yes, therapy helps!
Gdzie znajduje się umysł?

Gdzie znajduje się umysł?

Grudzień 4, 2024

W naszych codziennych rozmowach zdarza się dość często, że gdy chcemy rozmawiać o "esencji" ludzi, porozmawiajmy o ich umysłach.

Na przykład film (Martín Hache) spopularyzował jedną z proklamacji, która najlepiej wyraża ideę zastosowaną do przyciągania: interesującą rzeczą nie są same ciała, ale intelektualna strona człowieka, coś w rodzaju ich psychiki. W innych przypadkach uważamy, że chociaż upływ czasu zmienia nasz wygląd, jest coś, co pozostaje mniej więcej takie same, i to jest umysł, który identyfikuje nas jako jednostki myślące.

Teraz ... Czy wiemy coś o tym, co nazywamy umysłem? Gdzie się znajduje, na początek? Jest to podchwytliwe pytanie, które rodzi całkiem prowokacyjne relacje.


  • Może jesteś zainteresowany: "Mentalizm w psychologii, wiara w duszę i dlaczego to problem"

Umiejscowienie umysłu w ciele

Minęły dziesięciolecia w historii psychologii i neuronauki, ale wciąż nie przypisujemy umysłu konkretnemu miejscu; najwyżej mózg jest zbiorem narządów, do których przypisujemy, w sposób dość nieprecyzyjny, ta umiejętność do umiejscowienia życia umysłowego , Ale czy to się udaje? Aby to zrozumieć, przejdźmy do źródeł pytania o to, gdzie jest umysł.

Dualistyczna teoria Kartezjusza jest prawdopodobnie pierwszym wielkim wysiłkiem w historii ludzkości, aby zlokalizować to życie mentalne w ludzkiej anatomii: Francuzi zaproponowali szyszynkę jako strukturę, z której emanują nasze myśli. Teraz cały konceptualny budynek załamał się w chwili, gdy zaprzeczyliśmy możliwości istnienia duszy. Nie bez powodu, Descartes był zdecydowanym zwolennikiem podziału ciała i ducha, czegoś, co nie ma naukowego charakteru.


Ale choć teoretycznie pomysły Kartezjusza są odrzucane przez współczesną naukę, zwykle zakładamy, że właściwym jest myśleć tak jak ten filozof, chociaż zmiana koncepcji duszy dla umysłu , Istoty ludzkie mają wrodzoną skłonność do tworzenia kategorii dla dowolnego zjawiska i spisku rzeczywistości, i dlatego wierzymy, że istnieje coś, co nazywa się "umysłem", z którego emanują wszystkie myśli, emocje, decyzje itp. A jeśli chodzi o przypisanie miejsca temu źródłu, z którego wyłania się cała psyche, wybieramy mózg, tak jak Kartezjusz.

  • Może jesteś zainteresowany: "Dualizm w psychologii"

Umysł poza mózgiem

Jak widzieliśmy, mamy niemal instynktowną skłonność do wierzenia, że ​​umysły są w naszych głowach, pilotowanie naszych ciał tak, jakby byli maleńkimi, małymi mężczyznami , Z kolei wielu naukowców, zarówno z psychologii, jak i neurobiologii, zakłada, że ​​umysł znajduje się w określonym miejscu w ciele. Na przykład płat czołowy ma zazwyczaj duże znaczenie, ponieważ ta część mózgu odgrywa bardzo ważną rolę w podejmowaniu decyzji i inicjowaniu ruchów.


Inni badacze zrobili coś przeciwnego, wiążąc umysł z większymi lokalizacjami. Poza pseudonaukowymi teoriami, które mówią o kosmicznych umysłach, które przechowują wspomnienia z poprzednich wcieleń, istnieją obrońcy innych sposobów myślenia, że ​​umysł jest poza układem nerwowym. Na przykład z teorii poznania ucieleśnionego uważa się, że pozycje, ruchy ciała, a także bodźce, które przechwytują, są częścią życia umysłowego, ponieważ warunkują to, co myślimy i co czujemy.

Z drugiej strony autorzy tacy jak Andy Clark, obrońcy teorii rozszerzonego umysłu wierzę, że wykracza to poza indywidualne ciało ludzi, a także w środowisku, z którym współpracujemy, ponieważ zarówno te zewnętrzne elementy, jak i części naszego ciała są niezbędne, aby umysł zachowywał się jak Czyni to tu i teraz. Komputery to na przykład miejsca, w których przechowujemy informacje, a nasz sposób funkcjonowania obejmuje je już całkowicie jako część rozszerzonej pamięci.

Podstawowe pytanie: czy umysł istnieje?

Do tej pory widzieliśmy próby zlokalizowania umysłu, ale aby zapytać, gdzie jest umysł, konieczne jest przede wszystkim upewnienie się, że istnieją wystarczające powody, by uważać, że istnieje.

Psychologowie behawioralni zostali scharakteryzowani właśnie przez odrzucenie istnienia czegoś zwanego umysłem ... a przynajmniej taki, który można gdzieś umieścić. W taki sam sposób, w jaki ruch pociągu lub pieniędzy, które mamy na koncie, nie może być rozumiany jako coś ograniczonego do miejsca, to samo dzieje się z umysłem.

Z tej perspektywy, wierzenie, że umysł jest czymś podobnym do przedmiotu lub podmiotu, jest rezultatem wpadnięcia w pułapkę pojęciową.Umysł nie jest rzeczą, jest procesem; zestaw dyspozycji, które mają sens, gdy podano serię odpowiedzi na bodźce. Stąd pojęcie błędu justologicznego, tendencja do przypisywania miejsca (w przypadku, które normalnie dotyczy nas do mózgu), coś, co charakteryzuje się zbiorem zmian.

I to jest, jeśli coś charakteryzuje nasze doświadczenia, a nasz sposób zachowania jest taki, że zawsze występuje w różnych okolicznościach. W ten sam sposób, w jaki wiosna nie jest w krajobrazie lub w określonym kraju, to, co nazywamy umysłem, należy rozumieć nie jako rzeczownik.

Pomysł, że umysł nie istnieje, może wydawać się prowokacyjny, ale nie mniej prawdą jest, że zakładamy, że istnieje on jako dogmat, bez paranoików, aby myśleć, czy rzeczywiście jest słuszny. Oczywiste jest, że jest to temat, który daje możliwość dyskutowania długo i trudniej. A ty, co myślisz?


Gdzie kończy się zmysł, a zaczyna umysł? Piotr Urbańczyk (Grudzień 2024).


Podobne Artykuły