Jaka jest metoda naukowa i jak działa?
Bez nauki nie osiągnęlibyśmy obecnego poziomu rozwoju. Dzięki metodzie naukowej ludzkość tworzy wielkie postępy medyczne i technologiczne , a nawet pole psychologii, strona rzeczywistości, która wydawała się zbyt zagmatwana i niejednoznaczna do analizy, rozwinęła się do tego stopnia, że pozwala nam dobrze poznać, co kryje się za naszymi działaniami i myślami.
Jakie jest znaczenie metody naukowej?
Jednak Jaki jest prawdziwy powód, dla którego nauka ma taki prestiż? Gdzie dokładnie jest jego wartość? I dlaczego konieczne jest wykorzystanie naukowej metody postępu nauki?
Postaram się rzucić nieco światła na tę kwestię, zaczynając od sedna sprawy: narodziny nauki .
Początki nauki i jej epistemologia
W VI wieku, w Ionia (część starożytnej Grecji, która znajduje się obecnie w Turcji), świat pełen tajemnic został przedstawiony Hellenom. Punktem wyjścia była sytuacja prawie całkowitej niepewności, ale powoli, z obserwacji natury, pojawiały się idee uporządkowanego i racjonalnego Wszechświata, które można analizować .
Początkowo wielu Greków uważało, że rzeczywistość została uformowana przez materię złożoną z istoty, która była ledwo znana, rządzona przez działanie równych i przeciwstawnych sił, które utrzymywały się w dramatycznej walce, zawsze pozostając w wieczności. równowaga W tym historycznym momencie i od tych koncepcji powstaje prymitywna nauka (lub protoraczej niż teoretyzowane) właściwie greckie.
Renesans przynosi zmianę paradygmatu
Dopiero w XVI wieku, wraz z nadejściem renesansu w Europie, kiedy nastąpił jakościowy skok w wiedzę naukowo-techniczną, którego kulminacją był wiek osiemnasty. z oświeceniem .
W tej rewolucji naukowej porzucono wiele średniowiecznych uprzedzeń, które już zostały wciągnięte (niektóre) z czasów starożytnych, i doszło do konsolidacji konkretnej i skutecznej metody odkrywania prawdy: metody naukowej, która Pozwoli to na zbadanie wszystkich aspektów przyrody w najlepszy możliwy sposób .
I dlaczego "naukowiec"?
Nauka i jej metoda nie zostały osiągnięte przez przypadek, ale przez przetrwanie , Prymitywna cywilizacja ludzka zawsze była poddawana wyzwaniom przez hekatomby wielkiej wielkości (wojny, powodzie, epidemie itp.), Które wymagały protokołu, który dałby nam wiarygodność w wytwarzaniu nowej wiedzy, aby móc w sposób zadowalający sprostać tym przeciwnościom.
Dzięki metodzie naukowej mogliśmy porzucić odwieczny paraliż wytworzony przez niezrozumienie tego, co się dzieje lub co może się wydarzyć w przyszłości, ponieważ zaczynamy mieć dobre powody, by sądzić, że coś jest nieprawdziwe lub prawdziwe ... chociaż, jak na ironię, wątpienie jest częścią metoda naukowa i towarzyszący jej duch sceptyczny. Według słów amerykańskiego fizyka Roberta Oppenheimera:
"Naukowiec powinien mieć możliwość zadawania pytań, kwestionowania wszelkich roszczeń, poprawiania błędów".Rola mózgu
Ale nie tylko katastrofy są przyczyną metody naukowej. Jednym z powodów jego narodzin jest nasza zdolność do rozumowania, cud ewolucji, który pozwala nam uniknąć błędów logicznych, uprzedzeń poznawczych i błędów w percepcji. Podsumowując, widzimy logikę rzeczy, ponieważ nasz mózg jest skonstruowany tak, że pozwala badać przesłanki i argumenty dążące do spójności i spójności.
Jednak jako dość instynktowne i emocjonalne zwierzęta, jakie jesteśmy, poziom zdolności poznawczych koniecznych do absolutnego sceptycyzmu i racjonalności (ktoś, kto potrafi rozpoznawać i porządkować idee i teorie doskonale w celu wykrycia defektów w nich) jest niemożliwy nawet dla bardziej kulturalni i inteligentni ludzie. Dlatego nauka jest częściowo wspólnym projektem i opiera się na konsensusie wielu ekspertów i specjaliści, którzy oferują różne punkty widzenia.
Procedura naukowa
Z powyższego wynika, że nauka nie jest dokonywana przez czterech geniuszy lub oświeconych indywidualnie (przeciwnie, byłoby sprawić, aby wiedza naukowa polegała wyłącznie na błędnym autorytecie). Przeciwnie, jest wynikiem kolektywnej współpracy: zaproszenia wspólnota naukowa .
Wiedza naukowa jest zbudowana na poprzedniej, inwestując dziesięciolecia badań, w trakcie których przeprowadzane są liczne eksperymenty (test podwójnie ślepana przykład) oraz hipotezy i teorie.W rzeczywistości procedura naukowa jest tak kolektywna, że naukowcy często proszą swoich kolegów (środowisko naukowe) o dokonanie przeglądu ewentualnych błędów w swoich badaniach (nawet jeśli oznacza to, że ich domniemane odkrycia zostały odrzucone). Ma to tę zaletę, że im więcej naukowców bada, tym bardziej prawdopodobne jest, że znajdą błędy w poprzednich badaniach i wnioskach. .
Dążenie do naukowej obiektywności
Oczywiste jest, że absolutna obiektywność nie istnieje nawet w naukach ścisłych , ale to nie znaczy, że nie można go traktować jako odniesienia czy ideału. Dlatego kolejna z pragmatycznych cech procedury naukowej polega na delegowaniu odpowiedzialności za badania i rozwój hipotez u naukowców pomocniczych, którzy nie są emocjonalnie zaangażowani w projekt.
W ten sposób zapewniona jest większa obiektywność; istotną cechą całej nauki. Ci pomocniczy naukowcy powtarzają eksperymenty i porównują i analizują uzyskane informacje , ponieważ każde stwierdzenie lub zdanie, które twierdzi, że ma nieomylną pieczęć jakości naukowej, musi być w stanie obalić lub wykazać przez kogoś spoza projektu.
Czy ktokolwiek uwierzyłby lekarzowi, który twierdzi, że znalazł dar nieśmiertelności, nie dając opcji innym, by sprawdzić, czy ma rację? W pewnym sensie to kwestia zdrowego rozsądku.
Rola mediów
Media mają wielkie znaczenie w przyszłości naukowej , Kiedy na przykład telewizja mówi nam, że badacze z jakiegoś uniwersytetu odkryli coś, co chcą wyrazić (być może w sposób nie-pedagogiczny), to badania nie zakończono znacznie mniej, ponieważ jego wnioski muszą podlegać powtarzane kontrole przed uzyskaniem dobrego poziomu akceptacji.
W tym momencie inni profesjonalni koledzy muszą zweryfikować pewność takich roszczeń. Po wyczerpującej selekcji i prawidłowym arbitrażu, jeśli badanie jest nadal aktualne, zostanie uznane, że dowody empiryczne na poparcie postawionej hipotezy są solidne i dobrze służą wyjaśnieniu fenomenu.
W ten sposób ludzkość zrobi kolejny krok. Krok, który może wymagać zmiany w przyszłości, aby kontynuować postęp, ponieważ metoda naukowa zawsze pozostawia drzwi otwarte na przeformułowanie teorii; przeciwieństwem byłoby wpaść w dogmat.
Pseudonauki, nauki, które tak naprawdę nie są
Niestety, czasami popadamy w błąd przy opracowywaniu pseudonaukowych hipotez , że jak już są podniesione, nie można ich przepracować metodą naukową.
A czym jest pseudonauka? Pseudonauka jest wiarą lub praktyką, która jest przedstawiana jako nauka, ale nie jest zgodna z wiarygodną metodą naukową Ergo nie może być sprawdzone. Zwykle charakteryzują się niejasnymi, sprzecznymi i niesprecyzowanymi stwierdzeniami, w których stosowanie błędów i przesady są na porządku dziennym.
W pseudonauce istnieje zależność od potwierdzenia, ale nigdy dowód klęski, nie wspominając już o braku chęci współpracy ze środowiskiem naukowym, aby móc ocenić sytuację. Krótko mówiąc, jeśli już czasem wpadamy w propozycje pseudonaukowscy, nie chcąc, wyobrażamy sobie, jaki poziom rozwoju byśmy mieli, gdyby nasza wiedza na temat natury opierała się tylko na tego rodzaju twierdzeniach. To w tym porównaniu kryje się cała wartość nauki: w jej użyteczności .
