Czym jest konstruktywizm w psychologii?

Wiadomo, że psychologia jest młodą nauką, która jeszcze nie w pełni dojrzała. Jednym z jego aspektów, w którym staje się to bardziej widoczne, jest fakt, że w psychologii nie ma teorii jednoczącej , to jest teoretyczny filar, na którym opiera się cała wiedza wyniesiona z naukowców.

Z drugiej strony istnieje wiele szkół myślenia i podejść oraz punktów wyjścia zupełnie innych i, w dużej mierze, sprzecznych ze sobą. Konstruktywizm jest jednym z tych zestawów prądów akademickich, a historycznie był bardzo ważny , zwłaszcza w psychologii edukacyjnej. Zobaczmy, dlaczego.

Podejście konstruktywistyczne

Jest bardzo możliwe, że termin "konstruktywizm" może brzmieć znajomo dla osób, które studiowały filozofię, ponieważ można go użyć w odniesieniu do nurtu filozoficznego, który pojawił się w XX wieku i blisko związany z myśleniem postmodernistycznym. Z tego filozoficznego konstruktywizmu nacisk kładzie się na interpretacyjny element wszystkiego, co poznajemy, zamiast podkreślać znaczenie dążenia do obiektywizmu i realizmu.

Tak więc istnieje umiarkowany konstruktywizm, który ogranicza się do utrzymywania, że ​​rzeczywistość nie może być bezpośrednio znana, i że nasze całkowicie subiektywne interpretacje będą podstawą tego, co uważamy za znane, oraz innego radykalnego konstruktywizmu, zgodnie z którym rzeczywistość jest bezpośrednio konstrukcją, która robimy z naszych interpretacji. To znaczy, że rzeczywistość, jak zwykle to rozumiemy, nie istnieje, ponieważ nie jest niezależna od naszych myśli i nie może być oddzielona od naszej aktywności umysłowej.

Różnica pomiędzy umiarkowanym a "ekstremistycznym" konstruktywizmem polega na tym, że ten pierwszy nie zaprzecza istnieniu materialnej rzeczywistości poza ideami, podczas gdy druga robi. Jednak oba są częścią nurtu myśli, który zajmuje się problemami epistemologicznymi i ontologicznymi i dlatego formalnie należą do filozofii, a nie do psychologii. Konstruktywizm psychologii jest czymś, co rodzi się z innych rodzajów pytań , choć jak zobaczymy, ma kilka podobieństw z jego filozoficznym krewnym.

Psychologiczny konstruktywizm: co to jest?

Jeśli filozoficzny konstruktywizm odpowiada za próbę odpowiedzi na pytanie, co możemy poznać i jak ta wiedza odnosi się do "rzeczywistości", konstruktywizm psychologii jest o wiele bardziej pragmatyczny i koncentruje się na badaniu sposobu uczenia się i generowaniu schematów znaczeniowych w naszym sposobie myślenia w celu zastosowania tych odkryć naukowych, szczególnie w dwóch dziedzinach psychologii: psychoterapii i psychologii wychowawczej.

W ten sposób idea "budowy wiedzy", która jest używana w konstruktywizmie psychologii, jest mniej abstrakcyjna że jego analogia filozofii i jej racji bytu wymaga tworzenia teorii naukowych zdolnych przewidzieć część tego, co wydarzy się w zachowaniu ludzi (ogólnie) i rozwiązania konkretnych problemów (w szczególności).

Tak więc konstruktywizm psychologii można zdefiniować jako zbiór teorii i szkół myślenia (należący do tej dziedziny nauki), które opierają się na założeniu, że sposób, w jaki ludzie generują wiedzę z ich doświadczeń, przechodzi przez aktywna rola, w której tworzą unikalne systemy znaczeniowe i którego wartość nie jest bardziej lub mniej podobna do rzeczywistości.

Dwa przykłady: Piaget i Wygotski

Wśród badaczy uznawanych zwykle za część konstruktywizmu w psychologii są dwie wielkie postaci w historii psychologii rozwojowej i edukacji: Jean Piaget i Lew Wygotski .

Obie opierały się na założeniu, że motorem tworzenia wiedzy, z którego rozwija się nauka interakcja z otoczeniem (i, w przypadku Wygotskiego, ze społeczeństwem, w którym żyje), napędzany ciekawością. Dlatego nie jest to zadanie oparte na działaniach wewnętrznych, ale coś, co powstaje w związku z bezpośrednim kontekstem.

Pomysł ten znajduje odzwierciedlenie w jego rozumieniu dzieciństwa, etapu naznaczonego tworzeniem wymuszonych systemów znaczeń, które choć nie odzwierciedlają dobrze rzeczywistości, są one bardzo przydatne, aby kontynuować naukę szybko z poprzednich doświadczeń , co pozwala na naukę istnienia.Możemy nie żyć z wiarygodnymi obrazami tego, co się dzieje, ale przynajmniej pozwalają nam one w prawidłowy sposób rozwijać się z tymi problemami, które nas atakują, niezależnie od etapu życia, w którym się znajdujemy.

Aby przeczytać więcej o tych dwóch badaczach, możesz odwiedzić tę parę artykułów:

• "Teoria uczenia się Jeana Piageta"
• "Socjokulturowa teoria Lwa Wygotskiego"

Między teoretycznymi prądami a filozofią

Jak widzieliśmy, konstruktywizm jest zbiorem bardzo niejednorodnych idei, które są zjednoczone jedynie przez bardzo szeroki i dość skomplikowany związek z delimitem. Innymi słowy, pojęcie konstruktywizmu w psychologii jest szerszy niż definicje typowych prądów psychologicznych takie jak behawioryzm czy kognitywizm.

I oczywiście jest całkowicie możliwe, że istnieje kilka teorii, które można objąć konstruktywizmem i mimo to trudno jest być ze sobą kompatybilnymi lub nie można ich nawet połączyć za pomocą zastosowanej psychologii. W końcu, Bycie częścią tego zestawu teorii nie oznacza użycia tych samych metod lub tych samych narzędzi i nie ma nic w definicji konstruktywizmu, która implikuje przyjęcie kilku bardzo konkretnych zobowiązań dotyczących tego, co należy zrobić i jak należy to zrobić.

Konstruktywizm psychologii może być zbiorem teorii, ale jest to kategoria abstrakcyjna, że ​​jest tylko o krok od wejścia w dziedzinę filozofii. W rzeczywistości bardzo łatwo jest zauważyć, że sposób, w jaki konstruktywizm wskazuje, że wartość systemów znaczeń, które tworzymy w celu generowania wiedzy, sama w sobie ma wartość, wynika z bycia stanowiskiem czysto naukowym (a zatem użytecznym do uzyskania do pewnych celów) do pozycji filozoficznej i moralnej, nie zauważając. Czasami może to stać się politycznym dyskursem dotyczącym tego, jak edukacja powinna być oparta wyłącznie na pewnej skali wartości, w których idea, że ​​studenci powinni mieć dużo wolności, zajmuje wysoką pozycję.

Meta-psychologia?

Więc jeśli konstruktywizm psychologiczny nie jest ani stanowiskiem filozoficznym, ani prądem psychologicznym, a tym bardziej nie jest szkołą psychologiczną, co to jest? Jednym ze sposobów udzielenia odpowiedzi na to pytanie byłoby stwierdzenie, że konstruktywizm jest po prostu rodzajem grupowania teorii, które ze względu na swój zasięg znajdują się między filozofią a nurtem psychologii.

Innym sposobem patrzenia na to jest stwierdzenie, że konstruktywizm jest meta-psychologią coś, co często mówi się o psychoanalizie. Oznacza to, że byłby to pewien krok wstecz, który kilku psychologów i badaczy dało, aby zobaczyć ich zakres pracy z pewną odległością, iz tej pozycji, aby móc podejmować decyzje dotyczące tego, co robić i jak rozumieć jednostkę, powracając później do pracy

W każdym razie, używając jednego lub drugiego słowa, aby odnosić się do tego samego, ważne jest, że w praktyce konstruktywizm wygenerował rodzaje interwencji psychologicznych i psychopedagogicznych, w których większą autonomię otrzymują studenci i pacjenci, także wzmacniając spersonalizowane leczenie, które jest niezbędne do zrozumienia systemów znaczeniowych, które każdy konstruuje. Oczywiście wkład ten nie jest zwolniony z krytyki, ale jasne jest, że odcisnęły one znaczące piętno na edukacyjnych kontekstach ostatnich dziesięcioleci.

Bibliografia:

• Carretero, M. (1994) Konstruktywizm i edukacja. Buenos Aires Aique.
• Norman, D. (1981) Perspektywy kognitywistyki. Barcelona Paidós.
• Piaget, J. (1985) Traktat o logice i wiedzy naukowej: Natura i
  metody epistemologii. Vol. 1. Tr. M. Prelooker. Meksyk Paidós.
• Vygotsky, L. S. (1977) Myśl i język. Buenos Aires: The Pleiad.

2017 Personality 01: Introduction (Może 2024).