Co robi pierwsza sesja z psychologiem?
W dzisiejszych czasach i coraz częściej znaczna część populacji przyjechała lub kiedykolwiek skorzysta z usług psychologa lub psychologa. Chociaż w przeszłości było to marszczone i wiele osób było zawstydzonych lub wskazywanych, to piętno to zostało znacznie zmniejszone na przestrzeni lat, co powoduje, że coraz więcej osób korzysta z tego rodzaju usług, jeśli to konieczne.
Mimo to nadal jest rodzajem usługi, która jest postrzegana jako coś dziwnego i do której większość ludzi ma pewną niechęć, nie wiedząc dokładnie, jak to działa i co zamierza zrobić. Jednym z momentów, które generują więcej niepewności, jest pierwszy kontakt z profesjonalistą, często nie wiedzący dokładnie, co zostanie zrobione lub czego się spodziewać. Co robi pierwsza sesja z psychologiem? O tym zagadnieniu będziemy mówić w całym tym artykule.
- Powiązany artykuł: "Rodzaje terapii psychologicznych"
Co robi się w pierwszej sesji psychoterapii
Pierwszą rzeczą, którą musimy wziąć pod uwagę, jest to, że pierwsza sesja jest, z możliwym wyjątkiem pierwszego kontaktu telefonicznego lub internetowego, pierwszy kontakt terapeuty z pacjentem .
Oznacza to, że w tej chwili wciąż nie wiemy nic o sobie nawzajem, poza przeczytaniem strony internetowej centrum lub opinii o zawodowcach, a zwłaszcza w przypadku terapeuty, który nie będzie miał żadnej wiedzy na jego temat. cierpliwy
Ogólnie rzecz biorąc, musimy pamiętać, że ogólne cele pierwszej sesji to nawiązanie kontaktu, znać daną sprawę i stworzyć dobry związek terapeutyczny .
Ten ostatni aspekt jest niezbędny, ponieważ na ogół traktowane są głębokie aspekty psychiki. Bez odpowiedniego poziomu zaufania między profesjonalistą a pacjentem, użytkownik nie będzie wyrażał obaw, wątpliwości, emocji i myśli, czego skutkiem będzie bezproduktywny związek i utrudnianie powodzenia terapii.
Oczywiście, pozytywne relacje lub dobre relacje terapeutyczne będą budowane nie tylko podczas tej sesji (w której zwykle jest nieco samoświadomość), ale podczas różnych sesji.
Pierwszy kontakt z pacjentem
Pierwszą rzeczą będzie przyjęcie pacjenta, usiądź i przygotuj odpowiednie prezentacje , Zwykle próbuje się przełamać lody u pacjenta, aby wytworzyć pozytywny i ufny klimat, stopniowo wyjaśniać, co zostanie zrobione podczas sesji.
Zwyczajowo jest też wspominać o tym w pewnym momencie całej rozmowy kwalifikacyjnej (chociaż wielu profesjonalistów nie mówi tego wprost, albo przez zrozumienie jej, albo po uprzednim poinformowaniu go w poprzednich formularzach lub kontaktach), albo na początku, w trakcie albo na końcu, wszystkie dostarczone informacje będą absolutnie poufne , Jedynymi wyjątkami są takie sytuacje, że istnieje nakaz lub wniosek sędziego lub że może to spowodować poważne uszkodzenie życia lub integralności podmiotu lub stron trzecich.
Anamneza
Po prezentacji odbędzie się rozmowa w celu uzyskania informacji na temat samej sprawy, na ogół w procesie zwanym anamnezą. Chodzi o metodę, za pomocą której zbierane są najważniejsze informacje dotyczące konkretnego przypadku , w tym problem, który go skłonił, życie i nawyki społeczne oraz historię i podstawowe dane na ten temat.
Ogólnie rzecz biorąc, zacznie od pytania o problem lub żądanie podmiotu, koncentrując się na obecnej sytuacji, a także o tym, że specjalnie poprosił go, aby przyszedł tu i teraz. Będzie także pytał o takie aspekty, jak początek problemu, z czym jest związany i odczucia, jakie generuje, jakie specyficzne trudności generuje w życiu pacjenta.
To występuje nawet wtedy, gdy profesjonalista miał o tym raport (na przykład, jeśli pochodzi od lekarza lub orzeczenia sądowego), tak aby pracownik mógł zobaczyć, co żąda podmiot, i czy istnieje problem, jak on żyje i wyraża go, mając pojęcie o jego podejściu. Proponuje się, aby pacjent wyraził swoje żądanie / problem w obecnym czasie,
Zrobione to lub tuż przed nim (konkretna kolejność zależy od tego, w jaki sposób zamówienie podchodzi do każdego specjalisty i charakterystyka pacjenta), aby dowiedzieć się więcej na temat pacjenta i uzyskać więcej informacji zarówno na temat problemu, jak i okoliczności, które go otaczają. zwykle proszą o serię ogólnych danych o pacjencie i jego życiu, które mogą być interesujące i związane z problemem.
W tym sensie będzie to przydatne znać obecność potencjalnych przodków, zarówno własnych, jak i rodzinnych tego samego problemu lub takiego, który mógłby mieć konkretny wpływ na ten temat.Mają także tendencję do zadawania podstawowych informacji na temat środowiska: czy mają dzieci lub rodzeństwo, stan cywilny, relacje z rodzicami i ich zawód lub, ogólnie, strukturę rodziny, z którą żyją. Także o życiu towarzyskim, niezależnie od tego, czy istnieje para i stan związku lub życia zawodowego.
Nie chodzi o zadawanie pytań bez więcej i poznanie wszystkich aspektów twojego życia, ale będą to pytania, które pozwolą poznać ogólną sytuację. Zbieranie informacji musi odbywać się z poszanowaniem ograniczeń etycznych: specjalista skoncentruje się na tych aspektach, które są istotne dla podejścia i uzasadnienia konsultacji, i może rozważyć konieczność bardziej szczegółowego zajęcia się danym tematem.
Oczywiście jesteśmy na pierwszej sesji, będąc dialogiem, który ma na celu uzyskanie informacji, ale ani nie będzie przesłuchaniem W rzeczywistości wiele razy odkryjesz ważne elementy sprawy podczas sesji, które były albo ukryte, albo nie uważane za istotne w tej pierwszej chwili. Podane informacje nie są niezmienne ani nie powinny być zbyt wyczerpujące, ponieważ może to być wyczerpujące, a nawet uciążliwe dla użytkownika.
Profesjonalista będzie słuchał tego, co pacjent ma do powiedzenia, choć może poprosić o wyjaśnienie kluczowych aspektów, a on postara się zrozumieć i docenić to, co się mówi. Postawa terapeuty będzie aktywnym słuchaniem , zwracając uwagę na to, co pacjent chce powiedzieć (a także na to, czego nie mówi, będąc czymś, co dostarcza również wiele informacji), empatii i serdeczności. Będzie również starał się być autentyczny i profesjonalny, i przez cały czas będzie starał się sprawić, aby pacjent zobaczył, że nie zostanie osądzony bez względu na to, co się liczy, tworząc klimat zaufania i akceptacji.
- Może jesteś zainteresowany: "Anamneza: definicja i 8 podstawowych aspektów klinicznych"
Docenianie oczekiwań i ustalanie celów
Oceniając sytuację, profesjonalista omówi z pacjentem oczekiwania i cele, jakie pacjent ma odnośnie do powodu konsultacji oraz fakt udania się do specjalisty.
Ważne jest, aby ocenić ten aspekt, biorąc pod uwagę, że początkowe cele, a nawet to, czego oczekuje się od profesjonalisty, mogą być nierealne, a nawet nie oceniać rzeczywistego przezwyciężenia problemu, ale konkretnej trudności, która generuje. Na podstawie wszystkich uzyskanych informacji, ogólne cele zostaną wynegocjowane to, czego szuka się w związku zawodowym i role każdego z nich zostaną ustalone.
Ocena za pomocą instrumentów ilościowych
Jest możliwe, że w konsultacji z usługą lub psychologią może być konieczne użycie jakiegoś instrumentu oceny w celu oceny obecności zaburzenia lub oceny pewnego zjawiska, symptomu lub trudności na poziomie ilościowym. Jednak nawet gdyby tak było, informacja pochodząca z nich musi być sprawdzona i oceniona zgodnie z wywiadem, a nie wynikami absolutnymi.
Przykładem tego mogą być pacjenci, którzy korzystają z usług neuropsychiatrii i zwykle ocenia się ich umiejętności w tej samej sesji. Również w konsultacji psychologicznej można uznać za konieczne, aby ocenić poziom lęku lub ocenić, w jakim stopniu cecha osobowości jest obecna , chociaż w pierwszej sesji nie jest tak często, jak mogłoby się wydawać. Ponadto nie wszyscy profesjonaliści wykorzystają je w praktyce klinicznej lub we wszystkich przypadkach, w zależności od konkretnej sytuacji.
Podsumowanie i orientacja na kolejne sesje
Przed końcem sesji zwykle podsumowuje się wszystko, co się w tej sprawie wydarzyło, aby pomóc pacjentowi w zarysowaniu tego, co zostało zrobione i rozmawiano, i ocenić, czy zawodowiec zrozumiał wszystkie informacje.
Poza tym możliwe jest, że zrobi się niewielki postęp w stosunku do tego, co proponuje się na następną sesję. Również iw zależności od problemu i profesjonalisty można ustalić ogólne wytyczne psychoedukacyjne , wobec braku dalszego pogłębienia tematu.
