Czym jest schizofrenia? Objawy i leczenie

Jeśli ktoś mówi do nas z zaburzeniami psychicznymi, prawdopodobnie jednym z pierwszych słów (prawdopodobnie obok depresji), który przychodzi na myśl, jest ten, który nadaje tytuł temu artykułowi: schizofrenia .

I jest to, że to zaburzenie jest jednym z najbardziej znanych i prawdopodobnie najwięcej publikacji zostało opublikowanych, są ślady i historie, które sprawiają, że ludzie myślą od starożytności, że różni ludzie (którzy nawet uważali się za opętanych przez duchy) manifestowali wizje, myśli, zachowania i dziwne wyrażenia, które w dużej mierze pokrywają się z objawami tego zaburzenia. W całym dokumencie będziemy rozmawiać o tym, czym jest schizofrenia, o tym, jak wpływa ona na tych, którzy cierpią i jak jest leczona.

• Powiązany artykuł: "16 najczęstszych zaburzeń psychicznych"

Czym jest schizofrenia?

Schizofrenia jest jednym z najbardziej znanych zaburzeń psychicznych w ogóle, i główny z zaburzeń typu psychotycznego , Stoimy w obliczu zmiany, która zakłada i powoduje istotną zmianę w życiu chorego, wymagając diagnozy zgodności z szeregiem kryteriów.

Tak więc rozpoznanie tego zaburzenia psychicznego wymaga, aby przez co najmniej sześć miesięcy występowały co najmniej dwa z następujących objawów (i każdy przez co najmniej jeden miesiąc): halucynacje, urojenia, zmiany i dezorganizacje pacjenta. język, katatonię lub objawy negatywne, takie jak chwała, afektywne spłaszczenie i / lub apatia.

Być może najbardziej powszechnym i prototypowym objawem jest obecność halucynacji, zwykle o charakterze słuchowym i w postaci głosów drugiej osoby, którym mogą towarzyszyć złudzenia, prześladowania i kradzieże, wszczepienie lub odczyt myśli .

Ważne jest, aby pamiętać, że te halucynacje nie są czymś wymyślonym: podmiot naprawdę czuje je jako coś zewnętrznego. Jednak zwykle są to własne myśli, które są doświadczane jako pochodzące z zewnątrz (spekuluje się, że mogą to być spowodowane rozłączeniem między przedczołowym a regionami mowy, które utrudniają samoświadomość mowy subwokalnej) lub anomalnych interpretacji zewnętrznych szumów.

• Może jesteś zainteresowany: "5 różnic między psychozą a schizofrenią"

Objawy pozytywne i negatywne

Dominujące objawy psychotyczne w schizofrenii Zostały one ogólnie podzielone na dwie główne kategorie, pozytywne i negatywne, które mają różne cechy i wpływ na pacjenta.

Pozytywne objawy będą odnosić się do tych zmian, które zakładają a zaostrzenie lub zmiana zdolności i nawykowego funkcjonowania pacjenta , zwykle dodając coś do tej operacji. Przykładem tego mogą być halucynacje, urojenia i dziwne zachowania).

Jeśli chodzi o objawy negatywne, będą odnosić się do tych zmian, które zakładają a utrata istniejących umiejętności wcześniej. Jest tak w przypadku alogii lub zubożenia myśli, afektywnego spłaszczania lub apatii.

Kurs psychopatologii

Schizofrenia jest obecnie uważana za przewlekłą chorobę. To zaburzenie zwykle występuje w postaci epidemii , chociaż zdarzają się przypadki, w których nie pojawiają się jako takie, ale istnieje ciągłe pogorszenie. Zazwyczaj pojawiają się ogniska psychotyczne, w których występuje wiele pozytywnych objawów, takich jak halucynacje i pobudzenie, po których zwykle następuje całkowita lub częściowa remisja.

Możliwe, że wystąpi pojedyncza eksplozja psychotyczna z całkowitą remisją, chociaż zwykle w ciągu całego życia występuje kilka. Jak już wskazaliśmy, może nastąpić całkowita remisja, ale może też być przypadki, w których wspomniana remisja jest częściowa i pozostają objawy i pogorszenie funkcji poznawczych , To pogorszenie może pozostać stabilne lub może być w toku (dlatego Kraepelin nazwał to wczesne zaburzenie demencji).

Trudności

Cierpienie na schizofrenię może mieć wiele konsekwencji i powodować poważne trudności. I to, że zestaw objawów opisanych powyżej znacząco zakłóca normalne funkcjonowanie podmiotu w codziennym życiu, w obszarach takich jak relacje międzyludzkie, praca lub środowisko akademickie.

Interakcje społeczne są często redukowane i w znacznym stopniu wpływają na nie, a możliwości pracy, a nawet umiejętności i możliwości akademickie mogą ulec znacznym zmianom, szczególnie w przypadku pogorszenia. Pacjenci ze schizofrenią zwykle mają problemy ze wzrokiem i przetwarzaniem informacji, szczególnie w tych przypadkach, w których występują objawy negatywne. Jego wydajność w zadaniach o stałej lub selektywnej uwadze jest mniejsza.

Ponadto należy wziąć pod uwagę wpływ, jaki sama diagnoza wywiera na podmiot: schizofrenia jest chorobą uważaną za przewlekłą, a do dziś jest nadal bardzo napiętnowany , nawet przez ludzi, którzy cierpią z tego powodu. Rozpoznanie jest bardzo trudnym i traumatycznym momentem dla pacjenta i możliwe jest, że objawia się depresyjne symptomy i / lub okres osierocenia, zaprzeczenie diagnozy i sprzeciw wobec leczenia. Ten ostatni aspekt jest szczególnie ważny, ponieważ w przypadku terapii wybuchy psychotyczne są znacznie zmniejszone lub uniemożliwione.

Czy są jakieś rodzaje schizofrenii?

Aż do stosunkowo niewielu lat temu mogliśmy znaleźć w schizofrenii seria typologii że odnoszą się do rodzaju dominującej symptomatologii lub formy prezentacji konkretnej choroby.

W szczególności można znaleźć schizofrenię paranoidalną (koncentrującą się na halucynacjach i złudzeniach o charakterze prześladowczym i referencyjnym, wraz z agresywnością i innymi zmianami), zdezorganizowanymi (których główną cechą jest chaotyczne i niespójne zachowanie i myślenie oraz spłaszczanie i afektywna nieadekwatność) lub katatoniczny (w którym najtrudniejszymi problemami były zmiany psychomotoryczne, z ciszą i bezruchem oraz woskową giętkością i pobudzeniem), wraz z pozostałością (w której podmiot wyzdrowiał z ogniska z wyjątkiem pewnych objawów, które pozostały , zwykle o typie ujemnym) lub proste (z przewagą objawów negatywnych, takich jak pochlebstwa emocjonalne i pochwały).

Jednak w najnowszej wersji jednego z najczęściej używanych podręczników na świecie, DSM-5, to rozróżnienie nie jest już aglutynują wszystkie podtypy w jednej jednostce diagnostycznej , Mimo to jest to decyzja, której nie podziela wielu profesjonalistów, którzy krytykują ten środek. W rzeczywistości niektórzy ludzie sugerują, że należy mówić o schizofrenii bardziej niż o zaburzeniach spektrum psychotycznego, podobnie jak w przypadku autyzmu.

• Powiązany artykuł: "Sześć rodzajów schizofrenii i związane z nimi cechy"

Hipoteza dotycząca przyczyn

Przyczyny tego zaburzenia, podobnie jak w wielu innych, wciąż są w dużej mierze nieznane do dnia dzisiejszego. Mimo to zostały opracowane w całej historii różne hipotezy dotyczące tego, co może prowadzić do schizofrenii .

Hipoteza biologiczna

Na poziomie biologicznym wiadomo, że osoby cierpiące na schizofrenię mają zmiany poziomu dopaminy w niektórych drogach mózgowych. W szczególności, ci pacjenci, którzy prezentują zmiany typu pozytywnego jako halucynacje lub urojenia, mają nadmiar lub nadczynność syntezy dopaminy w szlaku mezolimbicznym, podczas gdy objawy negatywne są związane z deficytem tego hormonu w mezok- torycznym szlaku dopaminergicznym. Przyczyna tego zjawiska jest jednak wciąż nieznana.

Cerebrally, zaobserwowano, że istnieją różnice, takie jak niższy przepływ krwi do czołowych obszarów mózgu , różnice między oboma płatami skroniowymi i mniejszą objętością niektórych struktur, takich jak hipokamp i ciało migdałowate, jak również większe komory mózgowe.

Zaobserwowano, że genetyka odgrywa pewną rolę, często szukając zaangażowania różnych genów w pojawianie się zaburzenia. Badania pokazują, że tak jest genetyczna predyspozycja związana z większą podatnością na cierpienie , chociaż zaburzenie nie musi być uruchamiane. Będą zbiorem istotnych okoliczności, które otaczają osobę, która określa, czy ta predyspozycja budzi zaburzenie, czy nie.

Obecnie jedną z hipotez najbardziej hipotezy jest to, że mamy do czynienia z problemem migracji nerwowej w całym rozwoju, który generuje zmiany, które kończą się stabilizacji i które generują tylko przejawy w obecności stresorów lub zmian hormonalnych, takich jak te wytwarzane przejściem do dorosłości.

Inna hipoteza łączy ją z istnieniem infekcji wirusowych podczas ciąży, ponieważ wiele osób z tym zaburzeniem zazwyczaj rodzi się w zimie, a różne warunki, takie jak grypa, mogą powodować zmiany w mózgu.

Hipoteza psychologiczna

Oprócz hipotez biologicznych, istnieją inne o znacznie bardziej psychologicznym charakterze, które należy wziąć pod uwagę, chociaż nie są to hipotezy, które wzajemnie się wykluczają.

Najbardziej znanym i dominującym modelem stosowanym w psychologicznym wyjaśnieniu schizofrenii jest model skazy (lub podatność) - stres. Hipoteza ta ustala istnienie stabilnej i trwałej wrażliwości, częściowo biologicznej i częściowo nabytej, cierpiącej na tę chorobę i przedstawiającej problemy przetwarzania informacji lub problemy kompetencji społecznych i radzenia sobie ze stresem.Przedmioty te będą narażone na różnego rodzaju stresory, takie jak wydarzenia życiowe lub inne bardziej trwałe okoliczności (takie jak bardzo krytyczne środowisko rodzinne lub z nadmierną emocją, do której będą musiały się dostosować), ale w zależności od okoliczności , może się zdarzyć, że zawiodą w tej adaptacji i nie będą mogli się dostosować, a to doprowadzi do uwolnienia się od tego zaburzenia.

Niektóre z najstarszych teorii, o charakterze psychodynamicznym, a szczególnie związane z schizofrenią paranoidalną, uważają, że przyczyny zaburzeń można znaleźć w obecności głębokich psychicznych konfliktów, których podmiot broni się przez projekcję (umieszczając jedną lub kilka z nich). własne cechy u drugiej osoby) i negacja konfliktu, które czasami kończą się generowaniem dysocjacji umysłu z rzeczywistością. Jednak wyjaśnienia te nie mają wartości naukowej.

Leczenie

Schizofrenia jest chorobą przewlekłą, która na razie nie jest rozpoznawana jako taka objawy można leczyć w taki sposób, że ci, którzy cierpią, mogą mieć normalne życie i pozostać stabilnymi, zapobiegając pojawieniu się ognisk.

Do tego jednak leczenie musi być kontynuowane przez cały cykl życia pacjenta w celu zapobieżenia pojawieniu się nowych ognisk. Ogólnie rzecz biorąc, w tym celu stosuje się leki znane jako leki przeciwpsychotyczne, które działają przez leczenie nadmiaru dopaminy w szlaku mezolimbicznym, a w przypadku osób zaklasyfikowanych jako atypowe, również polepszając negatywne symptomatologie w zwiększaniu poziomów tego hormonu w szlaku mezo-korowym. ,

Działa również z dziedziny psychologii, a terapie takie jak ukierunkowanie na halucynacje słuchowe lub restrukturyzację poznawczą zmieniają poznania i przekonania (urojenia i / lub samo zaburzenie). Również trening umiejętności społecznych a czasami doradztwo i ponowne zatrudnienie mogą być bardzo pomocne w walce z trudnościami wywołanymi przez zaburzenie. Wreszcie psychoedukacja podmiotu i środowiska ma fundamentalne znaczenie.

Odnośniki bibliograficzne

• Amerykańskie Stowarzyszenie Psychiatryczne. (2013). Podręcznik diagnostyczny i statystyczny zaburzeń psychicznych. Piąta edycja. DSM-V. Masson, Barcelona.
• Santos, J.L. ; García, L.I. ; Calderón, M.A. ; Sanz, L.J .; de los Ríos, P .; Left, S.; Román, P .; Hernangómez, L.; Navas, E .; Thief, A i Álvarez-Cienfuegos, L. (2012). Psychologia kliniczna Instrukcja przygotowania CEDE PIR, 02. CEDE. Madryt
• Vallina, O. i Lemos, S. (2001). Skuteczne terapie psychologiczne dla schizofrenii. Psicothema, 13 (3); 345-364.

Schizofrenia. Dr med. Maciej Klimarczyk - psychiatra (Kwiecień 2024).