Trójcykliczne leki przeciwdepresyjne: zastosowania i działania niepożądane
Chociaż obecnie są one mniej używane niż SSRI i inne bardziej nowoczesne leki przeciwdepresyjne, leki trójpierścieniowe przez wiele dziesięcioleci były stosowane farmakologicznie w leczeniu zaburzeń depresyjnych.
W tym artykule opiszemy Jakie są trójcykliczne leki przeciwdepresyjne? , do czego są używane i jakie są najczęstsze skutki uboczne.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje leków przeciwdepresyjnych: charakterystyka i skutki"
Jakie są trójcykliczne leki przeciwdepresyjne?
Tricyclics to leki psychotropowe stosowane w leczeniu zaburzeń depresyjnych s, chociaż w wielu krajach zostały zastąpione jako leki z wyboru przez inne bardziej skuteczne leki przeciwdepresyjne. Efekty leków użytecznych w leczeniu depresji są zwykle związane z agonizmem serotoniny i norepinefryny.
Nazwa tych leków pochodzi z ich struktury chemicznej: składają się z trzech pierścieni atomów. Lata po pojawieniu się tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych pojawiły się również tetracykliny, które są tworzone przez cztery pierścienie zamiast trzech.
Od momentu pojawienia się imipramina, pierwszy lek przeciwdepresyjny tej klasy wyprodukowano dużą liczbę tricyklin o pewnej charakterystyce różnicowej. Do najczęstszych należą klomipramina, amitryptylina, nortryptylina, dezypramina, maprotylina, doksepina, amoksapina, protryptylina i trimipramina.
- Może jesteś zainteresowany: "Leki psychotropowe: leki działające na mózg"
Jaki jest mechanizm działania?
Tricykliczne leki przeciwdepresyjne są agonistami monoamin, rodzaju neuroprzekaźnika bardzo istotnego w układzie nerwowym człowieka. Te działania wzmacniające wpływają na serotoninę, norepinefrynę i, w mniejszym stopniu, do dopaminy.
Jego główna aktywność terapeutyczna wynika z zahamowania wychwytu zwrotnego tych neuroprzekaźników, co zwiększa dostępność monoamin w przestrzeni synaptycznej. Jednak także wpływają na zabezpieczenie histaminy i acetylocholiny , na które wywierają efekt antagonistyczny.
Ze względu na niską specyficzność mechanizmu działania, który nie jest skierowany tylko do najbardziej istotnych neurotransmiterów, podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, leki trójpierścieniowe mogą być użyteczne w łagodzeniu objawów depresji, ale także mogą powodować działania niepożądane i bardzo znaczące reakcje niepożądane.
Historia tych leków
Tricyclics zostały odkryte w procesie produkcji leków przeciwpsychotycznych. W 1950 roku zsyntetyzowano klomipraminę, neuroleptyk o strukturze tricyklicznej , Informacje na temat tego leku wkrótce doprowadziły do stworzenia imipraminy, pierwszego tricyklilu stosowanego specjalnie do leczenia depresji.
W ostatnich dziesięcioleciach popularność leków trójpierścieniowych spadła w większości części świata dzięki odkryciu bardziej skutecznych i bezpiecznych leków przeciwdepresyjnych, w szczególności selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i leków przeciwdepresyjnych czwartej generacji, takich jak wenlafaksyna i reboksetyna.
Twoje funkcje
Pomimo swojej nazwy, tricykliczne leki przeciwdepresyjne nie są stosowane tylko w przypadkach depresji, ale w całej swojej historii były stosowane w wielu różnych zaburzeniach psychicznych.
1. Zaburzenia depresyjne
Głównym wskaźnikiem tricyklin jest leczenie zaburzeń depresyjnych zarówno duża depresja, jak i inne łagodniejsze odmiany, szczególnie dystymia. Obecnie są przepisywane głównie w depresji melancholicznej oraz w przypadkach, które nie ulegają poprawie w wyniku spożywania innych leków przeciwdepresyjnych z mniejszymi skutkami ubocznymi.
- Możesz być zainteresowany: "Czy jest kilka rodzajów depresji?"
2. Zaburzenia lękowe
Niektóre leki trójpierścieniowe są czasami stosowane w leczeniu różnych zaburzeń lękowych: wykazano, że imipramina jest skuteczna w uogólnionym zaburzeniu lękowym i panice, Klomipramina jest nadal stosowana w przypadku zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych (bardzo związany z depresją) i amitryptylinę w stresie pourazowym.
- Powiązany artykuł: "Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD): co to jest i jak się objawia?"
3. Przewlekły ból
Wśród zaburzeń związanych z przewlekłym bólem, które były leczone tricyklilami, wymienić należy fibromialgię i ból neuropatyczny; Uważa się, że agonizm serotoniny i norepinefryny pośrednio wpływa na produkcję endogennych opioidów , które mają działanie przeciwbólowe. Amitryptylina wydaje się szczególnie przydatna w tym względzie.
4. Bezsenność
Sedatywne działanie niepożądane trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych doprowadziło do ich niekiedy stosowania w leczeniu objawów bezsenności. Należy jednak pamiętać, że istnieją inne, bardziej specyficzne leki na te problemy, a przede wszystkim, że terapia psychologiczna jest najbardziej godnym polecenia sposobem radzenia sobie z trudnościami snu.
5. Zaburzenia jedzenia
Ponownie, terapeutyczne działanie tricyklin w zaburzeniach odżywiania są związane z jednym z najczęstszych efektów ubocznych : przyrost masy ciała. W szczególności, klomipramina jest czasami przepisywana jako część terapii dla jadłowstrętu psychicznego.
6. Nocne enureza i nocne lęki
Imipramina jest skuteczna w leczeniu dwóch dziecięcych zaburzeń snu: nocnego mimowolnego i nocnego terroru. Te efekty są związane z zmniejszony sen delta lub fale powolne , podczas którego pojawiają się te epizody.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje fal mózgowych: Delta, Theta, Alpha, Beta i Gamma"
Skutki uboczne tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych
Chociaż działania niepożądane związane ze stosowaniem tricyklicznych leków przeciwdepresyjnych zależą w dużej mierze od ich agonizmu lub antagonizmu do niektórych neuroprzekaźników, w tym rozdziale skupimy się na reakcjach ubocznych najczęściej związanych z tą klasą leków psychotropowych jako całości.
Jak wspomniano w poprzedniej sekcji, między najczęstsze działania niepożądane trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych znaleźliśmy uspokojenie i przyrost masy; oba są spowodowane hamowaniem aktywności histaminy.
Blokada receptorów acetylocholiny powoduje działania niepożądane, takie jak zaparcia, zatrzymanie moczu, suchość w jamie ustnej, niewyraźne widzenie i problemy z pamięcią , Z drugiej strony hamowanie receptorów alfa-adrenergicznych jest związane ze zmianami w krążeniu krwi, zwłaszcza zawrotami głowy i niedociśnieniem ortostatycznym.
Wśród poważnych niepożądanych reakcji na spożycie tricyklin podkreśla złośliwy zespół neuroleptyczny , składający się z pojawienia się zmian oddechowych, sercowych i mięśniowych, które mogą powodować śpiączkę, a w około jednej piątej przypadków śmierci. Ten zespół wydaje się być częstszy u osób w wieku powyżej 50 lat.
Na uwagę zasługuje również wysoki potencjał uzależniający leków trójpierścieniowych, ponieważ tolerancja farmakologiczna rozwija się z łatwością. Pojawienie się ciężkiego zespołu odstawienia po nagłym zaprzestaniu konsumpcji jest również konsekwencją tolerancji. Podobnie, ryzyko przedawkowania i samobójstwa jest uderzająco wysokie .
