartych na informacjach zdobytych przez całe życie.

Teoria wielokrotnej inteligencji Gardnera

Howard Gardner był postacią krytyczną z ideą obecności pojedynczej inteligencji oraz fakt, że można go zmierzyć za pomocą IQ. W rzeczywistości należy pamiętać, że klasyczne testy inteligencji mierzą głównie umiejętności logiczne i werbalne, nie obserwując znaczenia innych zdolności w momencie, gdy są w stanie przystosować się do środowiska.

Autor uważa, że ​​nie można mówić o pojedynczej umiejętności, którą można zakwalifikować jako inteligencję. Uważa, że ​​zdolność intelektualna i wydajność wynikają z konglomeratu zdolności umysłowych wspólnych wszystkim w większym lub mniejszym stopniu, ustanawiając różne rodzaje inteligencji, które mają zastosowanie w różnych kontekstach. W szczególności, chociaż jest otwarty na możliwość, że jest ich więcej, Gardner podkreśla nowe; logiczno-matematyczna inteligencja, językowa, kinetyczno-cielesna, intrapersonalna, interpersonalna, przestrzenna, muzyczna, naturalistyczna.

  • Możesz dowiedzieć się więcej o teorii Gardnera w tym artykule: "Teoria wielorakich inteligencji Gardnera"

Inne teorie

Istnieje wiele innych teoretycznych propozycji inteligencji. Na przykład inteligencja emocjonalna postawione przez Daniela Golemana jest to pojęcie coraz częściej stosowane w populacji ogólnej.

Ta teoria uważa, że ​​zdolność do identyfikowania, zarządzania, modyfikowania i manipulowania emocjami własnymi i cudzymi jest formą inteligencji, którą należy wziąć pod uwagę. Obecnie dyskutuje się także o inteligencji społecznej, choć można ją włączyć do inteligencji interpersonalnej.

Bibliografia:

  • Hernangómez, L. i Fernández, C. (2012). Psychologia osobowości i dyferencjał. Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 07. CEDE: Madryt.
  • Martin, M. (2007). Analiza historyczno-pojęciowa zależności między inteligencją a rozumem. Hiszpania: Uniwersytet w Maladze.

Inteligencja makiaweliczna Rzecz o pochodzeniu natury ludzkiej Dr Tomasz Witkowski (Marzec 2024).


Podobne Artykuły