Brzuszny obszar nakrywki: anatomia, funkcje i zaburzenia
Brzegowa część nakrywkowa jest obszarem śródmózgowia , znany również jako środkowy mózg, który jest bardzo ważny ze względu na jego zaangażowanie w obwód wzmacniający, odpowiedzialny za wrażenia przyjemności i motywowane zachowanie. Ponadto uczestniczy w innych różnorodnych funkcjach przy wysyłaniu prognoz do obszarów korowych i podkorowych.
W tym artykule opiszemy anatomiczne cechy, główne funkcje i zaburzenia, które wiążą się z brzusznym obszarem nakrywki , Skoncentrujemy się głównie na roli, jaką ta struktura odgrywa w systemie nagradzania mózgu.
- Powiązany artykuł: "Części ludzkiego mózgu (i funkcje)"
Anatomia brzusznej części nakrywki
Pojęcie "brzuszny obszar nakrywowy" odnosi się do zestawu neuronów, które znajdują się u podstawy śródmózgowia, pośredniego regionu pnia mózgu. W języku łacińskim słowo "tegmentum" oznacza "pokrycie" lub "pokrycie"; dlatego nazwa podkreśla fakt, że ten obszar stanowi warstwę neuronów pokrywających śródmózgowie.
W brzusznym obszarze nakrywowym zidentyfikowano cztery jądra głównych komórek: jądro paranigalne, obszar barwnikowej pajęczyny, obszar splotu retrofleksyjnego i jądro strzemionowe rostromedialne. Neurony dopaminergiczne charakterystyczne dla tego regionu mózgu znajdują się głównie w pierwszych dwóch.
Wraz z substancją czarną i polem retrorubralnym, również zlokalizowanym w strefie śródmózgowia, obszar nakrywki zawiera większość neuronów dopaminergicznych mózgu. Dopamina jest neuroprzekaźnikiem z klasy katecholamin, która bierze udział w zwiększaniu częstości akcji serca i uczeniu się poprzez uwarunkowania czynnika, między innymi.
- Może jesteś zainteresowany: "Mesencephalon: cechy, części i funkcje"
Funkcje tej struktury
Neurony dopaminergiczne w obszarze brzusznym nakrywki są częścią systemów mezokortykalnych i mezolimbicznych , Podczas gdy system mezokortykalny łączy ten region z płatami czołowymi, mesolimbiczne wysyła projekcje do jądra półleżącego, podstawowej struktury układu nagrody mózgowej, podobnie jak brzuszny obszar nakrywowy.
Ścieżka mezokorporacyjna odgrywa zasadniczą rolę w poznaniu ; w szczególności umożliwia dotarcie do przednich płatów informacji o emocjach i motywacji. Po otrzymaniu tych danych, wyższe struktury mózgu generują odpowiedzi, które zostaną wykonane w konsekwencji.
Jednak główne funkcje brzusznego obszaru nakrywki są związane z jego zaangażowaniem w mózgowy układ nagrody, znany również jako obwód wzmacniający, który rozpoczyna się od dopaminergicznych projekcji neuronów tego regionu. Ta ścieżka jest ściśle związana z systemem mezolimbicznym.
System nagradzania mózgu
Brzuszna część nakrywkowa jest kluczową strukturą układu nagrody mózgowej, biologiczną podstawą przyjemności i motywacji behawioralnej, ponieważ bodźce pokarmowe aktywują ten region , W ten sposób obwód nagrody jest zaangażowany w wiele zachowań, takich jak te związane z jedzeniem, seksem lub nałogami.
Kiedy organizm wykryje przyjemną stymulację, brzuszny obszar nakrywkowy wysyła projekcje dopaminergiczne do jądra półleżącego. Wzrost stężenia neuroprzekaźnika w tym obszarze ma wzmacniający wpływ na zachowanie związane z uzyskaniem przyjemności lub satysfakcji.
Kiedy te dane wejściowe dotrą do kory mózgowej, informacje uzyskane przez obwód wzmacniający mogą być zintegrowane i zarządzane przez wyższe funkcje poznawcze. To ważne podkreślają wzajemność połączeń w brzusznym obszarze nakrywki , który pozwala na ciągłe przekazywanie informacji zwrotnych między tą strukturą a tymi, do których wysyła eferencje.
Powiązane zaburzenia
W badaniach naukowych zidentyfikowano kilka zaburzeń, które występują wraz ze zmianami w szlakach dopaminergicznych, których częścią jest brzuszny obszar nakrywowy. Ogólnie rzecz biorąc, tego typu zaburzenia obejmują szlaki mezolimbiczne i mezo-korowe, które są ze sobą ściśle powiązane.
Najczęściej przypisywane są zaburzenia neuropsychologiczne problemy strukturalne i / lub funkcjonalne w transmisji dopaminy są to choroba Parkinsona, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi i schizofrenia.
W tym ostatnim przypadku objawy pozytywne, takie jak halucynacje i urojenia, wiążą się ze zmianami w szlaku mezolimbicznym. Niepowodzenia w układzie mezocortycznym powodują objawy negatywne, polegające na deficytach poznawczych, emocjonalnych i motywacyjnych.
Z drugiej strony, brzuszny obszar nakrywki i jądro półleżowe to dwa obszary układu nerwowego, w których leki i inne potencjalnie uzależniające substancje mają bardziej znaczący wpływ.
Alkohol, nikotyna, kokaina, amfetamina i heroina, między innymi, działają agonistycznie na dopaminę; wyjaśnia to fizjologiczne, motoryczne i psychologiczne konsekwencje stosowania tych substancji, zarówno w perspektywie krótko- jak i długoterminowej, w tym uzależnienia.
Bibliografia:
- Halliday, G.; Reyes, S. i Double, K. (2012). Substantia nigra, brzuszny obszar nakrywki i pola retrorubralne. W Mai, J. K. i Paxinos, G. (wyd.), "Ludzki układ nerwowy", 439-55. Nowy Jork: Academic Press.
- Holstege, G.; Georgiadis, J. R.R .; Paans, A. M.; Meiners, L. C. .; Van Der Graaf, F. H. i Reinders, A.A. (2003). Aktywacja mózgu podczas wytrysku u mężczyzn. The Journal of Neuroscience: oficjalne czasopismo Society for Neuroscience, 23 (27): 9185-93.
- Ranaldi, R. (2014). Poszukiwanie dopaminy i nagrody: rola brzusznego obszaru nakrywki. Recenzje w Neurosciences, 25 (5): 621-30.
