Czym jest Cardenismo? Geneza i historia ruchu
Historia ludzkości i to, jak ukształtowała jej społeczeństwo, jest złożona i konwulsyjna. Na przestrzeni dziejów powstało wiele rewolucyjno-społeczno-politycznych ruchów, które powstały w celu zmiany społeczeństwa, często w sytuacjach powszechnych wielkich niepokojów społecznych, głodu i percepcji nierówności wśród obywateli. Najbardziej przejrzystym i najlepiej znanym tego przykładem jest rewolucja francuska.
Jednak nie jest to jedyny, tak jak Europa nie jest jedynym kontynentem, na którym się odbyły. I to jest kolejny przykład, tym razem w meksykańskich krajach, możemy go znaleźć ruch polityczny znany jako cardenismo , o którym będziemy rozmawiać przez cały ten artykuł.
- Powiązany artykuł: "7 zwyczajów i tradycji Meksyku, które chciałbyś poznać"
Czym jest Cardenismo?
Cardenismo to ruch polityczny, który miał miejsce w Meksyku w latach 30. XX wieku swoją nazwę zawdzięcza głównemu organizatorowi, prezydentowi Lázaro Cárdenas del Río , Ten ruch polityczny miał miejsce w czasach wielkiego konfliktu, po rewolucji chłopskiej, i charakteryzuje się poszukiwaniem poprawy sytuacji chłopów i innych klas pracujących.
Jest określany jako ruch socjalistyczny, który chociaż początkowo miał niewielką akceptację ze strony posiadłości, na które miał zamiar sprzyjać, z upływem czasu w rezultacie doprowadziły do istotnych zmian społeczno-gospodarczych do momentu, kiedy zostanie uznany za jeden z politycznych okresów, które spowodowały największe zmiany w sytuacji kraju.
Trochę historii: początki tego ruchu
Aby zrozumieć, czym jest Cardenismo i jak powstaje, należy przede wszystkim wziąć pod uwagę sytuację, od której zaczyna. Początki tego ruchu politycznego to pojawienie się Porfirio Diaza pod obietnicą ustanowienia demokracji i jego późniejszego urzędowania, stania się dyktatorem i utrzymaniem władzy za pomocą siły zbrojnej i wsparcia uprzywilejowany krąg.
Z biegiem lat ludność, a zwłaszcza robotnicy i chłopi, zaczęli odczuwać poważne następstwa, nie było żadnej ochrony dla klasy robotniczej, ubóstwa i wielkich różnic. Powstawały ruchy przeciwne reżimowi, a także liczne konflikty i walki zbrojne, w których uczestniczyli przywódcy tacy jak Madero i Zapata. Rozpoczęła się rewolucja meksykańska w 1910 r., Która wyłoniła się z obalenia dyktatury Porfiriusza Díaza .
Po nędzy i ucieczce dyktatora nowy przywódca i organizator dużej części rewolucji, Madero, zaczął dokonywać wielkich zmian. Został jednak zamordowany w 1913 roku, co doprowadziło kraj do sytuacji wielkiego napięcia społecznego, walk politycznych i nierówności. Wojna o Cristeros pojawiła się wkrótce potem, konflikt zbrojny w proteście przeciwko polityce sprawowanej przez prezydenta Obregona i jego następcę Plutarco Elíasa Callesa.
Calles był wojskowym, który bronił potrzeby położenia kresu politycznym napięciom za pomocą broni i starał się wzmocnić armię jeszcze bardziej, mając wizję przeciwną klasie robotniczej. Podobnie, w tym czasie widać skutki Wielkiego Kryzysu coś, co pozostawiło cały Meksykany w niepewnej sytuacji.
W roku 1933, w wyniku wyborów za rok, pojawiły się dwie poważne konflikty: tradycyjna i militarna Calles lub inna o wiele bardziej skupiona na robotnikach i robotnikach, którzy dążyli do demokratycznej rewitalizacji i kierowała nią Lazaro. Cárdenas. Podczas wyborów w 1934 r. Wygrał ten drugi, który powróciłby do prezydenta Cárdenas i dał początek Cardenismo.
Cárdenas zaproponowałby, aby zmniejszyć wysoki konflikt społeczny odnowić życie polityczne i powrócić do ideału demokracji , a także walczyć o prawa różnych majątków i grup społecznych oraz próbować zmniejszyć różnice społeczne i nadużycia wielkich właścicieli ziemskich i przedsiębiorców. Podobnie, prezydent Meksyku był otwarty na stosunki z innymi krajami i przywitał dużą liczbę imigrantów uciekających przed konfliktami, takimi jak hiszpańska wojna domowa.
- Być może jesteś zainteresowany: "El Maderismo i rewolucja meksykańska: z czego oni się składali?"
Główne reformy polityczne
Było wiele zmian, które Cardenismo próbowało przeprowadzić, aby poprawić sytuację kraju i odzyskać stabilność społeczno-polityczną, z których niektóre były bardzo kontrowersyjne w tym czasie.
Pierwsza związana jest z głęboką reformą rolną, w której ziemia została podzielona między robotników i chłopów, a moc wielkich właścicieli ziemskich została zmniejszona.Miała ona na celu promowanie rozwoju i uprawy ziemi, gromadzenie różnic społecznych i przekształcanie tkanki społecznej.
Utworzono stowarzyszenia, takie jak Krajowa Konfederacja Chłopska i Konfederacja Pracowników Meksyku, oraz wzmocniono władzę i rolę związków zawodowych i strajków , W tym sensie zalecano również prawa
Istniały także polityki edukacyjne mające na celu poprawę kształcenia klas pracujących, udające oferowanie progresywnego i socjalistycznego szkolenia orientacyjnego, które również ma na celu zmniejszenie fanatyzmu religijnego, a także przeszkolenie wykwalifikowanych specjalistów. Wprowadził bezpłatną, świecką i obowiązkową edukację do piętnastu lat i wygenerował wzrost umiejętności czytania i pisania na obszarach wiejskich.
Kolejny z najbardziej znanych momentów etapu Cardenista wywłaszczenie pól naftowych i spółek , coś, co starało się odzyskać kontrolę nad tymi zasobami dla samego kraju, ale które z kolei było wielkim źródłem konfliktów i dyskomfortu dla właścicieli firm. Również przemysł kolejowy został znacjonalizowany.
Koniec cardenismo
Pomimo zmian w polityce społecznej wprowadzonych przez Cardenismo, prawda jest taka, że ten ruch polityczny napotkał liczne trudności, które doprowadziły do jego upadku.
Na początek różne polityki w dążeniu do poszukiwania równości i edukacji ludzi Mimo że poprawiły one poziom umiejętności czytania i pisania, nie można ich było w pełni zastosować ze względu na zakorzenione różnice społeczne, a także ryzyko i brak przygotowania nauczycieli w środowisku, które często było dla nich wrogie.
Polityki, takie jak nacjonalizacja ropy, która wiązała się z międzynarodowymi niepokojami, oraz wysoki poziom wydatków podczas stosowania kraju, który w tamtym czasie nie miał nadmiernie korzystnych warunków gospodarczych (dodatkowo należy wziąć pod uwagę, że świat wciąż czuł się skutki Wielkiego Kryzysu) że pojawił się głęboki kryzys gospodarczy .
Ponadto niektóre grupy społeczne uważały, że reżim Cardenas zdradził ducha Rewolucji, oprócz uciekania się do populizmu i wpływu wpływów obcych krajów i ich systemów politycznych. Cardenismo został oskarżony tak samo jak faszystowski komunistyczny (szczególnie ten ostatni), coś, co obok wspomnianych wcześniej elementów zmniejszało jego popularność.
Podobnie dawni właściciele ziemscy i przedsiębiorcy postrzegali reformy społeczne i gospodarcze jako groźne, a wielu obywateli zaczęło postrzegać politykę zmian jako nadmiernie radykalną.
Nastąpiły zamieszki i rewolty, takie jak Saturnino Cedillo, które doprowadziły do kilku ofiar śmiertelnych i zaczęła się pojawiać nowa wojna domowa. Wszystko to powodowało, że z czasem głosy niezadowolenia Rosły, a opozycja (początkowo bardzo podzielona) zyskiwała prestiż.
Ostatnie lata lat czterdziestych były konwulsyjne, a Cardenismo przechodziło w bardziej umiarkowaną fazę z powodu wielkich napięć społecznych i zaczęło przygotowywać kampanie wyborcze w 1940 r. Prezydent Cárdenas zamierzał stworzyć wolne wybory, jeden z celów cardenismo, aby spróbować ożywić ideał demokracji.
Jednak podczas tych wystąpień pojawiły się liczne zarzuty o korupcję i manipulację. Cardenismo dobiegło końca w tych wyborach, zdobywając prezydencję lidera niedawno przeformułowanej Partii Rewolucji Meksykańskiej Manuel Ávila Camacho.
Bibliografia:
- Knight, A. (1994). "Cardenismo: Juggernaut or Jalopy?" J. of Latin Am. Studies 26.
- Becker, M. (1995). Ustanowienie Matki Boskiej w ogniu: Lázaro Cárdenas, Michoacán Peasants i Odkupienie rewolucji meksykańskiej. Berkeley: University of California Press.
