Dlaczego umysł geniuszy potrzebuje samotności
Coraz większy nacisk kładzie się na ideę, która rozwija się psychicznie polega na otaczaniu siebie ludźmi , naucz się odnosić się do wszystkich czasów i do wszelkiego rodzaju ludzi, niech czasownik przepływa przez różnego rodzaju rozmowy.
Tam, gdzie wymagana jest kreatywność, praca to coraz więcej pracy zespołowej i uczenia się, współpracy. Zawody związane z samotnością wiążą się z mechaniką, z monotonią.
Jednak ten pomysł wprowadza w błąd. Samotność to nie tylko nieunikniona okoliczność w społeczeństwie, w którym tradycyjny model rodziny stracił siłę. Przede wszystkim samotność jest źródłem inspiracji i rozwoju osobistego .
- Może jesteś zainteresowany: "Syndrom Pustego Gniazda: kiedy samotność przejmuje dom"
Bycie samotnie nie jest przestępstwem
W wielu krajach wysoko cenione są osoby introwertyczne, czyli te, które muszą spędzać więcej czasu w nieprzeciążonych i niezatłoczonych środowiskach.
Jednak w krajach zachodnich ten rodzaj osobowości widzi się z protekcjonalnością kogoś, kto zwraca się do kogoś, kto nie wie, co jest stracone. Wydaje się, że normalna rzecz jest otoczona przez ludzi praktycznie przez wszystkie godziny. Ludzie, którzy dodatkowo wchodzić w interakcję z nami i pokazywać swoją koleżeństwo lub podziw , Pozostawanie niezauważonym lub izolowanie się na nieformalnym spotkaniu się nie liczy. Powierzchowny urok psychopatów i narcyzów wydaje się być nagrodzony.
Kilka razy, gdy mówisz o dobru samotności, prawie zawsze porównujesz to z możliwością "bycia źle towarzyszącym". Ale ... naprawdę pozytywna strona samotności pojawia się tylko wtedy, gdy porównamy ją do najgorszej sytuacji, jaka może nastąpić pod jego nieobecność? Odpowiedź brzmi: nie; brak firmy ma również dobre aspekty psychologiczne same w sobie i faktycznie umożliwiły wielu geniuszom dokonanie historii.
- Może interesujesz się: "Różnice między ludźmi ekstrawertycznymi, zamkniętymi w sobie i nieśmiałymi"
Ograniczenia firmy
Jest inny sposób widzenia rzeczy. Takie, w którym bycie w firmie nie musi poszerzać horyzonty kreatywności i spontaniczności, a nawet może wywoływać odwrotny skutek.
Wymagana jest interakcja z kimś dostosuj się do kodu komunikacyjnego, który nas ogranicza , Staramy się zrozumieć, a część naszej uwagi poświęcamy kontrolowaniu sposobu, w jaki reagują inni. W ten sam sposób jednym z naszych głównych celów będzie skuteczne przekazywanie pomysłów i wrażeń. W pewnym sensie ponosimy odpowiedzialność, że druga osiąga pewne wnioski. Nawet kiedy kłamiemy, musimy rozumieć wspólne odniesienia.
W ten sam sposób, dzieląc przestrzeń z kimś, poświęcamy znaczną część naszych procesów umysłowych, aby zrobić dobre wrażenie, nawet bezwiednie. Mówiąc krótko, odnoszą się do innych pociągają za sobą wysiłki, aby nasze idee można było przetłumaczyć, chociaż kosztem odjęcia autentyczności i niuansów.
Mówienie to poprowadzić nasze myślenie wzdłuż ścieżek, które już dawno zostały już przez wiele osób pomyślane przez wiele innych osób, aby stworzyć skuteczne kody komunikacyjne, dzięki którym zrozumiemy w ciągu kilku sekund. Powtórzenia, metafory, porównania powróciły ... wszystko to działa jak psychologiczny lejek i obciąża nas i naszych rozmówców .
Kreatywny potencjał introspekcji
Z drugiej strony samotność oferuje niemal całkowitą swobodę. Tam jesteśmy sami, mając własne metafory i sposoby rozumienia życia, i możemy nadal budować na tych podstawach w znacznie czystszy sposób, niż byśmy robili w towarzystwie kogoś.
Nie musimy nikomu odpowiadać, ponieważ nie powinniśmy komunikować się z nikim; że rozumiemy siebie, wystarczy dla nas.
W samotności pojawiają się świetne pomysły, których nie musimy odrzucać z powodu wstydu lub dlatego, że nie są one zrozumiane na początku. Jeśli dobrze pasują do naszych schematów myślowych, są już ważne. A jeśli nie, wiele razy.
Może dlatego tak wielcy geniusze jak Leonardo Da Vinci. Karol Darwin czy Fryderyk Nietzsche tak bardzo cenili samotność. W końcu, największy postęp intelektualny jest zawsze wyrzeczeniem, aby podążać ścieżką myśli, którą inni naznaczyli.
Tworzenie kreatywnych rewolucji to po prostu łamanie form. Nie podobać się innym , ale ponieważ nasze pomysły są tak potężne, że jeśli dadzą nam wybór między konwencjami społecznymi a nimi, decydujemy o tym drugim. Ale można to zrobić tylko wtedy, gdy szanujemy nasze myśli na tyle, aby dać im kilka chwil w spokoju, aby mogły rozwijać się bez zakłóceń natury społecznej.
Tworzenie doskonałych połączeń
Umysł funkcjonuje jako maszyna do kojarzenia pomysłów; kreatywność przychodzi, gdy myślimy o dołączeniu do kilku tych, które wydają się mieć mniej wspólnego ze sobą. Oczywiste jest, że aby te połączenia miały miejsce, musimy odnosić się do innych; między innymi dlatego, że w przeciwnym razie nie dysponowalibyśmy językiem, którym moglibyśmy wyrazić abstrakcyjne idee.
Ale aby ukończyć krąg, potrzebujemy samotności. Najpierw odpocząć, a po drugie, uprawiać sposób postrzegania życia wyjątkowego i naprawdę naszego , poprzez introspekcję.
