Dlaczego kobiety przepraszają bardziej niż mężczyzn
Życie społeczne, które dzielimy z innymi, niesie ze sobą niezliczone zalety, ale nie jest bezproblemowe. Jednakże, gdy te małe tarcia pojawiają się u innych, nie wszyscy wykazują taką samą skłonność do przeproszenia.
W rzeczywistości nie jest nawet konieczne klasyfikowanie ludzi zgodnie ze szczegółami ich cech osobowości, aby wiedzieć, czy jest to mniej lub bardziej możliwe do powiedzenia "wybaczyć": po prostu przejdź do najbardziej podstawowego podziału wszystkich: mężczyzn i kobiet. Ci pierwsi są znacznie bardziej niechętni do przeproszenia , Ale ... dlaczego?
- Może jesteś zainteresowany: "Micromachismos: 4 subtelne sample codziennego machismo"
Dlaczego wiele kobiet prosi o wybaczenie za wszystko
Udowodniono, że kobiety częściej przepraszają niż mężczyźni, ale różnice między płciami w tym przypadku nie kończą się na tym. Kobiety również zgłaszają, że popełniły więcej przestępstw lub naruszeń. Czy to dlatego, że płeć żeńska ma tendencję do przekraczania granic moralnie poprawnych? Właściwie nie.
Różnica polega na tym, co każdy z nich uważa za przekraczanie tej linii. Innymi słowy, Kobiety są bardziej wrażliwe na te zachowania, które można uznać za powód do przeproszenia , podczas gdy ten próg jest wyższy u mężczyzn, sprawiając, że większa liczba tych błędów pozostaje niezauważona jako taka. Po popełnieniu tego samego ataku kobieta będzie bardziej skłonna do przeproszenia, podczas gdy mężczyzna, w wielu przypadkach, nie będzie nawet rozważał możliwości zrobienia tego, ponieważ nie wierzy, że zrobił coś złego.
Łatwo jest dojść do wniosku, że dzieje się tak dlatego, że ludzie są niewrażliwi na cierpienia, które powodują, czasem na skutek ich nieco bardziej agresywnej natury. Jednak nie ma powodu, aby sądzić, że jest to wyjaśnienie tego zjawiska. Możliwe, że przyczyną jest fakt, że wiele kobiet przeprasza, gdy nie mają ku temu prawdziwych powodów.
Problem związany z płcią?
Wiele badań dotyczących płci zgadza się, że tradycyjnie, a nawet dzisiaj w większości krajów, rola kobiet została wyraźnie powiązana z opieką nad domem i na uwagę potrzeby domowe reszty rodziny. Tak więc, poza powinnościami pracy męża, zakłada się, że kobieta jest odpowiedzialna za wszystko inne.
W tym sensie każdy problem występujący z każdym członkiem rodziny i związany z zadaniami domowymi zawsze będzie uznany za brak odpowiedzialności ze strony kobiety.
Jeśli pewnego dnia mąż ma zamiar pójść do pracy i uświadamia sobie, że nie przygotował przekąski, aby wziąć do biura, żona natychmiast rozpozna, że popełnił błąd ... nawet jeśli w rzeczywistości nie popełnia. Zwykle ten typ szczegółów nie jest wynikiem negocjacji, ale wynik automatycznego przypisania ról płci , Jeśli zwyczajem jest, aby kobieta przygotowała coś dla męża do zjedzenia, dzień, w którym to się nie spełni, jest powód, by prosić o przebaczenie.
Istotne jest jednak to, że ten zwyczaj staje się tak zinternalizowany przez kobiety, że mogą go stosować do wszystkich dziedzin życia, które są poza domem. Dlatego właśnie można znaleźć bardzo młode kobiety, nawet samotne kobiety i mieszkające w mieszkaniu dla nich samych są bardziej skłonni prosić o przebaczenie nawet przed ludźmi, których widzieli po raz pierwszy. Powodem jest to, że odziedziczyli kulturę "w obliczu wątpliwości, przeproś".
- Może jesteś zainteresowany: "Przyczyny nierówności płci: różna socjalizacja"
Wyraz, który pasożytuje
Problem, który wiele kobiet przeprasza w nadmiarze, wykracza poza wzmocnienie idei, że mają więcej powodów, aby przepraszać, robiąc to samo co mężczyźni. Poza tym są przyzwyczajeni do przyjmowania wad fakty dla tych, którzy nie muszą brać na siebie odpowiedzialności , a widzenie życia przez ten pryzmat jest czymś bardzo gorzkim.
Z jednej strony, bardzo niewiele osób w pobliżu ma jakikolwiek powód do wskazania tego błędu, ponieważ otrzymywanie niezasłużonych przeprosin umieszcza je w sytuacji siły; Łatwiej nie zaprzeczyć wersji tego, który prosi o wybaczenie. Z drugiej strony, przyzwyczajenie się do proszenia o wybaczenie wszystkiego, sprawia, że powoli przekonujemy się, że nie zasługujemy na nic.
Fakt bycia świadomym wiele razy w tygodniu, że mamy powody do przeprosin, niezależnie od tego, czy są prawdziwe, czy nie, podkopuje poczucie własnej wartości i utrwala to błędne koło. Z niską samooceną łatwiej jest przypuszczać, że w niejednoznacznej sytuacji, jeśli ktoś powinien prosić o przebaczenie, jest nim samym, w tym przypadku takim samym.
Aby przełamać tę autodestruktywną dynamikę, prosząc o pozwolenie nawet na oddychanie, musimy najpierw poddać w wątpliwość role płciowe i rozwinąć poczucie własnej wartości. Dla pierwszego wymaga to dużo pracy i poszukiwania solidarności osoby w podobnej sytuacji. Po drugie, dobrym początkiem jest po prostu spojrzenie wstecz i refleksja nad sytuacjami, w których na próżno wymawiamy "przepraszam".
