Vigorexia i wewnętrzne piękno
W czasach, gdy kult obrazu staje się coraz bardziej widoczny, trudno nam przyzwyczaić się do nieprzystosowawczych reakcji behawioralnych ze strony przyjaciół, znajomych itp. Ten kult implikuje, po części, kojarzymy naszą samoocenę z naszym fizycznym wizerunkiem i biorąc pod uwagę, że nie zawsze będzie to odpowiadało ideałowi narzuconego piękna dnia, możemy założyć, że tę samoocenę można łatwo skompromitować.
Wśród reakcji, do których się odnosimy, możemy znaleźć znaczny ekonomiczny wkład w odzież, kosmetyki lub estetykę w ogóle, że nasz nastrój uzależnia się od aprobaty innych, lub nawet ustanawiać toksyczne związki afektywne , Ale te zachowania z dala od niezanieczyszczonego zdrowia psychicznego mogą w końcu prowadzić do poważnych patologii, takich jak anoreksja, bulimia lub voreksja.
- Powiązany artykuł: "Vigorexia: przyczyny, objawy i leczenie"
Zniekształcone postrzeganie siebie
Vigorexia jest chorobą psychiczną charakteryzującą się wykonywanie nieproporcjonalnie trudnej aktywności fizycznej , czasami związane ze spożywaniem witamin lub suplementów anabolicznych i zniekształconym obrazem samego ciała.
Zniekształcenie to jest zwykle zorientowane, aby postrzegać własne ciało bardziej cienkie lub słabe od rzeczywistego (odwrotnej do typowego przypadku anoreksji, gdzie pacjent postrzega, że ma większą wagę do rzeczywistego) i zwykle implikuje wieczną niezgodność z własnym ciałem, którego bezpośrednim skutkiem jest że zachowania nieadaptacyjne w stosunku do wysiłku fizycznego są utrzymywane w nieskończoność, a także poczucie niezadowolenia z własnego ciała.
Dodatkowo, wściekłość może pozostawić fizyczne i psychologiczne kontynuacje w postaci zaburzeń wzrostu, niezdolność do ponownego rozwoju praktyki sportowej w zdrowy sposób ...
Zachowania te są zasadniczo takie same jak w przypadku każdego sportowca, tylko doprowadzone do skrajności, i wszyscy znamy ludzi, którzy, naszym zdaniem, poświęcają dużą liczbę godzin na siłownię, więc jak możemy odróżnić wigoreksję od prostego treningu? wymagający?
Jak odróżnić go od wymagań sportowych?
Jak każde inne zaburzenie, wigoreksja będzie tak długa, jak tylko powiązane będą z nią zachowania znaczące pogorszenie życia sportowca , Jeśli poświęcasz mniej czasu na swoje obowiązki (akademickie lub zawodowe) niż zamierzasz trenować, jeśli zmieniasz jakość swoich relacji społecznych, godzin snu lub jeśli twoje zdrowie jest zagrożone, poprzez nieodpowiednie szkolenie (ze względu na swoją wagę wiek, warunki fizyczne itp.) lub zużycie substancji.
Ze względu na wielką presję społeczną, która istnieje i wzmocnienia związane z uprawianiem sportu , Wigoreksja jest zaburzeniem, które obejmuje składnik uzależnienia, więc przez większość czasu sportowiec nie będzie świadomy problemu, lub poczuje, że warto żyć z tym problemem, osiągając swoje nieprzystosowawcze cele.
Właśnie dlatego powinniśmy być bardzo uważny na przejaw pierwszych objawów choroby , zanim to zostanie ustalone i pójdzie dalej, ponieważ w każdej interwencji na poziomie psychologicznym niezwykle ważna jest motywacja pacjenta do rozwiązania odpowiedniego problemu.
- Może jesteś zainteresowany: "10 powodów, dla których warto umieścić psychologa sportowego w swoim życiu"
Leczenie psychologiczne
Ludzie nie zmieniają się, jeśli nie chcą. A kiedy chce, ludzie powinni pracować lub systematycznie szkolić się w różnych technikach wywodzących się z psychologii, które w tym przypadku byłyby przede wszystkim ukierunkowane na, z jednej strony, poprawić zniekształconą wizję własnego ciała poprzez techniki związane z restrukturyzacją kognitywną, czyli "demontażem" tych irracjonalnych przekonań, które zachowują zachowania do modyfikacji. "Jestem niedobry" musi ustąpić "Ale X kg", mam "x masę mięśniową lub wskaźnik tkanki tłuszczowej", "Jestem ponad przeciętny", itp.
Z drugiej strony zmodyfikować schemat zachowań nieadaptacyjnych poprzez ustanowienie celów krótkoterminowych, dążenie do utrzymania motywacji do zmian ("udało mi się wyszkolić mniej, mogę to zrobić") i zarządzanie przypadkami między tymi zachowaniami a ich konsekwencjami, albo wzmocnienia (te, które ułatwiają powiązane zachowania powtarza się w przyszłości) lub kary (te, które zmniejszają te prawdopodobieństwa).
Ale najważniejsze jest generowanie krytycznego myślenia, które chroni nas przed medialnym bombardowaniem ograniczonego sposobu rozumienia piękna, ponieważ to, nigdy lepiej nie powiedziane, jest wewnątrz.
