Kiedy dzieci się żenią, a dom rodzinny jest pusty
Kiedy pary pobierają się, rozpoczynają przygodę małżeńską; z wielkim entuzjazmem mają odwagę marzyć, tworzyć wspólne projekty, lubią się jako para, a czasem czekają na wspaniały moment przybycia dzieci do domu. Z wielkim wzruszeniem wyruszają na ścieżkę wychowania tego nowego stworzenia. Wiele lęków, zmartwień i nowych potrzeb powstaje, ale stopniowo wszystko zostaje rozwiązane .
Są to magiczne momenty, w których pary uczestniczące w konsultacjach pamiętają, że "ich dzieci" stały się niezależne, wychodząc z domu i teraz nie wiedzą, co robić. Zazwyczaj tak się dzieje żyją od ponad dwudziestu lat dla swoich dzieci, więc moment, w którym stają się niezależni, może być poważnym ciosem ; są przytłoczeni niesamowitym smutkiem i samotnością. Kiedy dzieci pobierają się, gniazdo rodziny jest puste, a kilka rzeczy pozostaje bez zmian.
"Moje dzieci opuszczają dom"
Ci ojcowie i matki pragną jak najlepiej dla swoich dzieci i wspierają ich, ale wewnątrz czują, że znikają z bólu , "Siedzę na jego łóżku i zaczynam płakać. Co teraz mam zrobić? "Ojciec mówi po weselu swojej jedynej córki.
Jest to oczekiwany moment, tak jak rozpoznaje to ojciec, i czuje się szczęśliwy z powodu partnera swojej córki, ale jest świadomy konieczności dostosowania, które będą musieli dokonać w domu, ponieważ doświadczenia nie będą takie same. Czas na rodzinną reorganizację, aby osiągnąć nową stabilność .
Dlatego uważam, że ważne jest dostarczanie informacji o tym nowym etapie, przez który przeżywają pary, a zwłaszcza o zespole Pustego Gniazda, a także o wydawanie zaleceń, aby stawić mu czoła.
Syndrom pustego gniazda
Pary przechodzą różne etapy i każdy z nich musi zmienić swoje oczekiwania, pragnienia, potrzeby, aby razem mogli chodzić i czuć się usatysfakcjonowani tym związkiem. Zasadniczo, gdy dzieci są w domu, priorytet rodziców koncentruje się na tym, że są zdrowi: zapewniają im uczucie, wartości, jedzenie, schronienie, schronienie, naukę, zabawę itp. Dlatego rodzice spędzają większość swojego czasu na wypełnianiu tej roli.
Niestety, przy wielu okazjach zapominają, że zanim zostali rodzicami, byli ludźmi, a potem parą; dlatego uważają, że ich jedynym obowiązkiem jest bycie rodzicami, a ich życie kręci się wokół ich "wielkich miłości" .
Definicja
Zanim przejdziemy dalej, wyjaśnijmy, o co nam chodzi, kiedy mówimy o syndromie pustego gniazda.
Odnosi się to nie tylko do fizycznej separacji, ale także dystansu emocjonalnego opartego na "braku zależności lub bycia podporządkowanym rodzicom", ponieważ dzieci rozpoczynają związek lub z powodu niezależności lub studiów.
Objawy, które mogą się pojawić, gdy dzieci opuszczają dom
Syndrom pustego gniazda, do którego odnosimy się tutaj jest absolutnie związany z przypadkiem rozdzielenia dzieci , Do głównych objawów należą:
- Trwały smutek i chcą płakać bez wyraźnego powodu, połączonego z poczuciem beznadziejności, a nawet zmęczenia.
- Utrata sensu życia , Nie znaleziono odsetek w żadnej aktywności. Nie chcesz nic robić. Nie czujesz się zmotywowany do żadnego zadania.
- Czuć się samotny .
- Uczucie porzucenia , a nawet "zazdrość", ponieważ nie jest priorytetem w twoim dziecku.
- Nadmierna i irracjonalna troska o dobro dziecka lub córkę, która przybywa, by wywołać stres lub lęk.
- Luka lub wrażliwość emocjonalna (drażliwość) związana z nieistotnymi problemami związanymi z dzieckiem (podawali ulubiony deser dziecka i to go wpłynęło), można nawet wytworzyć poczucie odrzucenia lub wykluczenia (bez posiadania uzasadnionych argumentów, aby je pokazać).
Niektóre zmienne w ekspresji syndromu
Reakcje zwykle nie są równe intensywności, ponieważ zależą od czynników, takich jak rodzaj związku, który był utrzymywany z dzieckiem, osobowością lub zasobami emocjonalnymi, które są dostępne w tym czasie; znaczna część tego jest mediowana przez wsparcie, które mogą zaoferować mężowie .
Kobiety łatwiej wyrażają swój dyskomfort i szukają profesjonalnej pomocy. Mężczyźni, ze względu na swoją rolę społeczną, mają większe trudności z eksternalizacją swojego dyskomfortu, wyrażanego przez skargi somatyczne.
The Empty Nest Syndrome and the diagnostic manuals
Ważne jest, aby wspomnieć o tym zespole brak jest podstaw diagnostycznych w podręcznikach psychiatrycznych .
Często jednak słyszy się dziś w klinice. Na początku pary skupiają się na "wychodzeniu swoich dzieci", stopniowo zauważają porzucenie swojej osoby i najprawdopodobniej swojej pary, dlatego proces odzyskiwania zaczyna się od tego istotnego punktu.
Co robić?
Celem jest jasno określ swoje cele, projekty, hobby, przyjaźnie, rodzinę i inne , a także poświęcenie koniecznego czasu i przestrzeni dla pary i umożliwienie im stworzenia środowiska, w którym dzieci będą mogły wykonywać "swój lot" bez powodowania znacznego braku równowagi u rodziców.
W tych sytuacjach, gdy para utrzymuje zdrowy związek, ale jeden lub oboje rodzice przechodzą przez tę sytuację, otrzymują serię zaleceń, aby łatwiej przyswoić nową dynamikę:
1. Praca nad poczuciem własnej wartości
Wiele razy małżeństwo pokłada wszystkie swoje nadzieje i oczekiwania w roli rodziców, to znaczy w formowaniu się dobrych ludzi, i nic nie jest rozważane poza tym zadaniem. Dlatego, gdy dzieci nie potrzebują już podejmowania decyzji lub samodzielnego samodzielnego realizowania własnych projektów, generowana jest ogromna próżnia .
Dlatego zespół Pustego Gniazda może wywoływać uczucie bezwartościowości, które zmniejsza poczucie własnej wartości.
2. Skup się dobrze
Wiele razy ludzie skupiają się tylko na stratach, przez które przechodzą, bez zwracania uwagi na zyski , Kiedy dziecko wychodzi z domu, jest gotów założyć własne zasoby, które przyniosą wiele korzyści i możliwości. Dlatego warto pozytywnie zaspokajać nowe potrzeby. Krótko mówiąc, zajmuj się nowymi projektami.
Ludzie mają wiele zdolności i zalet, które mogą wykorzystać w służbie innym. Inicjowanie wolontariatu, praca w społeczności, praca charytatywna, doradztwo mogą być opcjami przekierowania ich potencjału i energii lub pracy, która przynosi dochód, ale jednocześnie może być terapeutyczna.
3. Wyrażaj uczucia
Rodzice wyrażają zdrowy ból, ponieważ przechodzą proces żałoby, który stopniowo będą przezwyciężać. Dlatego normalne jest odwiedzanie pokoju lub dobytku ich dzieci, aw razie potrzeby płaczą, by uwolnić swój ból. Jest to moment bardzo osobistej emocjonalnej refleksji.
4. Zreorganizuj rolę
Dzieci rozpoczynają nowy etap, w którym będą również potrzebować rzeczy od swoich rodziców, ale z innej pozycji. Bardzo ważne jest, aby rodzice dostosowali się do nowych potrzeb swoich dzieci , co może być równie ważne, jak w domu.
5. Bez stresu
Rodzice często spędzają dużo czasu wychowując dzieci z troską o ich dobro i są predysponowane do zmartwień, ale teraz niepotrzebnie. Nawet nieświadomie przekazują te obawy swoim dzieciom, co jest szkodliwe.
Dlatego należy nauczyć się relaksować, najpierw wykrywając te negatywne lub irracjonalne myśli, które generują obawy, a następnie ćwicząc ćwiczenia fizyczne i, jeśli to konieczne, medytację.
6. Przeżyj drugi miesiąc miodowy
Posiadanie więcej wolnego czasu to dobra okazja, aby cieszyć się czasem z parą i znaleźć nowatorskie działania, które są przyjemne dla obu: Jedź, uprawiaj alternatywne sporty, odkrywaj nowe miejsca itp.
Jeśli nie masz już partnera, może to być najlepszy czas na poznanie nowych ludzi, wyjście z przyjaciółmi i podzielenie się z resztą rodziny.
Ostateczna uwaga
Najważniejszą rzeczą, o której należy pamiętać, jest to, że rodzice wykonują wspaniałą pracę, wykonując to, co konieczne, aby ich dzieci mogły stać się niezależne.
Chociaż na początku może to być bolesne, dostosowanie się do nowej sytuacji jest najbardziej odpowiednie i korzystne, ponieważ żaden rodzic nie chciałby, aby ich dzieci wróciły do domu, ponieważ nie były przygotowane na świat. Dlatego istnieją powody, dla których rodzice mogą czuć się szczęśliwi i dumni zarówno dla jego pracy, jak i wysiłku, jaki podejmują jego uczniowie, wprowadzając w życie nauki nauczyciela.
