Dlaczego zachodni ludzie przyłączają się do ruchów terrorystycznych, takich jak ISIS (Islamskie Państwo / Daisz)?
Ten tekst jest tłumaczeniem artykułu napisanego tutaj przez Michael Muhammad Knight W dniu 09.03.2014.
The Państwo Islamistyczne Niedawno opublikował kolejny okropny film, w którym widzi nowe ścięcie, po raz kolejny utrwalone przez dżihadystę o zachodnich korzeniach. Jak to często bywa, otrzymywałem wiadomości z prośbą o wyjaśnienie.
Jestem dżihadystą, który nigdy nie stał się jednym
Byłem o krok od bycia częścią ISIS.
Dwadzieścia lat temu opuściłem mój Instytut Katolicki w północnym Nowym Jorku, aby studiować w madrasie sfinansowanej przez Saudyjczyków w Pakistanie. Jako ostatnia konwersja, Miałem okazję mieszkać w meczecie i studiować Koran przez cały dzień .
Stało się to w połowie lat dziewięćdziesiątych, w czasie eskalacji przemocy między milicjantami oporu czeczeńskiego a rosyjskimi siłami wojskowymi. Po zajęciach włączyliśmy telewizor i oglądaliśmy transmisje stamtąd wypełnione cierpieniem i bólem. Filmy były okropne. Tak straszne, że wkrótce zacząłem myśleć o porzuceniu mojej edukacji religijnej, by wziąć broń i walczyć o wolność Czeczenii.
To nie był werset, który czytał w naszych kręgach studyjnych Koranu, co sprawiało, że chciałem walczyć we mnie, ale moje amerykańskie wartości. Dorastał w latach osiemdziesiątych Reagana. Nauczyłem się z kreskówek G.I. Joe (zgodnie z tekstem głównego tematu) "walcz o wolność, gdziekolwiek jest w niebezpieczeństwie". Przyjąłem ideę, że jednostki mają prawo - i obowiązek - interweniować w każdej części planety, gdzie dostrzegają zagrożenia dla wolności, sprawiedliwości lub równości.
Dla mnie fakt, że chciałbym pojechać do Czeczenii, nie był sprowadzalny do mojej kondycji muzułmańskiej czy "nienawiści do Zachodu". Może to być trudne do uwierzenia, ale myślałem o wojnie w kategoriach współczucia. Jak wielu Amerykanów, którzy zaciągają się do wojska, poruszeni miłością do swojego kraju, Pragnąłem walczyć z uciskiem i chronić bezpieczeństwo i godność innych , Myślałem, że ten świat wygląda źle. Wierzę, że magiczne rozwiązania twierdzą, że świat można naprawić poprzez odnowienie autentycznego islamu i prawdziwie islamskiego systemu rządów. Ale wierzyłem również, że walka o sprawiedliwość ma większą wartość niż moje własne życie.
W końcu zdecydowałem się zostać w Islamabadzie
A ludzie, którzy przybyli, aby mnie przekonać, że nie będą walczyć, nie byli muzułmanami, których można nazwać mediami jako liberalnymi, reformistycznymi przyjaciółmi Zachodu i tak dalej. Byli głęboko konserwatywni, niektórzy nazywają ich "nietolerancyjnymi". W tym samym środowisku nauki, w którym uczono mnie, że moja matka, ponieważ nie byłem muzułmaninem, spłonął wiecznie w piekle, uczono mnie również, że przyniosę więcej dobra dla świata jako studenta niż żołnierza, i że muszę walczyć, aby być więcej niż ciało w rowie. Ci tradycjonaliści przypomnieli mi zdanie Muhammada o tym, jak atrament uczniowski jest bardziej święty niż krew męczenników.
Media zwykle tworzą wyraźną linię, która oddziela nasze kategorie "dobrych" od "złych" muzułmanów. Moi bracia w Pakistanie sprawili, że ten podział byłby o wiele bardziej skomplikowany, niż wielu może sobie wyobrazić. Ci mężczyźni, których miałem jako pobożnych superbohaterów, przemawiając do mnie jako prawowity głos samej tradycji, stwierdzili, że przemoc nie była najlepsza, jaką mogłem ofiarować.
Wydaje się, że niektórzy faceci w mojej sytuacji otrzymali bardzo odmienną radę
Łatwo jest założyć, że ludzie religijni, szczególnie muzułmanie, po prostu robią rzeczy, ponieważ ich religie tego żądają. Ale kiedy myślę o impulsie, który miałem 17 do odejścia i stania się bojownikiem o sprawę rebeliantów czeczeńskich, rozważam więcej rzeczy niż czynników religijnych. Mój scenariusz wyobrażał sobie o tym wyzwolenie Czeczenii i przekształcenie kraju w państwo islamskie było czysto amerykańską fantazją , oparte na amerykańskich wartościach i ideałach. Kiedy dostaję wieści o Amerykanach, którzy latają po całej planecie, by rzucić się w walkę o wolność, która nie jest ich własna, myślę "jaka jest amerykańska akcja".
I to jest problem
Jesteśmy wychowani, by kochać przemoc i postrzegać podbój militarny jako dobroczynny akt , Amerykański chłopiec, który chce interweniować w wojnę domową innego narodu, zawdzięcza swoją wizję świata zarówno amerykańskim dziwactwom, jak i fundamentalistycznym interpretacjom pisarstwa.
Dorastałem w kraju, który gloryfikuje ofiary wojskowe i ma prawo do odbudowy innych społeczeństw zgodnie z własnym punktem widzenia. Zinternalizowałem te wartości nawet przed myśleniem o religii. Zanim dowiedziałem się, co to jest muzułmanin, nie wspominając o pojęciach takich jak "dżihad" czy "państwo islamskie", moje amerykańskie życie nauczyło mnie, że to właśnie robią odważni ludzie.
- Źródło: The Washington Post
