Czym jest filozofia umysłu? Definicja, historia i zastosowania
Filozofia umysłu jest jedną z form, która podjęła problem relacji ciało-umysł , Innymi słowy, jest to jeden z obszarów studiowania filozofii, który jest odpowiedzialny za badanie związku między procesami umysłowymi a ciałem (w szczególności mózg), a zatem powiązanie między umysłem i zachowaniem.
Pod tym obszarem są pogrupowane zestawy prac, które dodają różne propozycje do pytania o to, co jest umysłem ?, Co skłoniło ich do refleksji również nad relacją, jaka istnieje pomiędzy procesami umysłowymi i procesami, które zachodzą w mózgu.
Początki i przedmiot badań Filozofii Umysłu
Koncepcje filozofii umysłu są niezbędne dla współczesnej filozofii i mają wiele swoich poprzedników w filozofii klasycznej, jednak od drugiej połowy XX wieku, kiedy zyskały fundamentalne znaczenie, zwłaszcza z rozwoju nauk kognitywnych i informatycznych.
Już od pierwszej połowy XX wieku Filozofia Umysłu pojawiła się jako wyspecjalizowana gałąź w ramach tej samej filozofii, której treść była szczególnie wokół "umysłu" (percepcja, intencje, przedstawienia). W tym czasie "umysł" był już dość rozpowszechnioną i naturalizowaną koncepcją, nawet w języku codziennego życia.
Aby dać przykład, dzięki temu rozszerzeniu można legitymizować i rozwijać wiele praktyk, począwszy od rozwoju badań, teorii i terapii poznawczych, aż do rozwoju alternatywnych praktyk, które wykorzystywały pojęcie "umysłu" i jego treści, również rozwijać teorie i sposoby interweniowania w tym umyśle.
Ale zdarzyło się, że w połowie XX wieku problem badań Filozofii umysłu stał się bardziej dotkliwy, ponieważ psychologia kognitywna i informatyka miały równoległy boom, szczególnie związany z rozwojem systemów sztucznej inteligencji, oraz także z powodu postępów w neuronaukach.
Niektóre pytania zostały nawet dodane do dyskusji o tym, czy zwierzęta mają umysły, czy nie, i czy komputery mają umysły, czy nie , Nie tracąc ważności ani zasadności, "umysł" i jego procesy (percepcje, odczucia, pragnienia, intencje itp.) Przestały być precyzyjnym określeniem, by stać się raczej niejasnym pojęciem, o którym warto dyskutować.
W końcu, po latach 80., kiedy neuronauka osiągnęła jeszcze większy szczyt, wraz z systemami komputerowymi, które stawały się coraz bardziej wyrafinowane i które obiecały imitować zestaw sieci neuronowych ludzkiego mózgu; Filozofia umysłu stała się obszarem badań o specjalnym znaczeniu. Dzięki temu nauka XXI wieku zaczyna się od nowego przedmiotu badań w centrum: mózgu.
Umysł czy mózg?
Jak widzieliśmy, dyskusja o tym, co konstytuuje nas jako istoty ludzkie, oraz związane z nią pojęcia, takie jak decyzja, intencje, rozum, odpowiedzialność, wolność, będą między innymi przedmiotem filozoficznej dyskusji przez długi czas.
Z powyższego pytania rodzi się oczywiście wiele pytań, które mają związek z celową treścią naszych stanów mentalnych, z wierzeniami lub pragnieniami. Z kolei wynika to z tego, jak te stany mentalne obejmują lub nie, w naszym zachowaniu i naszych działaniach.
Na przykład Co decyduje o naszych działaniach? Jest to jedno z kluczowych pytań do Filozofii Umysłu, a stamtąd różne odpowiedzi przyszły. Z jednej strony może być tak, że działania są powodowane przez indywidualne intencje ludzi, co redukuje je jako konsekwencję stanu psychicznego, co oznacza również, że istnieją procesy fizyczne, których nie można wytłumaczyć prawami fizycznymi lub fizycznymi , z którym te procesy fizyczne musiałyby być niedoceniane.
Lub, być może, działania są sprowokowane i określone po prostu przez zestaw procesów fizycznych, z którymi wszystko, co ma związek z "umysłem", można wytłumaczyć przez prawa fizyczne, które nie są modyfikowane przez intencje, ale przez prawa fizykochemiczne, takie jak te sugerowane przez neuronauki.
Jak widzimy, odpowiedzi na te pytania różnią się w zależności od stanowiska przyjętego przez każdego autora i każdego czytelnika, z którym trudno byłoby mówić o jednej odpowiedzi, ale o różnych wersjach, które mogą być przydatne do myślenia i działania w niektórych sprawach, i nie dla innych.
Od nauk kognitywnych po neuronauki?
W konsekwencji Filozofia umysłu, a dokładniej nauki poznawcze, stały się zbiorem interdyscyplinarnych podejść teoretycznych. W rzeczywistości, ostatnio koncepcja filozofii umysłu zaczęła być przekształcana w filozofię neurofizyczną, czyli filozofię neurologii, gdzie zaczęły one wchłonąć niektóre z najbardziej tradycyjnych koncepcji psychologii poznawczej, takie jak procesy poznawcze lub sumienie, za jego badania.
Zgodnie z oczekiwaniami, poprzednia rzecz miała repercutido nie tylko w teoretycznym rozwoju nauk o poznaniu i zachowaniu , ale wpłynęło to nawet na dyskusje związane z bioetyką i nie posuwając się tak daleko, możemy dostrzec jego wpływ na obecny trend używania prefiksu "neuro" w celu legitymizacji, a nawet wprowadzenia na rynek, szeregu praktyk, od marketing biznesowy do interwencji w kryzysach psychologicznych.
Bibliografia:
Sanguineti, J.J. (2008). Filozofia umysłu. Opublikowano w czerwcu 2008 w Philosophica, internetowej encyklopedii filozoficznej. Źródło: 25 kwietnia 2018. Dostępne pod adresem // s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/31512350/Voz_Filosofia_Mente.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1524651624&Signature=5x8xwT%2FqnbXAbYm1DBcvokYJqTk%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename % 3DFilosofia_de_la_mente._Voz_de_Diccionari.pdf Moya, C. (2004). Filozofia umysłu. PUV: University of Valencia Stanford Encyclopedia of Philosophy. (1999). Filozofia neuronauki. Źródło: 25 kwietnia 2018 r. Dostępny pod adresem //plato.stanford.edu/entries/neuroscience/ Kim, J. (1996). Filozofia umysłu. Routledge Taylor & Francis: Anglia
