Czym są fałszywe wspomnienia i dlaczego ich cierpimy?
Przy wielu okazjach kłóciliśmy się z inną osobą. Przyczyny ewentualnej debaty lub dyskusji są niezliczone, ale czytelnikowi łatwo będzie utożsamić się z faktem argumentowania, aby zapamiętać zdarzenie, zdarzenie lub rozmowę w inny sposób niż inna osoba.
Jak dwie osoby mogą pamiętać to samo wydarzenie w tak różny sposób? Co więcej, jak to możliwe, że nie pamiętamy dobrze, a nawet pamiętamy rzeczy, które nigdy się nie wydarzyły?
Aby odpowiedzieć na tego typu pytania musimy najpierw zrozumieć, czym są fałszywe wspomnienia , dlaczego pojawiają się i jakie są procesy mózgowe, które sprawiają, że one istnieją.
- Powiązany artykuł: "Typy pamięci: jak pamięć przechowuje ludzki mózg?"
Niewłaściwe funkcjonowanie pamięci
Pamięć jest tym, czego używamy, aby dostać się do naszych wspomnień , aby powtórzyć niektóre działania, które doprowadziły nas do pożądanego rezultatu, zlokalizuj nas lub zdaj egzamin. Różnica między naszą pamięcią a pamięcią jakiejkolwiek maszyny polega na tym, że ciągle wypaczamy te wspomnienia.
Pamiętamy, że mamy pamięć, ale ta została zakodowana w swoim momencie z konkretnym ładunkiem, odczuciami i emocjami, stanem poznawczym, wcześniejszymi doświadczeniami i kontekstem. Uzyskując dostęp do niej, możemy ją zapamiętać i być może uzyskać dostęp do pozostałości emocji doświadczanych w tym konkretnym momencie; mamy dostęp do transkrypcji, ale stan, w którym się znajdujemy, kiedy go przywołujemy, nie jest taki sam .
Również poprzednie doświadczenia nie są takie same, ponieważ z biegiem czasu nadal się zwiększają, co prowadzi do tego obraz przeszłości widzianej z teraźniejszości , w związku z jego interferencją. W ten sam sposób możemy skazić każde zdarzenie, które ma miejsce w teraźniejszości, jeśli wcześniej było to wielokrotnie wyobrażane.
Poprzez oczekiwania, wynikające z wnioskowania w zależności od poprzednich sytuacji lub zwykłego osobistego pragnienia, warunkujemy to doświadczenie (a tym samym pamięć) obecnego wydarzenia, ponieważ te oczekiwania są również wspomnieniem (na przykład: pamiętam, że Chciałem, aby wszystko było perfekcyjne tego dnia) i stanowi skonsolidowane pseudo-uczenie się, to jest coś, czego można się spodziewać.
W takiej sytuacji fakt o niskiej ujemnej wartościowości można interpretować jako duży problem, lub w sytuacji odwrotnej fakt o niskiej pozytywnej wartościowości można interpretować jako coś nadzwyczajnego. Tak więc w ten sposób jest to zniekształcenie zakodowane w pamięci poprzez wyobraźnię, która aktywnie kształtuje rzeczywistość.
Związek między pamięcią a wyobraźnią
Jasne jest, że dystorsja, której poddajemy się w naszej pamięci i ingerencja, jaką wyobrażenie przyszłości może mieć w jej późniejszej interpretacji, wydaje się uzasadnione, aby sądzić, że zmiana kierunku, w którym ta wyobraźnia normalnie działa (naprzód) i odwracanie jej, może jeszcze bardziej zniekształcić naszą pamięć, nawet tworząc wspomnienia wydarzenia, które nigdy nie istniało. To jest podstawa fałszywych wspomnień .
Istnieją bowiem badania, w których badano możliwości współdzielenia pamięci i wyobraźni sieci neuronowej.
Aktywowane obszary mózgu, gdy pamiętasz i wyobrażasz sobie
W badaniu przeprowadzonym przez Okuda i wsp. (2003). Rola dwóch struktur mózgu, przedniej strefy biegunowej i płatów skroniowych (wszystkich związanych z myśleniem o przyszłości i przeszłości) badano za pomocą pozytonowej tomografii emisyjnej (PET). Regionalny mózgowy przepływ krwi (Rcbf) mierzono również u zdrowych osób, podczas gdy rozmawiali o swoich perspektywach na przyszłość lub doświadczeniach z przeszłości.
Większość obszarów w przyśrodkowych płatach skroniowych wykazywała równoważny poziom aktywacji podczas zadania związane z wyobrażaniem przyszłości i zadania związane z raportowaniem przeszłości .
W tej samej linii w innym badaniu uczestnicy zostali poproszeni o wyobrażenie sobie przyszłego wydarzenia i zapamiętanie minionego wydarzenia przez 20 sekund z konkretną projekcją wsteczną lub do przodu. Chociaż stwierdzono pewne różnice, takie jak większa aktywacja prawego hipokampa podczas wyobrażania sobie przyszłych zdarzeń (kwestia, która według autorów może być spowodowana nowością wydarzenia) i większa aktywacja obszarów przedczołowych zaangażowanych w planowanie, podobieństwa były obfite ,
Wyniki te są zgodne z wynikami uzyskanymi u pacjentów amnestycznych , który oprócz tego, że nie może uzyskać dostępu do wspomnień z epizodów z przeszłości, nie może sam siebie przedstawić w wizję przyszłości.
Przykładem, z którym można się zapoznać za pośrednictwem naukowych baz danych, jest raport Klein, Loftus i Kihlstrom, J. F.(2002), w którym pacjent amnestyczny, z tym samym rodzajem urazu i z tym samym problemem, co wymieniono powyżej. Co ciekawe, ja tylko cierpiałem z powodu tego deficytu, aby wyobrazić sobie przyszłość i pamiętaj o przeszłości w sposób epizodyczny , potrafiąc wyobrazić sobie możliwe przyszłe wydarzenia w domenie publicznej, takie jak wydarzenia polityczne, które wygrałyby wybory itd. To odnosi się do pamięci i wyobraźni, ale także nadaje jej istotny niuans w formie epizodycznej.
Klasyczny eksperyment dla fałszywych wspomnień
Przykładem klasycznego eksperymentu w dziedzinie fałszywych wspomnień jest na przykład ten wykonany przez Garry'ego, Manninga i Loftusa (1996). W nim uczestnicy zostali poproszeni o wyobrażenie sobie serii wydarzeń, które zostały im przedstawione. Później zostali poproszeni o ocenę prawdopodobieństwa, które ich zdaniem było takie, że nie przydarzyło im się to w pewnym momencie ich życia (w przeszłości).
Po chwili, w drugiej sesji, uczestnicy zostali poproszeni o powtórzenie eksperymentu i ponowne przypisanie prawdopodobieństw. Interesujące, fakt ich wyobrażenia sprawił, że przypisali im niższe prawdopodobieństwa do przekonania, że nie przeżył tego wydarzenia. Jest to przykład deformacji pamięci.
- Powiązany artykuł: "Elizabeth Loftus i studia nad pamięcią: czy można tworzyć fałszywe wspomnienia?"
Dlaczego ważne jest zrozumienie, czym jest fałszywa pamięć?
Znaczenie tych danych wykracza poza anegdotyczne (lub nie tak niepotwierdzone) dyskusje lub "kto powiedział co?". Na przykład stosunkowo niedawno opracowano aspekt psychologii sądowej odróżnić prawdziwe stwierdzenie od zanieczyszczonego z fałszywą informacją lub zniekształcone, co zostało zasugerowane zgłaszającemu.
Popularna mądrość mówi, że jeśli ktoś mówi coś, co się nie wydarzyło lub mówi to w sposób, który nie pasuje do rzeczywistości, to dlatego, że chce to zrobić; Może ma ukryte motywy lub chce kogoś oszukać. Z wynikami omawianymi wcześniej w tym artykule, co najmniej uzasadniona wątpliwość do tego stwierdzenia.
Tak więc badania w tym obszarze sugerują, że najczęstsze źródła błędów są podawane przez czynniki związane z percepcją, interpretacją faktów , wnioskowanie nieprzetworzonych informacji, upływ czasu i informacje otrzymane lub wyimaginowane po zdarzeniu. Czynniki te mogą powodować, że osoba mówi prawdę (jego), nawet pamiętając coś, co się nie stało.
Jest to praca psychologów, ale także każdego, kto chce wyjść poza pierwsze wrażenie, starać się analizować te czynniki w jak największym stopniu. Niezależnie od tego, czy ma wyjaśnić, czy otrzymać wyjaśnienie, które jest istotne dla jednej lub więcej stron, zarówno w dziedzinie prawnej, jak i codziennej, ważne jest, aby pamiętać, że nasza pamięć jest wynikiem procesu, przez który przechodzą. fakty żyły i że ten "zmagazynowany" wynik, mimo wszystko, nie jest w stałym i niezmiennym stanie.
