Jakie są konstrukty w świecie psychologii?
W psychologii "konstrukt" jest pojęciem i definicją, które przypisuje się zjawisku, które pomimo braku rzeczywistości empirycznej stanowi przedmiot badań. Konstrukty służą do komunikowania się, poznawania i manipulowania zjawiskami, które trudno jest zdefiniować, właśnie dlatego, że nie są konkretnymi obiektami. Kształtują dużą część psychologii i jako takie determinują wiele z naszego indywidualnego postrzegania wszystkiego, co nas otacza.
Oto definicja konstruktu w psychologii i przejrzymy aplikacje, które posiadał w dziedzinie psychologii klinicznej, a konkretnie z Teorii Budowy Osobistej.
- Powiązany artykuł: "Jak psychologia i filozofia są podobne?"
Co to jest konstrukcja?
Jak to się dzieje w dyscyplinach naukowych, psychologia wygenerowała szereg bardzo ważnej wiedzy, aby zrozumieć nasz związek ze światem. Często chodzi o abstrakcyjną wiedzę o przedmiotach, które pomimo braku empirycznej rzeczywistości, stanowią wielką część wiedzy psychologicznej, zarówno specjalistycznej, jak i potocznej.
Dlatego, aby usankcjonować siebie jako praktykę, która dąży zarówno do generowania wiedzy, jak i administrowania nią, nad którą generuje wiedzę (jako naukę), psychologia musiała stworzyć serię pojęć, które sprawiają, że rzeczywistość, którą bada, jest zrozumiała.
Innymi słowy, jak wiele przedmiotów studiowania psychologii nie jest elementami empirycznymi (konkretne, materialne, widoczne elementy, na przykład inteligencja, sumienie, osobowość), ta sama dyscyplina musiała wygenerować serię pojęć, które mogą reprezentować to, co bada.
Pojęcia te znane są jako konstrukty, a dokładnie są to podmioty, których istnienie nie jest jednolite lub precyzyjne, ale w jakikolwiek sposób starają się one badać, aby zaspokoić potrzeby związane z konkretnym społeczeństwem.
- Może jesteś zainteresowany: "Czym jest konstruktywizm w psychologii?"
Niektóre tła i przykłady z psychologii
W latach 70. w ramach nauk społecznych zaczęto omawiać początki i efekty wiedzy naukowej. Między innymi stwierdzono, że każda nauka jest produktem określonego czasu i miejsca.
Jak powiedzieliby to Berger i Luckmann (1979), systemy wierzeń są wytworem społecznej konstrukcji , To pytanie wraz z tymi propozycjami wywołało również debatę na temat konstruktów, które psychologia wytworzyła w ramach rozwoju naukowego.
W rzeczywistości większość badań w psychologii skupiała się na walidacji konstruktów psychologicznych. Oznacza to, że seria badań i dąży do podążania za parametrami i kryteriami, które generują wiarygodne koncepcje mówić o zjawiskach, które ledwo obserwujemy. Na przykład, gdy różne odpowiedzi są mierzone w odniesieniu do różnych czasów reakcji, co przekłada się na konstrukt ilorazu inteligencji lub ilorazu inteligencji.
Teoria osobistego konstruktora George'a Kelly'ego
Amerykański psycholog George A. Kelly (1905-1966) opracował teorię o nazwie Theory of Personal Construct. Dzięki tej teorii Kelly zaproponował, że konstrukty mogą mieć działanie terapeutyczne , z którymi zaproponował sposób zastosowania ich w psychologii klinicznej.
Według Kelly, terminy, których używamy, aby odnosić się do rzeczy lub do nas samych, odzwierciedlają to, jak postrzegamy te rzeczy. Stamtąd, jak mówi Kelly, słowa, za pomocą których interpretujemy fenomen, niekoniecznie opisują to zjawisko, ale raczej odzwierciedlają nasze postrzeganie tego zjawiska.
Na przykład, jeśli nauczyciel mówi o dziecku jako "leniwym", jest to głównie odzwierciedlenie osobistego postrzegania nauczyciela, ale ma również konsekwencje dla samego dziecka. Dzieje się tak dlatego, że umieszcza się go w określonym miejscu (bezczynność, lenistwo), które - zgodnie z oczekiwaniami i wymaganiami nauczyciela - jest odpowiednie dla tego postrzegania, a także dla zachowań dziecka.
Kelly sądził, że można zrekonstruować, to znaczy użyć nowych konstrukcji, aby odnieść się do tych samych zjawisk iw ten sposób generowanie i dzielenie się nowymi możliwościami działania , W przypadku leniwego dziecka, na przykład, zaleciłbym zastąpienie konstrukcji "leniwej" taką, która pozwoliłaby dziecku na większą swobodę.
Psycholog zalecał myśleć o nas tak, jakbyśmy byli naukowcami, czyli konstruktorami koncepcje, które pozwalają nam odnosić się w taki czy inny sposób do świata i do siebie nawzajem , Tak jakbyśmy mogli na stałe sformułować różne teorie i poddać je testowi.
Te ostatnie stosuję w dziedzinie klinicznej jako sposób na ułatwienie, aby ludzie, którzy brali udział, byli powiązani na różne sposoby (poprzez różne konstrukcje) z tym, co postrzegali jako problem.
Recenzje Kelly do tradycyjnej nauki
W ten sposób Kelly przeciwstawił się obiektywizmowi naukowemu i idei "obiektywnej rzeczywistości", proponując więcej niż obiektywne rzeczywistości, że istnieje zestaw wierzeń i fikcji, za pomocą których, w razie potrzeby, mogą powstawać nowe wierzenia i nowe fikcje.
Ta modyfikacja jest ważna, ponieważ implikuje jakościową zmianę w systemie relacji, w której dana osoba się rejestruje. Tak więc, to, co odzyskuje Kelly, jest osobistym znaczeniem i, daleko od dążenia do ich homogenizacji, działa je i otwiera możliwość transformacji.
Aby to zrobić, Kelly rozróżniał różne typy i funkcje konstruktów , a także różne zmienne, które uczestniczą, aby konstrukcja została uznana za ważną, lub nie, lub w taki sposób, aby tworzyły różne systemy. Ponadto w jego teorii omawia się przenikalność konstrukcji, czyli ile można zastosować lub zmodyfikować iw jakich okolicznościach.
Bibliografia:
- Berger i Luckmann (1979). Społeczna konstrukcja rzeczywistości. Amorrortu: Buenos Aires.
- Botella, L. i Feixas, G. (1998). Teoria osobistych konstrukcji. Zastosowania do praktyki psychologicznej. [Wersja elektroniczna]. Źródło: 4 czerwca 2018. Dostępne pod adresem //www.researchgate.net/profile/Luis_Botella/publication/31739972_Teoria_de_los_Constructos_Personales_aplicaciones_a_la_practica_psicologica/links/00b4952604cd9cba42000000.pdf-
