Zespół Wendy: ludzie, którzy potrzebują aprobaty innych
Rozmawialiśmy już w innym artykule na temat cech syndromu Piotra Pana. Za kimś, kto cierpi na ten syndrom, zawsze jest osoba, która się nim opiekuje.
Syndrom Wendy
Ta osoba jest Wendy, a ona ma imperatywną potrzebę zaspokojenia drugiego, głównie jeśli jest to jej partner lub jej dzieci .
Przykłady Zespół Wendy byłby ojcem lub matką, która praktycznie odrabia pracę domową dla syna, który budzi go każdego ranka, aby nie spóźnił się do szkoły, mimo że jest na tyle dorosły, aby zrobić to sam, zawsze stara się ułatwić życie tym, którzy go otaczają, gospodyni domowa, która przejmuje wszystkie obowiązki w domu, aby mąż i dzieci nie musiały tego robić; lub członek pary, który przyjmuje wszystkie obowiązki i podejmuje decyzje, a także usprawiedliwia nieformalność partnera przed innymi.
Charakterystyka zespołu Wendy
Aby było bardziej zrozumiałe, spójrzmy na cechy charakterystyczne osoby z zespołem Wendy:
- Czuje się niezbędny dla innych.
- Rozumie miłość jako ofiarę i rezygnację.
- Poczuj potrzebę opieki i ochrony innych, przyjmując matczyną postać. Kończy się to rolą ojca lub matki partnera.
- Unikaj za wszelką cenę, aby ludzie wokół niego wpadali w gniew lub byli zdenerwowani.
- Staraj się, aby inni byli stale szczęśliwi.
- Zawsze stara się zadowolić otaczających ją ludzi.
- Nalega na robienie rzeczy i branie odpowiedzialności zamiast drugiej osoby.
- Nieustannie proście o przebaczenie za wszystko, czego nie zrobiliście lub nie byliście w stanie zrobić, nawet jeśli odpowiedzialność nie należy do was.
- Jest przygnębiony z powodu braku uwagi i zależy od akceptacji społecznej.
Potrzeba bezpieczeństwa
Jak dotąd ten opis może nam przypomnieć nasze matki i ojców, a czytelnik może pomyśleć, że nie jest on negatywny, ponieważ wszystko to wydaje się czymś piękna i altruistyczna , ale Wendy nie robi tego dla prawdziwej przyjemności, ale ten zestaw zachowań jest wykonywany przez strach przed odrzuceniem , dla potrzeby czucia się akceptowanym i wspieranym oraz dla strachu, że nikt go nie chce. Krótko mówiąc, prowadzi to do nadmiernej służalczości wobec innych potrzeba bezpieczeństwa .
Zależność emocjonalna
Innym negatywnym aspektem tego zaburzenia zachowania jest to, że ci, którzy cierpią na zespół Wendy, prawie nie kontrolują swojego własnego życia, więc skupiają się na próbach kontrolowania życia innych ludzi. Jest również prawdopodobne, że matka Wendy ma dziecko z zespołem Piotra Pusia.
Ci, którzy cierpią na ten syndrom, nie rozumieją, że to jest ich rzeczywistość i ich diagnoza, chociaż chodzi o nie ustalony kliniczny byt , dzieje się tak, ponieważ ludzie przychodzą do kliniki czując się "spaleni", przesyceni lub przytłoczeni. Ci, którzy cierpią na ten syndrom, trafiają do specjalisty dobrowolnie.
Podobnie jak w SPP, źródło tego zespołu często znajduje się w historii rodziny cierpiącego, w którym osoba czuła się oddzielona i niechroniona, więc w wieku dorosłym rekompensuje brak kierunku i ochrony, przyjmując rolę rodzice nieobecni lub chcieli mieć. I w przeciwieństwie do SPP, Syndrom Wendy dotyka więcej kobiet niż mężczyzn może to wynikać z czynników kulturowych i edukacyjnych.
