Terapia rodzinna Virginii Satir: jej cele i zastosowania
Terapia rodzinna przez Virginię Satir, współzałożycielkę MRI Palo Alto i odpowiedzialna za kształcenie studentów w tej instytucji przez wiele lat, miała wielki wpływ na interwencje orientacji systemowej, które pojawiły się w drugiej połowie 20 wieku.
W tym artykule przeanalizujemy główne cechy terapii zaproponowane przez Satira, opiszemy jej model wzrostu, a następnie dokonamy krótkiego przeglądu jego biografii i jej pracy.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"
Biografia Virginii Satir
Virginia Satir urodziła się w Neillsville w stanie Wisconsin w 1916 roku. W czasie Wielkiego Kryzysu jej rodzina przeprowadziła się do Milwaukee opuszczając farmę, w której mieszkali, aby Virginia, najstarsza córka, mogła studiować w instytucie. Później ukończyła edukację w Milwaukee State Teachers College i przez kilka lat pracowała jako nauczycielka.
Później Satir został wyszkolony na pracownika socjalnego; w 1951 roku zaczął poświęcać się tej pracy, która byłaby rdzeniem jego działalności zawodowej. Wkrótce potem rozpoczął pracę w Illinois Psychiatric Institute. W tym okresie preferencja Satira do interwencji rodzinnej (w przeciwieństwie do indywidualnego leczenia) była już dobrze ugruntowana.
Pod koniec lat 50 Satir był współzałożycielem Mental Research Institute, zwykle określanym skrótem "MRI" , w mieście Palo Alto w Kalifornii. Inni terapeuci, którzy mieli znaczącą rolę w tworzeniu tej instytucji, to Don Jackson, Paul Watzlawick, Chloe Madanes, Salvador Minuchin, R. D. Laing i Irvin Yalom.
MRI przez kilka dziesięcioleci było podstawowym jądrem amerykańskiej terapii rodzinnej, szczególnie gdy odnosimy się do orientacji systemowej. Satir kierował szkoleniem studentów, więc wpływ ich pomysłów na ten model terapeutyczny był bardzo znaczący.
Virginia Satir zmarła w 1988 roku. Oprócz niej składki jako terapeuta rodzinny i pracownik socjalny , która jest streszczona w książce "Conjoint Family Therapy" (1964), Satir pozostawił serię inspirujących publikacji z poetyckim tonem, dzięki któremu próbował pomóc innym ludziom rozwijać się bardziej jako istoty ludzkie.
- Może jesteś zainteresowany: "8 rodzajów rodzin i ich cechy"
Cele modelu wzrostu Satira
Praca Satira pochodziła z jego osobistych wartości i przekonań, które miały charakter duchowy i samoświadomości, z niezwykłymi podobieństwami do podejść humanistycznego nurtu psychologicznego. Ten autor zdefiniował pięć ogólnych celów w swoim modelu wzrostu , imię, które podał swojej teorii psychoterapii.
1. Zwiększenie samooceny
Dla Satira pojęcie "poczucie własnej wartości" odnosi się do naszego głębokiego postrzegania nas samych i obejmuje świadomość. Zgodnie z ich podejściem wysoka samoocena wiąże się z identyfikacją jaźni z energią duchową.
- Powiązany artykuł: "Niska samoocena? Kiedy stajesz się najgorszym wrogiem"
2. Zachęcaj do podejmowania decyzji
W tym sensie jednym z celów terapii rodziny Satir jest wzmocnienie pozycji pacjentów, aby mogli oni korzystać z własnych decyzje w dążeniu do osiągnięcia stanu zdrowia psychicznego i fizycznego , Osobista transcendencja byłaby związana z doświadczeniem wolności działania.
3. Przyjąć odpowiedzialność osobowości
Satir twierdził, że fakt przeżycia samego siebie pozwala nam wziąć na siebie odpowiedzialność i naprawdę poznać siebie. Takie fakty przyczyniłyby się centralnie do rozwoju jednostek.
4. Osiągnij spójność
Osobista kongregacja jest zdefiniowana jako harmonia między doświadczeniem jednostki a jego "energią życiową" , związane z transcendencją jaźni. W tym sensie ważne aspekty, takie jak autentyczność i szczerość, zarówno przez klienta, jak i terapeuty, którzy powinni służyć jako model.
Zasady terapii rodzinnej
Zidentyfikowano pięć podstawowych zasad terapeutycznych w metodach interwencji Satira; w nich skupimy się na tej ostatniej sekcji. Klucze te muszą być obecne podczas całego leczenia, ponieważ są one niezbędnymi elementami do zmiany terapeutycznej.
1. Metodologia eksperymentalna
Ta charakterystyka obejmuje głównie dwa aspekty: pełne postrzeganie osobistych doświadczeń i reeksperymentowanie znaczących wydarzeń z przeszłości w ramach terapii. Satir podkreśliła znaczenie hipotetycznej pamięci ciała jako przydatnego narzędzia do zmiany terapeutycznej.
2. Systemowy charakter
Chociaż terapie systemowe zwykle rozumiane jako zasadniczo skoncentrowane na relacji rodzinnej W rzeczywistości koncepcja "systemowa" odnosi się także do innych kontekstów interpersonalnych, do interakcji między przeszłością i teraźniejszością, a nawet do organizmu jako całości.
3. Pozytywna kierunkowość
Satir powiedział, że terapeuta powinien pomagać klientom w postrzeganiu świata w pozytywny sposób, w osiągnięciu fizycznego i psychicznego zdrowia i rozwinięciu maksymalnego potencjału ludzkiego. W tym celu konieczne jest wygenerowanie nowych ram interpretacyjnych dla doświadczeń i promowanie wykorzystania zasobów osobistych zamiast aspektów psychopatologicznych.
4. Skup się na zmianie
Terapia rodziny Satir koncentruje się na transformacji osobistej i interpersonalnej , W tym celu autor podkreślił użyteczność pytań głębokiej autorefleksji na poziomie indywidualnym.
5. Samo-kongruencja terapeuty
Konsekwencja między zachowaniem a "ja" terapeuty jest koniecznym warunkiem, aby terapeuta mógł pomóc innym osiągnąć swój własny. Klient postrzega tę zgodność za pomocą takich narzędzi, jak humor, metafory, autoewelacje i ogólnie zachowania twórcze.
