Dlaczego depresja sprawia, że mózg jest mniejszy?
Obecność zaburzenia psychicznego powoduje ogromne trudności w codziennym życiu tych, którzy cierpią z tego powodu. Schizofrenia, bipolarność, lęk, depresja ... wszystkie generują wysoki poziom cierpienia i indukują zmiany na poziomie poznawczym i behawioralnym.
Jednak efekty niektórych psychopatologii nie ograniczają się do tych aspektów, ale raczej powodują duże zmiany na poziomie fizjologicznym i mózgowym , W przypadku depresji najnowsze badania sugerują, że stan tej patologii może wiązać się ze skurczem niektórych obszarów mózgu.
Wyniki tych badań uzyskano dzięki analizie technik neuroobrazowania stosowanych wobec dużej liczby ochotników z depresją i bez niej. jak również poprzez analizę oddanych tkanek mózgu.
Przyczyna lub konsekwencja?
Modyfikacje występują w mózgu w wielu zaburzeniach psychicznych. Te modyfikacje struktury i funkcji mózgu wyjaśniają symptomatologię obecną w zaburzeniach. Należy jednak wziąć pod uwagę jedną zasadniczą uwagę: fakt, że istnieje korelacja między zmianami mózgu a zaburzeniami psychicznymi, nie wskazuje, w którym kierunku taka relacja występuje. W przypadku wielu zaburzeń badania pokazują, że zmiany w mózgu powodują lub ułatwiają pojawienie się zaburzenia i jego symptomatologii .
W przypadku depresji najnowsze badania wskazują jednak, że obserwowane redukcje pojawiają się po wystąpieniu objawów, będąc efektem utrzymywania się symptomatologii.
Oznacza to, że w mózgu osób z depresją obserwuje się pewne środki i modyfikacje struktury, które nie występują u osób bez tego zaburzenia. Z tego powodu przeprowadzone badania wzmacniają ideę znaczenia wczesnej interwencji, aby uniknąć nie tylko utrzymywania się objawów, ale także degradacji struktur mózgowych.
Modyfikacje mózgu wywołane podczas depresji
Badania te wskazują, że główne emocje występują w hipokampie, który jest bardzo ważną strukturą mózgu, jeśli chodzi o tworzenie pewnych wspomnień przechowywanych w pamięci długotrwałej. Depresja wiąże się ze zmniejszeniem gęstości neuronalnej tej części mózgu , powodując deficyty w pamięci, uwagę i zatrzymywanie informacji (co można również zaobserwować w samym procesie depresji). Zanik hipokampa, zgodnie z badaniami, rośnie wraz z powtarzającymi się epizodami depresyjnymi i przedłużeniem ich trwania.
Z drugiej strony badania przeprowadzone do tej pory wskazują, że mózg jest ściskany, tracąc wewnętrzne połączenia neuronalne, a nie tylko w hipokampie.
Inne zmiany w mózgu podczas depresji
Oprócz samych neuronów podczas depresji, wpływ na komórki glejowe ma również kora czołowa. Niedobór dopływu krwi do mózgu jest nieznacznie zmieniony, co wraz ze spowolnieniem metabolizmu glukozy w korze przedczołowej powoduje zmniejszenie podaży tlenu i składników odżywczych, powodując długotrwałe zmniejszenie tego obszaru. Ciało migdałowate móżdżku także krasnoludki.
Wreszcie, podobnie jak w przypadku innych zaburzeń, takich jak schizofrenia, komory boczne cierpią na rozszerzanie, zajmując przestrzeń pozostawioną przez utratę neuronów .
Przyczyny redukcji mózgu w depresji
Przyczyną tej redukcji mózgu jest aktywacja czynnika transkrypcyjnego znanego jako GATA1 zapobiega ekspresji szeregu istotnych genów do tworzenia połączeń synaptycznych , Ten czynnik transkrypcyjny przerywa funkcje poznawcze i emocje.
Podobnie, inne dane odzwierciedlają, że nawracające stany depresyjne, jak również stres, powodują hiperkortyzolemię, która, jeśli utrzyma się, powoduje neurotoksyczność, która kończy się oddziaływaniem na neurony hipokampa, zmniejszając ich liczbę i ich wzajemne połączenia. Dzięki temu hipokamp jest zmniejszony, a jego funkcje są również dotknięte , Z tego powodu konieczne jest wczesne leczenie stanów depresyjnych, szczególnie w przypadku depresji u nastolatków, których mózg nie jest jeszcze w pełni rozwinięty.
Na dłuższą metę ta redukcja mózgu powoduje zmniejszenie szybkości przetwarzania i zdolność do organizowania i pracy z informacjami uzyskanymi ze środowiska, co utrudnia znalezienie reakcji adaptacyjnej na sytuacje życiowe.W ten sam sposób pogarszają się objawy depresyjne, zarówno ze względu na bezpośredni efekt redukcji umiejętności, jak i ze względu na spadek zdolności.
Powody do nadziei: zmiany są częściowo odwracalne
Jednak, że badania odzwierciedlają to zjawisko, nie oznacza to, że osoby z depresją mają trwałe pogorszenie, będąc w stanie zmotywować leczenie (zarówno na poziomie psychologicznym, jak i farmakologicznym) i poprawić objawy depresyjne neurogenezę i wzmocnienie neuronalne. Zatem leczenie depresji może motywować do tworzenia nowych neuronów, odzyskując utraconą funkcjonalność podczas przebiegu zaburzenia depresyjnego.
Na poziomie klinicznym odkryte zmiany mogą pomóc wyjaśnić przyczynę opóźnienia między rozpoczęciem stosowania antydepresantów a jego efektami terapeutycznymi, wymagając powolnych zmian nie tylko w dostępności neuroprzekaźników, ale także na poziomie strukturalnym. Badania te mogą przyczynić się do opracowania nowych leków przeciwdepresyjnych, które mogą być stosowane w celu zahamowania czynnika GATA1, a także ułatwienia poszukiwania profesjonalnej pomocy, zanim problem zostanie skonsolidowany.
Bibliografia:
- Kang, H.J .; Voleti, B .; Hajszan, T.; Rajkowska, G.; Stockmeier, C.A .; Licznerski, P.; Lepack, A .; Majik, M.S .; Jeong, L.S .; Banasr, M .; Son, H. & Duman, R.S. (2012). Zmniejszona ekspresja genów związanych z synapsą i utrata synaps w dużej depresji. Nat. Med; 18 (9): 1413-7.
- Miguel-Hidalgo, J.J. & Rajkowska, G. (2002). Morfologiczne zmiany zmian mózgu. Czy leki przeciwdepresyjne mogą je odwrócić? Iberoamerican Society of Scientific Information.