Co to jest myślenie odwracalne? Trzymać się przekonań
Wiele razy mózg jest uważany za organ przeznaczony do wykonywania dokładnych racjonalnych analiz wszystkiego, co dotyczy naszego przetrwania. Jednakże, gdy zaczynamy badać koncepcja zwana myśleniem odwracalnym widzimy, że tak nie jest. Aby to zilustrować, możemy skorzystać z małej gry.
Pokażę ci cztery różne karty. W każdym z nich po jednej stronie jest liczba, a po drugiej - litera.
Chcę też, żebyś wiedział, że jestem tego pewien na każdej karcie z "E" po jednej stronie znajduje się "2" po drugiej .
Teraz pytam: Jak możesz powiedzieć, czy mówię prawdę? Przy jakiej minimalnej liczbie kart muszę się przekręcić, aby sprawdzić, czy moje oświadczenie jest poprawne czy fałszywe?
Zanim przejdziesz dalej do czytania lub wyjścia, aby znaleźć rozwiązanie problemu, poświęć kilka minut, aby o tym pomyśleć ... I dobrze zapamiętaj swoją odpowiedź.
- Powiązany artykuł: "Czy jesteśmy istotami racjonalnymi lub emocjonalnymi?"
Zabawa z myślą
Jeśli uważasz, że aby wiedzieć, czy moje oświadczenie jest poprawne, czy nie, konieczne jest, aby odwrócić kartę zawierającą literę "E", wtedy odpowiedziałeś jako ogromna większość osób, którym problem został podniesiony. Po drugiej stronie karty z literą "E" może być lub nie być liczba "2". Jeśli nie, to masz pewność, że moje oświadczenie jest fałszywe.
Ale z drugiej strony okazuje się, że jeśli faktycznie znajdujesz liczbę "2", to nie wystarczy, aby potwierdzić, że moje stwierdzenie jest prawdziwe. Teraz prawdopodobnie dojdziesz do wniosku, że konieczne jest również obrócenie karty z "2", aby sprawdzić, czy z tyłu jest "E". Ale to rozwiązanie jest również nieprawidłowe .
W przypadku, gdy za kartą z "2" znajduje się litera "E", będziemy wiedzieć z całą pewnością, że oświadczenie, które napisałem na początku, jest poprawne. Ale z drugiej strony pamiętaj, że nie powiedziałem nic o tym, co powinno być za kartą, która ma "2", będąc w stanie znaleźć, ściśle mówiąc, jedną z wielu liter alfabetu. A jeśli odwrócimy kartę, która ma literę "N"?
Cóż, myślę, że to oczywiste, że to rozwiązanie nie ma sensu. Problem rozwiązuje się w sposób zadowalający, obracając karty o "E" i liczbie "5". Czy rozumiesz, dlaczego?
Ale co za barbarzyństwo. Muszę wszystko wyjaśnić!
Myślenie odwracalne
Oczywiście, przede wszystkim należy sprawdzić, czy za kartą oznaczoną "E" znajduje się "2". Ale musimy też powąchać to, co kryje się za kartą, która ma "5", ponieważ tylko wtedy będziemy wiedzieć bez wątpliwości, w przypadku znalezienia "E" po drugiej stronie, że założenie, które sformułowałem na początku, jest prawdziwe.
Zobaczmy to w inny sposób. Jeśli za "E" może istnieć "5", które zrujnowałoby stwierdzenie, zasadne jest sądzić, że za "5" może być również "E", które z praktycznego punktu widzenia jest dokładnie takie samo. Możliwość rozumowania w pewnym sensie, a także w przeciwnym kierunku jest znany jako myślenie odwracalnei wydaje się być własnością, która jest rzadkością wśród okazów rodzaju ludzkiego.
Kiedy wierzymy w coś, zwykle szukamy informacji, które potwierdzają naszą wiarę , a my rzadko staramy się znaleźć test kontrujący, na wypadek, gdybyśmy się nie mieli.
Dokonujemy szybkich, przyśpieszonych, prawie bezmyślnych sądów, a gdy tylko okaże się, że mamy rację co do tego, co myśleliśmy, natychmiast się uspokoimy; Jest to fenomen, który zdarza się każdego dnia i jest tak niesamowity, jak się wydaje, z czego praktycznie nikt nie jest zwolniony, od osoby o najniższym możliwym poziomie wykształcenia do tego z najwyższym wyróżnieniem akademickim.
Nie wierzysz mi? Powiem wam serię badań, które ujawniły proces myślenia, który lekarze przestrzegają podczas diagnozowania.
- Powiązany artykuł: "Teoria ograniczonej racjonalności Herberta Simona"
Pierwsza hipoteza to ta, która wygrywa
Wyobraź sobie, że idziesz do doktora Gonzaleza. Już w biurze, do typowego pytania "Co cię tu sprowadza?", Opowiadasz o serii uciążliwych dolegliwości od kilku dni. Jak w tym przypadku jest to naturalne, lekarz przyjmuje do wiadomości objawy, które do niego się odnoszą i zaczyna myśleć o jednej lub dwóch hipotezach, które mogłyby wyjaśnić problem. Od diagnozy, którą lekarz uważa za prawdopodobną, przeprowadza krótkie badanie fizykalne i wskazuje serię badań.
Cóż, dowody naukowe sugerują, że w takich przypadkach, lekarze trzymają się swojej pierwotnej hipotezy , nurkują w głowie, aby to potwierdzić, i wiele razy tracą z pola widzenia potrzebę znalezienia testu licznika, który potwierdza diagnozę (odpowiednik obrócenia karty o numer "5").
Ale sprawa jest jeszcze bardziej poważna. Zaobserwowano, że lekarze (nawet eksperci, którzy mają wiele godzin doświadczenia klinicznego) mają tendencję do odrzucania danych, które nie odpowiadają ich oczekiwaniom , nie doceniaj ich, a czasem nawet całkowicie je ignoruj. Zgodnie z naturą mózgu, każdy obraz kliniczny, który może przedstawić pacjent, nie może być oceniony obiektywnie i absolutnie. Poza bagażem wiedzy, lekarz dokonuje interpretacji tego, co pacjent mu mówi, i ustala w umyśle punkt wyjścia, na podstawie którego prosi o badania, które uważa za konieczne.
Problem polega na tym, że wiele razy ta oryginalna diagnoza działa jako sztywny i nieruchomy punkt kotwiczący. Profesjonalista następnie stara się znaleźć dane, które potwierdzają jego poprzednią opinię. Nawet w tym procesie można przecenić wszelkie drobne lub nieistotne dowody, które mają taki sam sens jak poprzednie oczekiwania, dając wysoki poziom potwierdzającej wartości, a jednocześnie obciążają wszelkie informacje, które nie są spójne.
- Może jesteś zainteresowany: "" Heurystyczna ": psychiczne skróty ludzkiej myśli"
Kiedy trzymamy się oczekiwań
Nie sugeruję czytelnikowi, że nie powinieneś odwiedzać swojego lekarza, gdy następnym razem złapiesz grypę lub poczujesz jakikolwiek ból. Ani nie zamierzasz udzielać lekcji na temat tego, jak powinieneś wykonywać swoją pracę. Ale prawdą jest, że praktycznie nie ma problemu dotyczącego gatunku ludzkiego, w którym psychologowie nie umieścili swojego szkła powiększającego w jakimś momencie historii, a przedmiotem myślenia odwracalnego jest jedno z nich.
I tak często działa rozumowanie kliniczne , Pierwsza diagnoza, która przychodzi do głowy lekarza, określa ścieżkę do naśladowania, a także przyczynia się do zniekształcenia interpretacji wyników różnych badań, które cierpi pacjent. Coś podobnego dzieje się z większością ludzi, niezależnie od ich zawodu, z dnia na dzień i w ich osobistych związkach.
Cała ta irracjonalność, która koloruje zmysły i odgrywa tak ważną rolę w codziennych decyzjach, wynika po części z faktu, że mózg jest poznawczym leniwym , Oznacza to, że jest on regulowany zgodnie z zasadą ekonomii umysłowej, co często prowadzi nas do popełniania błędów w naszych codziennych ocenach. Jest to niewidzialny, nieświadomy proces, dzięki któremu kompleks jest uproszczony i pomaga nam tworzyć kategorie mentalne, które klasyfikują nasze doświadczenia, a zatem nie muszą zaczynać od zera za każdym razem, gdy napotykamy nową sytuację.
Skłania nas również do naśladowania naszych procesów rozumowania i wyciągania wniosków; wszystko oczywiście z godnym pochwały celem ułatwienia nam, ale niestety, z dodatkowym kosztem pewnego małego szaleństwa lub irracjonalności w naszym zachowaniu.
Tak więc Wygodnie jest demistyfikować mózg i nie uważa go za superkomputer zaprojektowany do przeprowadzania drobiazgowej analizy danych zgodnie z konwencjonalną logiką. Kiedy tylko możesz, użyj zasobów, aby pozbyć się pracy.
