Kim jestem?
Porównując się z innymi zwierzętami, jesteśmy przyzwyczajeni do refleksji nad naszą wyjątkową zdolnością rozpoznawania istnienia nas samych i innych jako istot o różnych i zmieniających się motywacjach, celach i punktach widzenia. Jesteśmy w pewnym sensie świadomymi istotami , Może to być oczywiście powodem pewnej nieuzasadnionej dumy, ale jest to również tylko jedna strona medalu.
I jest to, że chociaż posiadanie świadomości może być korzystne, aby iść w parze z naszą zdolnością do myślenia abstrakcyjnych rzeczy, to jest również źródłem potencjalnych problemów, z którymi inne gatunki nie muszą się mierzyć. I jeden z tych możliwych problemów może powstać, gdy nieuchronnie pojawia się klasyczne pytanie w naszym nurcie myśli: Kim jestem?
Puszka Pandory: Kim jestem?
"Kim jestem?" jest jedno z tych pytań egzystencjalnych że jeśli nie wiemy, jak odpowiedzieć, mogą stać się przeszkodą, jeśli chodzi o bycie szczęśliwym. Wiedza o tym, kim jesteś i dokąd chcesz się udać, jest jedną z podstaw do znajdowania dobrego samopoczucia nie tylko w dużych projektach, ale we wszystkich szczegółach codziennego życia.
Ale nie jest w stanie odpowiedzieć na to pytanie w jednej chwili nie oznacza, że wszystko jest stracone. Obecnie nic nie pozwala nam przypuszczać, że umiejętność odpowiedniego rozważenia i pomyślnej odpowiedzi na to pytanie "Kim jestem?" być w sobie wrodzoną zdolnością, czymś nieporuszonym i niezależnym od naszych wyborów i środowiska, w którym żyjemy. Czasami Musimy zadać nam to pytanie, aby nadal rosnąć , ponieważ jest wskaźnikiem tego, czy jesteśmy na dobrej drodze.
Ponadto musimy pamiętać, że od pierwszej minuty nasza wiedza o sobie jest ograniczona. Chociaż może wydawać się zwodnicze, wiele aspektów naszej osobowości lepiej niż my wiemy lepiej od nas. Dlaczego? Ponieważ nasza wizja większości z tego, co robimy, jest stronnicza .
Ponieważ nasze życie jest dla nas ważniejsze niż dla większości, interesuje nas zniekształcanie rzeczywistości, interpretowanie tego, co dzieje się z nami, tak aby pasowało do tej narracji, którą stworzyliśmy, aby dać odpowiedź na pytanie "kim jestem". ; opowieść, która rzekomo wyjaśnia, czym jest nasze istnienie. jako osoby prywatne. Musimy więc być pokorni, gdy wyciągamy wnioski o tym, kim jesteśmy i przyznać, że zawsze jest miejsce na sprostowanie.
Poza słowami
Kiedy mówimy, że niewiedza, jak znaleźć odpowiedzi na pytania dotyczące tożsamości, może stanowić problem, nie mówimy, że kluczem jest wiedzieć, jak odpowiedzieć na tego typu pytania konkretnym, konkretnym zwrotem, jak gdyby było to istotne hasło. Ważną rzeczą jest sprawdzenie, od samej subiektywności, w jakim stopniu możemy rozpoznać serię idei i obrazów, które identyfikujemy z samym sobą. Odpowiedź na pytanie "Kim jestem?" zawsze jest poza słowami.
Właśnie dlatego warto sprawdzić, w jakim stopniu określone uczucia dyskomfortu mogą skupić się na tych wątpliwościach o sensie istnienia i własnej tożsamości.
Jeśli nie potrafimy odpowiedzieć na to pytanie, może to oznaczać, że przechodzimy kryzys tożsamości, okres naszego życia, w którym możemy doświadczyć głębokich wątpliwości dotyczących nas samych, wątpliwości co do sensu istnienia, któremu towarzyszą uczucia pustki, samotności ,
Teraz, gdy ponownie spróbujemy odpowiedzieć na to pytanie, ponownie angażujemy się w rytm wydarzeń, które dzieją się w naszym życiu, tym razem, tym razem, znacznie bardziej świadomy tego, co nas otacza i bardziej realistyczny w naszych myślach , Wracamy do wzmocnienia siebie przed życiem.
Konieczne jest, aby kontynuować po stronie siebie, pomimo trudności
Tożsamość wykształca się przez całe życie, ale jest pewien etap lub okres krytyczny, w którym ma szczególne znaczenie: dojrzewanie. Zostało to już podkreślone przez psychologa Erika Eriksona w jego teorii rozwoju psychospołecznego. Erikson powiedział, że największą przeszkodą, z którą musi się zmierzyć młody nastolatek, jest ustalenie tożsamości. Dla autora, budowa tożsamości nie może być zrozumiana bez interakcji z innymi.
Nastolatki zwykle szukają tego "Kim jestem?", ponieważ dorastanie jest etapem odkrywania. Młodzież przechodzi przez okres samopoznanie i zacznij tworzyć grupy przyjaciół, wchodzić w interakcję z płcią przeciwną lub myśleć o swoich możliwościach na przyszłość.Ale oprócz tej samoświadomości, to znaczy, kim jestem, skąd pochodzę, czym chcę być? "Kim jestem?" Ma również wpływ na samoocenę: czy kocham siebie dużo czy trochę czy nic? Czy jestem tym, czym chcę być? I poczuciem własnej skuteczności: czy mogę iść tam, gdzie chcę iść? Czy potrafię być tym, kim chcę być?
Dlatego Wiedząc, kim jesteś, jesteś silniejszy I pomimo przeciwności, które mogą pojawić się w twoim życiu, pomaga ci przezwyciężyć trudności.
Charakterystyka budowy tożsamości
Tożsamość ma wielki składnik emocjonalny i wiedza, "kim jestem", również to ma. Podsumowując, niektóre z cech, które należy wziąć pod uwagę w odniesieniu do konstrukcji tożsamości, są następujące:
- Tożsamość rozwija się w interakcji z innymi.
- Tożsamość jest społecznie skonstruowaną definicją bytu.
- Tożsamość jest zjawiskiem subiektywnym, z silnym komponentem emocjonalnym.
- Kształtowanie tożsamości oznacza proces uznania i waloryzacji samego siebie oraz możliwości sprostania wyzwaniom.
Kryzys egzystencjalny: kryzys tożsamości
Wiedza "kim jestem" nie zawsze może być łatwa. Dla niektórych osób staje się to skomplikowanym pytaniem, ponieważ boją się stawić czoła rzeczywistości. Kiedy nie wiesz kim jesteś, gdzie jesteś lub znasz ścieżkę, którą chcesz podążać w życiu, niepokój, dyskomfort i strach mogą przejąć nad tobą kontrolę. To jest tak zwany kryzys egzystencjalny i bardzo wyczerpujący psychicznie , oprócz wywoływania zaburzeń psychicznych, jeśli sytuacja nie zostanie rozwiązana poprawnie.
Kryzys egzystencjalny to kryzys tożsamości, a rozwiązanie polega na ponownym połączeniu się z samym sobą. Chcesz wiedzieć jak? W tym artykule wyjaśniamy: "Kryzys egzystencjalny: kiedy nie znajdujemy sensu w naszym życiu"
Autorefleksja, aby ponownie połączyć się z samym sobą
Niestety, ten strach przed stawieniem czoła rzeczywistości może skomplikować sytuację. I ten strach widzenia rzeczy takimi, jakimi są, może trzymać was z dala od siebie. Droga do rozwiązania problemów tożsamościowych jest zwykle rozwiązywana poprzez realistyczną autorefleksję. Ćwiczenie autorefleksji jest bardzo ważnym aspektem w rozwoju osoby i chociaż jest to proste, nie jest łatwe.
Jak już wspomniano, zadaj sobie pytanie: "Kim jestem? Jest to pytanie egzystencjalne. I jako taki, wymaga aktywnej konfrontacji w kierunku problemów , Rozwiązania nie przychodzą same, ale musimy szukać tych sytuacji, które pomagają nam poprawiać się każdego dnia. Tylko poprzez poprawną autorefleksję, czyli poprzez realistyczną znajomość siebie i interakcji z tym, co nas otacza, a także nawyków, które pozwalają nam nadal rosnąć, będzie to możliwe.
Jeśli chcesz wiedzieć, jak przeprowadzić realistyczną autorefleksję, w tym poście wyjaśnimy Ci to: "Rozwój osobisty: 5 powodów do autorefleksji".
Ostatnia refleksja
Odpowiedz na pytanie "Kim jestem?" implikuje między innymi zmierzyć się z napięciem między tym, czym myślimy, kim jesteśmy, a tym, kim chcemy być .
Praktycznie niemożliwe jest docenienie siebie bez porównywania się z wersją Ja idealny, ze wszystkim, czym chcielibyśmy być. Praca nad poczuciem własnej wartości oraz nad naszym potencjałem i możliwościami sprawi, że będziemy musieli stawić temu czoło bez obawy.
