Czym jest i nie jest przebaczenie

Wszyscy, w pewnym momencie, skrzywdzili innych, na małą lub dużą skalę. Zostaliśmy również zranieni przez ludzi, których kochamy, przez rodzinę, przyjaciół, pary, a nawet przez ludzi, których nie znaliśmy. Zostaliśmy zniszczeni bezpośrednio lub pośrednio przez nienawiść grup zbrojnych, wojny, ambicje podmiotów rządowych i niestety nawet przez organizacje, które twierdzą, że chronią prawa człowieka. Dlaczego krzywdzimy się nawzajem? Dlaczego nadal uważamy, że odpowiedzią na zło świata jest więcej nienawiści?

Ciągle wierzymy, że wróg jest na zewnątrz , Ale jak mówi Khyentsé Rinpocze, "nadszedł czas, aby odwrócić nienawiść do swoich zwykłych celów, twoich rzekomych wrogów, aby skierować to przeciwko sobie samym. W rzeczywistości twoim prawdziwym wrogiem jest nienawiść i to on musisz zniszczyć. " Przebaczenie jest kluczem.

Matthiew Ricard w swojej książce W obronie szczęściaPodkreśla, że ​​zazwyczaj nie uważamy przestępcy za ofiarę własnej nienawiści, a tym bardziej nie rozumiemy, że pragnienie zemsty, które może powstać w nas, pochodzi zasadniczo z tej samej emocji, która doprowadziła agresora do zranienia nas.

• Powiązany artykuł: "Empatia, znacznie więcej niż stawianie siebie na miejscu drugiego"

Nienawiść jest ograniczająca

Nienawiść jest prawdziwą trucizną , a jeśli nie jesteśmy świadomi tego, jak gniew przekształca się w to uczucie, możemy skończyć na pozycji przestępcy, ofiary jego nienawiści. Więziony Zniszczone Bez pokoju Granie w niekończący się łańcuch bólu.

Ricard wspomina, że ​​nie oznacza to, że nie możemy odczuwać głębokiej niechęci i wstrętu do niesprawiedliwości, okrucieństwa, ucisku i szkodliwych działań lub walki, aby się nie zdarzyły. Możemy to zrobić bez poddawania się nienawiści i zemsty, a także bardziej zmotywowani głębokim współczuciem zarówno dla cierpienia ofiar, jak i dla prześladowców.

Chować urazę, winić, lgnąć i zbyt mocno przestać w ranach Podważa nasze szczęście i ma znaczny wpływ na nasze samopoczucie fizyczne i psychiczne. Badania sugerują, że przebaczenie jest skuteczniejszym sposobem reagowania, zmniejszania stresu i promowania szczęścia. Jednak to, jak reagujemy na te obrażenia, zależy od nas. Przebaczenie jest wyborem i procesem. Ból i rozczarowania są nieuniknione, ale nie powinny kontrolować naszego życia.

• Być może jesteś zainteresowany: "Wybaczenie: czy powinienem czy nie powinienem wybaczyć temu, który mnie skrzywdził?"

Czym jest przebaczenie?

Dacher Keltner, psycholog społeczny i profesor Uniwersytetu w Berkeley, wspomina o tym istnieją cztery elementy, które pomagają nam zdefiniować i naukowo zmierzyć przebaczenie , Pierwszym z nich jest akceptacja, że ​​nastąpiło przestępstwo lub obrażenia, które ktoś nam zrobił. Drugim jest spadek pragnienia lub pilności do zemsty lub rekompensaty. Trzeci (a zwłaszcza jeśli chodzi o drobne konflikty lub bliskich ludzi i że można wznowić związek), jest pragnienie zbliżenia, zmniejszenia dystansu lub uchylania się od drugiej osoby. Wreszcie, czwarty komponent obejmuje zmianę negatywnych uczuć względem drugiej osoby, takich jak wzrost współczucia i zrozumienia własnego cierpienia, bólu, ignorancji lub dezorientacji, które spowodowały, że nas skrzywdzą.

W przeciwieństwie do tego, co zwykle myśli, przebaczenie pozwala nam również ustalić granice, które są konieczne, aby uchronić się przed ponownym doświadczeniem krzywdy ze strony innych ludzi. Jack Kornfield, psycholog i nauczyciel buddyjski, określa przebaczenie jako postanowienie, aby nie dopuścić do powtórzenia się przestępstwa , aby chronić siebie i innych. Przebaczenie nie oznacza rozmowy z osobą, która go zdradziła. Nie dotyczy to drugiego, ani obowiązku. Jest to sposób na zakończenie cierpienia.

Przebaczenie może wymagać sprawiedliwości i mówić "Nigdy więcej". Z kolei wspomina, że ​​nie jest sentymentalny, ani szybki. Dla niego przebaczenie jest głębokim procesem serca, który może trwać długo i może być trudne, zarówno jeśli chodzi o przebaczenie innym, jak i nam samym. Ale to proces, który uwalnia nas i pozwala nam kochać.

Z kolei również przebaczenie polega na opłakiwaniu utraty rzeczy, które nie działały tak, jak chcieliśmy i przestać czekać na lepszą przeszłość, ponieważ już się stało, jest już zrobione i nie można go zmienić. Ten smutek i ból mają wielką wartość, ponieważ jak Kornfield mówi: "czasami to, co czyni nas wrażliwymi, to te, które otwierają nasze serca i zabierają nas z powrotem do tego, co najważniejsze, do miłości i do życia".

Czym nie jest przebaczenie?

Przebaczenie nie oznacza zapominania o tym, jak inni cię skrzywdzili, ani nie oznacza koniecznie pogodzenia się z osobą, która cię skrzywdziła. Ani nie zatwierdzajcie jego zachowania ani jego przestępstwa, ani nie zwalniajcie go z odpowiedzialności.Przebaczanie nie jest słabością ani oznaką poddania. Zamiast tego wymaga odwagi, to znaczy, aby przestać kogoś robić stale odpowiedzialny za twoje emocjonalne samopoczucie i zmień swoje nastawienie do tej oryginalnej rany, aby nie sprawiało ci to krzywdy. Polega na odpuszczeniu ładunku przenoszonego przez osobę, która cię skrzywdziła.

Korzyści z wybaczania zdrowia i relacji

Przebaczenie jest pozytywnie powiązane z dobrostanem psychicznym, zdrowiem fizycznym i dobrymi relacjami interpersonalnymi. Ludzie, którzy mają skłonność do wybaczania innym, osiągają niższe wyniki w zakresie lęku, depresji i wrogości (Brown 2003, Thompson i in., 2005). Podobnie, opuszczenie rankora wiąże się z niższym poziomem stresu i reaktywnością sercowo-naczyniową (ciśnienie krwi i częstość akcji serca) (Witvliet i wsp., 2001).

Według przeglądu literatury dotyczącej wybaczania i zdrowia autorstwa Everetta Worthingtona i jego współpracownika Michaela Scherera (2004), nie wybaczenie może zagrozić układowi odpornościowemu. Przegląd sugeruje, że może wpływać na produkcję ważnych hormonów i sposób, w jaki nasze komórki zwalczają infekcje i bakterie. Z kolei wrogość jest centralną częścią braku wybaczenia i był bezpośrednio związany z licznymi problemami zdrowotnymi, mającymi bardziej szkodliwy wpływ na układ sercowo-naczyniowy (Kaplan, 1992, Williams i Williams, 1993).

Naukowcy z University of Miami kojarzą przebaczenie ze wzrostem zadowolenia z życia, więcej pozytywnych emocji, mniej negatywnych emocji i mniej objawów choroby fizycznej. Odkryli też, że ludzie czują się szczęśliwsi po tym, jak wybaczyli komuś, o kim mówili, że mają bliski i zaangażowany związek przed przestępstwem, a szczególnie, gdy druga osoba przeprosiła i próbowała naprawić szkody, sugerując, że przebaczenie zwiększa nasze szczęście, ponieważ pomaga w naprawie relacji międzyludzkich , które poprzednie badania okazały się kluczowe dla naszego długoterminowego szczęścia (Bono, et al., 2007). Podobnie, inne badania wykazały, że ludzie, którzy wybaczają, zgłaszają wyższą jakość, satysfakcję i zaangażowanie w swoich związkach.

Oczywiście istnieją ograniczenia. Ważny jest kontekst, w którym dokonuje się przebaczenie. Na przykład w małżeństwach częstotliwość wykroczeń popełnianych przez ich członków łagodzi skutki przebaczenia. Jeśli mąż lub żona nadal wybaczają partnerowi za częste występki, zmniejsza się nie tylko ich zadowolenie z związku, ale też prawdopodobne jest, że złe traktowanie, wykroczenia lub niechciane zachowanie partnera trwają, a nawet się pogarszają, ponieważ nie Istnieją reperkusje ich działań (McNulty, 2008).

Przebaczenie nie jest łatwe. Może nam się wydawać prawie niemożliwe, abyśmy wybaczyli tym, którzy skrzywdzili nas w wielkim stylu. Jeszcze bardziej niewyobrażalne, by się poczuć współczucie, zrozumienie lub empatię dla ludzi, którzy głęboko nas obrazili lub skrzywdzili. Może nawet kosztować nas małe krzywdy. Jest jednak prawdopodobne, że wszyscy znamy historie ludzi, którym udało się to zrobić i którzy pokazali nam znaczenie i piękno przebaczenia. Przebaczenie, a także inne pozytywne emocje, takie jak nadzieja, współczucie i wdzięczność, są naturalnym wyrazem naszego człowieczeństwa.

Autor: Jessica Cortés

Bibliografia:

• Brown, R.P. (2003). Pomiar indywidualnych różnic w skłonności do wybaczania: Twórz ważność i związki z depresją. Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej, 29, 759-771.
• Bono, G., McCullough M. E. i Root, L.M. (2007). Przebaczenie, poczucie więzi z innymi i dobre samopoczucie: dwa badania podłużne. Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej, 20, 1-14.
• Kaplan, B.H. (1992). Zdrowie społeczne i wybaczające serce: historia typu B. Journal of Behavior Medicine, 15, 3-14.
• Kornfield, J. (2010). Mądrość serca Przewodnik po uniwersalnych naukach buddyjskiej psychologii. Barcelona, ​​Hiszpania: The March Hare.
• McNulty, J.K. (2008). Przebaczenie w małżeństwie: przełożenie korzyści na kontekst. Journal of Family Psychology. 22, 171-175.
• Ricard, M. (2005). W obronie szczęścia. Wersje Urano: Barcelona.
• Thompson L. Y., Snyder, C.R., Hoffman, L., Michael, S.T., Rasmussen, H. N., Billings, L.S. i in. (2005). Dispositional przebaczenie siebie, innych i sytuacji. Journal of Personality, 73, 313-359.
• Witvliet, C.V.O., Ludwig, T. E., i Vander Laan, K.L. (2001). Udzielanie przebaczenia lub ukrywanie urazów: Implikacje dla emocji, fizjologii i zdrowia. Psychological Science, 121, 117-123.
• Williams, R. i Williams, V. (1993). Anger Kills: Siedemnaście strategii zwalczania wrogości, które mogą szkodzić zdrowiu. Harper Perennial, New York.
• Worthington, E.L., i Scherer, M. (2004): Przebaczenie jest skoncentrowaną na emocjach strategią radzenia sobie, która zmniejsza ryzyko dla zdrowia i promuje odporność na zdrowie: teorię, przegląd i hipotezy, Psychology & Health, 19: 3, 385-405.

[NV#022] Co to znaczy PRZEBACZYĆ? [PL\ENG] (Marzec 2024).