psychologia społeczna i relacje osobiste

Czym jest psychologia polityczna?

Marzec 28, 2024

Psychologia polityczna jest jedną z tych dziedzin psychologii, która, nie posiadając przedmiotu badań, jak również innych jego gałęzi, wydaje się zanikać w niejednoznaczności nauk społecznych. Jednak nie oznacza to, że nie jest to istotne.

W rzeczywistości, dzięki wspólnej pracy z paczkami wiedzy, takich jak socjologia i antropologia, jest w stanie lepiej zrozumieć, co dzieje się w coraz bardziej zglobalizowanym świecie, z coraz większymi i, krótko mówiąc, konfliktami społecznymi.

Następnie zobaczymy, jakie są funkcje, cechy i główne problemy psychologii politycznej .

Powiązany artykuł: "12 gałęzi (lub pola) psychologii"

Psychologia polityczna: definicja

Psychologia polityczna jest pojęciem trudnym do zdefiniowania, a rozpowszechnienie jej granic i cech strukturalnych oznacza, że od lat ta nazwa jest używana do odniesienia się do różnych rzeczy.

Jednak definicja tak szczegółowa, jak kompletna, została opracowana przez Luisa A. Oblitasa i Ángela Rodrígueza Krauth (1999): psychologia polityczna to dział psychologii odpowiedzialny za analizować zjawiska natury politycznej na podstawie ich aspektów psychologicznych : postrzeganie korupcji, dyskurs polityczny partii, ruchy społeczne i grupy nacisku, identyfikacja z grupami referencyjnymi lub liderami itp.

Ale prosta definicja nie wystarcza, aby zrozumieć, jakie są cechy wyróżniające tej gałęzi psychologii. Po pierwsze, musimy wziąć pod uwagę jego związek z procesami historycznymi i psychologią społeczną.

Powiązany artykuł: "Psychologia społeczna i relacje osobiste"

Znaczenie procesów historycznych

Niektórzy ludzie mają koncepcję tego, czym jest psychologia, która odnosi się bardziej do biologii niż do nauk społecznych. Z tego punktu widzenia byłaby to nauka, która jest odpowiedzialna za badanie struktur nerwowych, które są we wnętrzu naszego ciała, emitują zachowanie, w taki sam sposób, w jaki gruczoł produkuje ślinę.

Chociaż prawdą jest, że psychologia nie jest w całości nauką społeczną w całości, wcześniejsze poglądy na zawód psychologa są błędne. Dzieje się tak dlatego, że psychologia to nauka o zachowaniu, a jeśli chodzi o ludzi, ludzkie zachowania nigdy nie powstają spontanicznie wewnątrz ciał, ale zawsze jest modulowany przez historyczny kontekst, w którym ludzie żyją. Ta sama osoba bardzo różni się w zależności od miejsca i momentu urodzenia. Na przykład to, co obecnie uważa się za zachowanie mizoginiczne, można uznać za normalne zaledwie sto lat temu.

Krótko mówiąc, nasz sposób bycia nie jest oddzielony od przepływu wydarzeń, które dzieją się wokół nas, a znaczna ich część ma charakter społeczny i polityczny.

Z drugiej strony działania, które realizujemy, również przyczyniają się do zmiany kontekstu, w którym żyjemy. W konsekwencji przedmiotem badań psychologii politycznej i psychologii społecznej, ciągle się zmienia. To sprawia, że jego podejście do tego, co się dzieje, nie może być takie samo, jak w przypadku nauk ścisłych , które analizują zjawiska, których składowe są mniej lub bardziej niezmienne, i które muszą stosować podejście probabilistyczne podczas badania. Z kolei ten fakt zbliża psychologię polityczną do innych dyscyplin badających zjawiska społeczne, takie jak antropologia i socjologia.

Może jesteś zainteresowany: "4 rodzaje ideologii, które istnieją i wartości, które bronią"

Psychologia polityczna czy polityka psychologiczna?

Musimy pamiętać, że osoby zaangażowane w psychologię polityczną są bardzo wrażliwe na sposób, w jaki zjawiska polityczne wpływają na nasz sposób myślenia. Oczywiście, studiowanie w obecnej Hiszpanii procesów interakcji między aktywowanymi politycznie grupami etnicznymi to nie to samo, co w hitlerowskich Niemczech. Nauka jest także działalnością ludzką i społeczną i dlatego nie jest całkowicie odizolowany od tych wpływów.

Dlatego jednym z celów psychologii politycznej jest także analiza sposobu, w jaki procesy polityczne, przez całą historię lub obecnie, przyczyniają się do tego, że pewne modele ludzkich zachowań zyskują siłę ze szkodą dla innych, co Tracą poparcie.

Krótko mówiąc, psychologia polityczna zawsze stara się kierować wysiłkami, by wykonać samokrytycyzm o założeniach, z których się wywodzi, o epistemologicznym podejściu, które stosuje, gdy dochodzi do wyciągnięcia wniosków, oraz o skutkach, jakie mogą mieć w każdej chwili, kładąc większy nacisk na niektóre tematy studiów niż w innych.

Jego formy zastosowania: przykłady

Może się wydawać, że psychologia polityczna jest zadowolona ze zrozumienia pewnych zjawisk społecznych, wyciągania abstrakcyjnych wniosków i niezbyt odważnych, ponieważ opiera się na pojęciach bardzo trudnych do studiowania, ponieważ zawsze się zmieniają i mają niewielkie konkretne granice (gdzie kończy się humor i szowinizm w niektórych inicjatywach propagandowych, na przykład?). Jednak nie musi tak być.

Psychologii politycznej można używać na przykład do przewidywania przyszłych ruchów przeprowadzanych przez zmobilizowane grupy lub do mierzyć stopień rasizmu i ksenofobii które pojawiają się w niektórych wystąpieniach partii i grup (konsekwencje tego były jasne w całej historii).

Z kolei służy ona także poznaniu szans na ruch regresywny pojawiający się w kraju ogólnie postępowym lub na odwrót, progresywnego zakorzenionego w religijnym fundamentalizmie i nacjonalistycznych esencjalizmach.

Krótko mówiąc, psychologia polityczna, choć nie jest nieomylna, służy wyciągnięciu bardzo ważnych wniosków, ponieważ mówią nam o zjawiskach, które mogą wpływać na tysiące lub miliony ludzi.