Dlaczego czasami trudno jest spojrzeć komuś w oczy?
Patrzenie komuś w oczy podczas dialogu jest niezbędne , Wtedy jest to bardzo zauważalne, gdy ktoś unika spojrzenia swojego rozmówcy, aw tych przypadkach zakłada się, że utrzymywanie kontaktu wzrokowego z kimś jest niewygodne, albo z powodu nieśmiałości, albo dlatego, że w tym momencie coś ukrywa.
To prawda, że ludzie, którzy są bardzo nieśmiali lub mają fobię społeczną, mogą mieć wiele trudności, aby spojrzeć w oczy obcemu sobie (aw przypadku tego drugiego mogą stać się całkowicie niezdolni do tego). To samo dotyczy osób z zaburzeniami spektrum autyzmu.
Jednak w pewnych sytuacjach ludzie, którzy nie spełniają tych cech, mogą również zdać sobie sprawę, że trudno im spojrzeć bezpośrednio na swoich uczniów. Dlaczego tak jest?
Utrzymując koszty kontaktu z oczami
Zwykle zakładano, że unikanie czyichś oczu jest oznaką braku bezpieczeństwa , Chodziło o to, że jest to działanie nieświadome i nieobowiązkowe, które wyraża lęk przed odkryciem.
To nie jest szalone wyjaśnienie, w końcu twarz jest częścią naszego ciała, w której nasze emocje wyrażane są coraz lepiej, a strach jest jednym z nich. Obszar oczu jest szczególnie wyrazisty, ponieważ jest otoczony bardzo wrażliwymi małymi mięśniami, które reagują na każdą reakcję naszego układu limbicznego, części mózgu najbardziej związanej z uczuciami.
Ponadto oczy danej osoby mówią nam, gdzie idzie uwaga , Mogą dosłownie powiedzieć nam adres następnego fizycznego elementu, który obserwujesz, i może również ujawnić, kiedy koncentrujesz się na swoich wspomnieniach lub operacjach umysłowych, które wykonujesz.
Na przykład, gdy ktoś improwizuje wymówkę, jest bardziej prawdopodobne, że utraci swoje spojrzenie na dłużej niż normalnie, a trajektoria ich wyglądu wydaje się nieregularna i z nieco chaotycznym ruchem.
Z biegiem czasu ludzie dowiadują się, że możemy dowiedzieć się wiele o stanie psychicznym innych, patrząc im w oczy, ale dochodzimy do wniosku, że ta sama zasada może być zastosowana w nas. W tym celu Bez namysłu dowiadujemy się, że nerwy i czynność patrzenia komuś w oczy są złym połączeniem , ponieważ może nas zdradzić.
Odwracając się w przypadkach nieśmiałości
Kiedy jesteście nieśmiałymi osobami lub masz fobię społeczną, to, co chcesz ukryć, to właśnie twoja niepewność, którą spontanicznie kojarzymy z "złymi". W ten sposób, nawet jeśli nie będziemy kłamać lub ukrywać ważnych informacji, jeśli będziemy nieśmiali, nauczymy się odszukiwać jako strategii, aby nie podać zbyt wielu wskazówek dotyczących naszego życia umysłowego.
Ale niepokój, który wynika z bycia świadomym tej strategii, z kolei powoduje większą nerwowość i stres, co daje więcej powodów, aby nie patrzeć komuś w oczy , tworząc w ten sposób sytuację typu "ryba, która gryzie swój ogon". Za każdym razem, gdy istnieje więcej powodów, aby spróbować, druga osoba nie wie, co przechodzi przez nasz umysł.
W ten sposób można powiedzieć, że odwracanie jest strategią, która zaczyna się od irracjonalności i która w praktyce jest mało pomocna, a nawet przynosi efekt przeciwny do zamierzonego. Niestety, bycie świadomym tego faktu nie poprawia sytuacji, ponieważ jest to coś, co jest częściowo poza naszą kontrolą.
Nowe wyjaśnienie na temat niemożności spojrzenia w oczy
Wyjaśnienie, które właśnie widzieliśmy, opiera się na uczeniu się i uczuciach, które sprawiają, że wierzymy, że musimy uniemożliwić drugiemu poznanie czegoś, co wiemy. Jednak ostatnio doszło do innego wyjaśnienia, które nie jest sprzeczne z poprzednim, ale uzupełnia je.
W badaniu przeprowadzonym na Uniwersytecie Tokijskim rekrutowano kilku ochotników i poproszono ich o wykonanie zadania stowarzyszenia słownego. Zabawne było to Podczas wykonywania tego zadania, wpatrując się w oczy osoby, której fotografia została wyświetlona przed nimi, ich wydajność spadła znacznie, mimo że nie znamy tych ludzi na temat niczego lub nie musimy ich interweniować, nie mając oczu.
To badanie może wskazywać, że prosty fakt patrzenia komuś w oczy jest sam w sobie działaniem, które wymaga, aby znaczna część naszego mózgu koncentrowała się na nim. Możemy być predysponowani do wykorzystywania wielu zasobów naszego układu nerwowego do przetwarzania informacji od siebie nawzajem, a zdarzają się sytuacje, kiedy czyni nas to niezdolnymi do robienia innych rzeczy; Utrzymuj rozmowę skomplikowaną lub opartą na refleksji, na przykład.
Oznacza to, że nie unikniemy spojrzenia drugiego tak bardzo, aby ukryć bezpośrednio nasze małe ekspresyjne ruchy, ale zrobilibyśmy to, aby uniemożliwić dużą część naszego skupienia, aby nie zostały "podpięte" w jego oczy, pozostawiając nas bez możliwości wykonywania innych operacji mentalna
