Dlaczego brązowi medaliści są bardziej zadowoleni niż srebrni medaliści
Igrzyska Olimpijskie w Barcelonie w 1992 roku nie tylko zmieniły to miasto na zawsze i stały się stolicą turystyki śródziemnomorskiej, jaką jest dzisiaj (na dobre i na złe), ale także zostawili nam jedno z najciekawszych śledztw dotyczących psychologii stosowanej w sporcie i osiągnięcie osobistych celów.
Jedna z serii badań, które w latach 90. doprowadziły do zmiany w psychologii na to, co było znane z motywacji i postrzegania wartości rzeczy. Zasadniczo okazało się, że pod pewnymi warunkami ludzie, którzy osiągają lepsze wyniki w zadaniu, mogą być znacznie mniej zadowoleni i szczęśliwi niż ci, którzy osiągają gorsze wyniki .
Łamanie paradygmatów
Przez długi czas, w dziedzinie badań w dziedzinie psychologii i ekonomii, sądzono, że nasz sposób reagowania na pewne fakty i doświadczenia odpowiada ich obiektywnemu pozytywnemu lub negatywnemu wynikowi.
Oczywiście, całkowita obiektywność nie działa, ale w tym kontekście zrozumiałe było, że obiektywnie pozytywny wynik to taki, w którym zyskujemy na bezpieczeństwie, uznaniu społecznym i prawdopodobieństwie otrzymania przyjemnych bodźców, które rosną i kompensują wysiłki, zasoby i czas zainwestowane w tworzenie że to doświadczenie ma miejsce.
Innymi słowy, pozytyw był powiązany z racjonalistyczną i racjonalną logiką , przyjmując za pewnik, że nasze priorytety mają skalę zbliżoną do piramidy Maslowa i że to, co nas motywuje, jest wprost proporcjonalne do wartości zasobów, które pozyskujemy.
Zastosowanie zdrowego rozsądku do igrzysk olimpijskich
Tak więc złoty medal zawsze sprawi, że będziemy reagować bardziej pozytywnie niż srebrny medal, ponieważ jego obiektywna wartość jest większa: jego jedynym zastosowaniem jest bycie bardziej wartościowym obiektem niż inne trofea , Ponieważ wszyscy sportowcy wierzą, że złoty medal jest lepszy niż srebro lub brąz, logiczne jest to, że stopień szczęścia i euforii, których doświadczasz, gdy wygrywasz pierwsze dwa, jest większy niż ten, którego doświadczasz, kiedy wygrywasz brąz. ,
To założenie było jednak wielokrotnie kwestionowane w ostatnich dziesięcioleciach , po kilku badaniach wykazało, jak irracjonalne jesteśmy przy ocenie naszych osiągnięć i wyników naszych decyzji, nawet jeśli nie zostały one jeszcze podjęte i co się stanie, jeśli wybierzemy jedną lub drugą opcję. , Właśnie w tym kierunku wskazał w 1995 r. Badania dotyczące Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie, opublikowane w Journal of Personality and Social Psychology.
Badanie oparte na wyrazie twarzy
W tym badaniu chcieliśmy porównać reakcje zwycięzców srebrnego medalu z wynikami zwycięzców brązu aby sprawdzić, w jakim stopniu ich stopień złości lub szczęścia odpowiadał obiektywnej wartości ich trofeum , Dla realizacji studium przyjęliśmy założenie, że "twarz jest zwierciadłem duszy", to znaczy, że z interpretacji wyrazu twarzy grupa sędziów może z grubsza wyobrazić sobie stan emocjonalne osoby, o której mowa.
Oczywiste jest, że zawsze istnieje możliwość, że dana osoba kłamie, ale właśnie tam do gry wkracza olimpiada; wysiłek i poświęcenie elitarnych sportowców sprawia, że jest mało prawdopodobne, że nawet gdyby chcieli ukryć swoje emocje, byliby zbyt udani w tej misji. Napięcie i obciążenie emocjonalne związane z tego rodzaju konkurencją są tak wysokie, że samokontrola mająca na celu regulację tego rodzaju szczegółów staje się raczej słaba. Dlatego Twoje wyrażenia i gesty powinny być względnie wiarygodne .
Po tym, jak kilku uczniów zdobyło w skali 10 reakcji zawodników tuż po zdobyciu medalu, najniższa wartość to idea "cierpienia" i najwyższa "ekstaza", naukowcy zbadali środki tych wyników, aby zobaczyć, co znaleźli .
Srebro czy brąz? Mniej znaczy więcej
Wyniki uzyskane przez ten zespół badaczy były zaskakujące. Wbrew temu, co dyktuje zdrowy rozsądek, ludzie, którzy zdobyli srebrny medal, nie byli bardziej zadowoleni niż ci, którzy zdobyli brąz , W rzeczywistości stało się odwrotnie. Zaczynając od zdjęć zarejestrowanych tuż po uzyskaniu wyników sportowców, zwycięzcy srebrnego medalu zdobyli średnio 4,8 na skali, a grupa tych, którzy zdobyli brąz, otrzymała średnią 7.1.
Jeśli chodzi o wyniki uzyskane na zdjęciach z ceremonii wręczenia nagród, która odbyła się nieco później, wyniki były 4,3 dla srebrnych medalistów i 5,7 dla brązowych medalistów. Kontynuowali wygrywając ostatnie, trzecie w niezgody .
Co się stało? Możliwe hipotezy dotyczące tego zjawiska
Ewentualne wyjaśnienie tego zjawiska kłóciło się z koncepcją istoty ludzkiej, która obiektywnie ceni swoje osiągnięcia i ma do czynienia z porównaniami i oczekiwaniami w kontekście przeprowadzania ćwiczenia. Zawodnicy, którzy wywalczyli srebrny medal, aspirowali do złotego medalu , podczas gdy od tych, którzy otrzymali ten brąz, oczekiwano wygranej lub nagrody.
Reakcja typu emocjonalnego ma zatem wiele wspólnego z wyobrażoną alternatywą: srebrni medaliści mogą sami zadać sobie tortury, myśląc o tym, co by się stało, gdyby spróbowali trochę więcej lub podjęli inną decyzję, podczas gdy ci, którzy zdobywają brązowy medal, myślą o alternatywie, która jest równoznaczna z brakiem medalu, ponieważ jest to scenariusz najbliższy ich prawdziwej sytuacji i większe emocjonalne implikacje .