Dlaczego wiele nieszczęśliwych par pozostaje razem?
Doświadczenie małżeństwa i życia w związku powinno być dla nich dobroczynne, wzbogacające i satysfakcjonujące. Istnieje jednak wiele przypadków, w których dynamika pary jest bardzo różna i nadal nie pozwala zepsuć łącza.
Chociaż to prawda jest wiele powodów, dla których ludzie czują się niezadowoleni lub niezadowoleni ze swojego związku istnieje wiele innych powodów, dla których wolą kontynuować. Jednak psychologia para nadal stara się wyjaśnić, dlaczego niektóre nieszczęśliwe pary są w stanie się złamać, a inne nie.
- Powiązany artykuł: "Jak się dowiedzieć, kiedy iść na terapię małżeńską? 5 powodów wagi"
Teoria współzależności
Jedną z najbardziej akceptowanych teorii, które próbują wyjaśnić to zjawisko, jest teoria współzależności. Mówione przez psychologów Harolda Kelleya i Johna Thibaulta , to założenie stanowi, że każdy z członków pary ocenia osobistą satysfakcję z małżeństwa lub więzi, w odniesieniu do kosztów i korzyści tego związku.
Oznacza to, że jeśli nasz partner potrzebuje dużo czasu i zasobów, ale rekompensuje nam to, ponieważ pokrywa nasze potrzeby lub, jeśli wręcz przeciwnie, daje nam niewiele, ale też niewiele, jest bardzo możliwe, że utrzymujemy ten związek.
Kluczem do tej teorii jest to, że chociaż postrzegane koszty nie są większe niż korzyści, istnieje wiele możliwości, aby para pozostała razem. W przeciwnym razie bardzo prawdopodobne jest, że jedno z dwóch zakończy obcięcie związku .
W ten sposób, zgodnie z Teorią współzależności ta równowaga jest podstawą zaangażowania , Mówiąc dokładniej, według Kelleya i Thibauta, pomimo niezadowolenia z pary, ludzie, którzy tworzą, będą bardziej zaangażowani z następujących powodów:
- Ilość czasu spędzonego w związku , Długie przebywanie w związku daje mu poczucie, ludzie dostrzegają, że zbudowali coś, co jest wielką udręką do zerwania.
- Członkowie pary nie są w stanie znaleźć lepszych alternatyw dla ich obecnego związku .
Aktualne badania
Chociaż wnioski z badań Kelleta i Thibaulta na temat teorii współzależności mogą mieć zastosowanie do teraźniejszości, to pewne jest, że mają one około pięćdziesięciu lat i że ** dynamika pary zmienia się na tak jak zmienia się społeczeństwo **.
Jest oczywiste, że poziom zadowolenia, jaki dana osoba posiada w związku, zależy w dużej mierze od tego, co zapewnia ten związek. To znaczy, korzyści. Jednak ostatnie badania wskazują na rolę poszczególnych standardów lub, innymi słowy, ideę lub koncepcję, którą każda osoba ma na temat tego, jaki powinien być związek. Według tych badań bardzo możliwe jest, że para jest w dysfunkcjonalnym związku zachowaj ten link dla prostego faktu twoich standardów, ponieważ relacje między parami są niskie .
Przypadki, w których ludzie są naprawdę niezadowoleni ze swojego związku, ale zachowują swoje zaangażowanie, są trudne do wyjaśnienia przez teorię współzależności. Jednak badania przeprowadzone przez psychologa Levi Baker'a z University of North Carolina dostarczają innych świateł, które mogą nam pomóc zrozum, dlaczego wiele nieszczęśliwych par wciąż jest razem .
- Może jesteś zainteresowany: "Jak uniknąć konfliktów między parami?"
Wyniki
Zgodnie z wynikami uzyskanymi przez Baker i jego współpracowników, zaangażowanie w związek nie opiera się tak bardzo na obecnym poziomie zadowolenia, jak na poziomie satysfakcji oczekiwanej w przyszłości związku. Oznacza to, że ludzie utrzymują swój związek, ponieważ wierzę, że jakość tego poprawi się z czasem albo, że problemy się skończą.
Dlatego też, przewidując, czy para, która nie czuje się szczęśliwa razem, utrzyma swój związek, czy nie, oczekiwanie przyszłej satysfakcji będzie lepszym wskaźnikiem niż obecna satysfakcja w małżeństwie.
Chociaż istnieje prawdopodobnie o wiele więcej czynników, hipoteza, zgodnie z którą oczekiwania dotyczące szczęścia utrzymują niezadowalający związek, nie jest zbyt daleko idąca, ponieważ w ostatecznym rozrachunku chodzi o długotrwałe relacje i logiczne jest sądzić, że dobra będzie przewyższać złe na dłuższą metę.
Po przeanalizowaniu uzyskanych danych, Baker odkrył, że niezadowalające relacje partnerskie są zgodne z dwiema tendencjami. Z jednej strony, jeden z elementów pary opuścił związek, gdy oczekiwał, że sytuacja nie może się poprawić, a ponadto, że może znaleźć lepsze alternatywy poza nim. Przeciwnie, ludzie pozostawali w związku, gdy mieli nadzieję, że się poprawi, a ponadto sądzili, że nie mogą znaleźć nic lepszego .
- Powiązany artykuł: "Walka o władzę w związkach małżeńskich"
Wpływ czynników osobistych i społecznych
Chociaż badania wykazują wyraźne trendy, jak wspomniano na początku artykułu, istnieje wiele czynników, które wpływają na decyzję o zerwaniu związku, w którym nie jesteśmy zadowoleni.
Czynniki osobiste, takie jak przekonania o znaczeniu małżeństwa i relacji osobistych odgrywają podstawową rolę. Dla niektórych osób bycie singlem jest niedopuszczalnym stanem, o wiele gorszym niż życie w związku, w którym nie ma już miłości.
Znaczenie, jakie społeczeństwo nadaje małżeństwu lub życiu małżeńskiemu jako ideałowi, wywiera potężny wpływ na ludzi, z których niektórzy rozpaczliwie szukają partnera, z którym dzielą się swoim życiem, bez względu na to, czy sprawia im to radość, czy nie.
W innych przypadkach czynnikiem, który utrzymuje pary razem jest istnienie dzieci , Rozwijająca się dynamika pary, w której każdy z elementów utrzymuje równoległe życie, ale zachowuje ten sam dom, pozostając razem dla rzekomego dobra dzieci. Ponieważ w ich przekonaniu podział domu jest znacznie gorszy dla dzieci niż obecna sytuacja.
Inną inną kwestią są te, które dotyczą postawy religijne i wierzenia wokół rozwodów , Osoby o silnym związku z religią mogą odmówić rozwodu z powodu własnego przekonania lub z obawy przed odrzuceniem przez społeczność religijną.
Wnioski
Niezależnie od przyczyny niezadowolenia, gdy ludzie są świadomi statusu swojego partnera, przechodzą do oceń perspektywy lub opcje na przyszłość , Jeśli ta osoba dostrzega, że ma szansę znaleźć coś lepszego, bardzo prawdopodobne jest, że przełamie związek, szukając nowego początku.
Biorąc to pod uwagę, łatwo zrozumieć, dlaczego te pary w młodszym wieku postrzegają separację lub rozwód jako coś znacznie bardziej prawdopodobnego niż pary o bardziej zaawansowanym wieku.
W przypadkach, gdy nie są w stanie wyobrazić sobie lepszej alternatywy dla obecnego stanu pary, bardzo możliwe, że ją utrzymają; znajdowanie sposobów na uspokojenie konfliktów i uważając się nawzajem za partnerów życiowych.
