Pamięć robocza (operatywna): komponenty i funkcje
Pamięć robocza, znana również jako "operacyjna" jest systemem poznawczym, który zachowuje krótkoterminowe informacje i manipuluje nim, umożliwiając w ten sposób realizację złożonych psychologicznych zachowań i procesów, takich jak podejmowanie decyzji lub obliczenia matematyczne.
Oryginalna teoria opisująca pamięć roboczą była dziełem psychologów Baddeley i Hitch. W tym artykule przeanalizujemy komponenty pamięci operacyjnej według tego modelu i funkcje, które odpowiadają każdemu z nich.
- Powiązany artykuł: "Typy pamięci: jak pamięć przechowuje ludzki mózg?"
Pamięć robocza i pamięć krótkotrwała
W latach 50. i 60. ubiegłego wieku pojawiły się różne teorie dotyczące pamięci w ramach kognitywistycznego paradygmatu. Najpierw mówiliśmy o pamięci sensorycznej, która obejmowała ikoniczne lub wizualne i echoiczne lub słuchowe, a później rozróżnienie między pamięcią krótkotrwałą a pamięcią długoterminową .
Koncepcja pamięci krótkotrwałej została stopniowo zastąpiona przez pamięć operacyjną lub roboczą. Ta zmiana wynika z wkład Alana Baddeleya i Grahama Hitcha w latach 70. uważa się, że ten rodzaj pamięci jest nie tylko biernym zbiorem informacji, ale także działa na nim.
Według Baddeleya i Hitcha pamięć robocza składa się z zestawu komponentów, które wchodzą ze sobą w interakcje. Te systemy współpracują z "Przedmioty" informacji słownych , wizualne lub inne typy ; każdy element informacji o znaczeniu dla osoby jest rozumiany jako przedmiot.
- Może interesujesz się: "Psychologia poznawcza: definicja, teorie i główni autorzy"
Wieloskładnikowy model Baddeleya i Hitcha
Klasyczny model pamięci operacyjnej Składał się on z trzech komponentów: centralnego zarządzania, który zarządza wykorzystaniem zasobów poznawczych i uwagi, oraz dwóch podrzędnych systemów, które przetwarzają informacje unimodalne, pętlę fonologiczną i pętlę artykulacyjną.
Następnie Baddeley dodał czwarty składnik, bufor epizodyczny.
1. Centralny wykonawczy
Baddeley i Hitch opisali istnienie systemu kontroli uwagi, który nazwali "centralnym wykonawcą". Główną funkcją tego komponentu jest przypisać zasoby uwagi do zadań, które wykonujemy w określonym czasie, tak aby pozostałe systemy mnemic były zarządzane przez centralę wykonawczą.
System ten przechowuje również informacje, ale jego pojemność jest ograniczona; kiedy popyt przewyższa zasoby centralnego kierownictwa, ten używa pętli fonologicznej i agendy wizualizacyjnej , które Baddeley i Hitch nazwali "podsystemami podrzędnymi".
2. Pętla fonologiczna lub pętla artykulacyjna
Pętla fonologiczna to system, który zachowuje tymczasowo informacje słowne w formacie akustycznym , W zależności od modelu pętla artykulacyjna może biernie utrzymywać maksymalnie 3 przedmioty przez 2 sekundy; jeśli wykonamy operację "subvocal review" powtarzającą informację przez wewnętrzną mowę, pojemność wzrasta do 7 pozycji.
Jeśli skupimy się na pasywnej stronie pętli fonologicznej, ten składnik jest blisko koncepcji pamięci ekologicznej , opisana przez George'a Sperlinga i Ulricego Neissera jako krótka mentalna reprezentacja akustycznych informacji.
3. Agenda wizualizacyjna
Baddeley i Hitch opisali drugi podsystem niewolników pracujący z obrazami: program wizualizacyjny. Jego charakterystyka jest podobna do pętli fonologicznej, różniąc się zasadniczo tym, że obsługuje informacje wizualne zamiast dźwięku.
Agenda wizualizacyjna nie była badana tak długo, jak powiązanie artykulacyjne i jej cechy nie zostały w pełni potwierdzone. Badania sugerują, że mózg mógłby przetwarzać informacje wizualne osobno (postrzeganie szczegółów, kolor, itp.) i przestrzenne, w tym lokalizacja i ruch bodźców.
4. Bufor epizodyczny
Bufor epizodyczny jest czwartym i ostatnim składnikiem klasycznego modelu pamięci roboczej, który został dodany przez Baddeley w 1991 roku do jego oryginalnego sformułowania. Z teoretycznego punktu widzenia wiąże się to z funkcjami wykonawczymi płata czołowego mózgu.
Zdaniem Baddeleya jest to tymczasowy magazyn o ograniczonej przepustowości, taki jak pętla artykulacyjna i agenda wizualizacyjna. Jednak działa z informacjami multimodalnymi zamiast po prostu używać słów lub obrazów. Jego inną podstawową cechą jest to, że pozwala na wymianę informacji między pamięcią długotrwałą a pamięcią operacyjną.
- Powiązany artykuł: "Podwzgórze: definicja, cechy i funkcje"
Funkcje MT: operacje kontrolne
Jak już powiedzieliśmy, główna różnica między koncepcją pamięci krótkotrwałej i pamięci roboczej polega na tym, że pierwsza była rozumiana jako pamięć pasywna, podczas gdy pamięć operacyjna przypisywana jest także aktywnym funkcjom związanym z obsługa dostępnych informacji .
Zobaczmy, z czego składają się te operacje kontrolne.
1. Powtórzenia
Powtarzanie informacji przechowywanych w pamięci operacyjnej pozwala na jej zachowanie przez dłuższy czas, co z kolei Daj czas na inne operacje kontrolne , Kiedy to nastąpi, zwiększa się prawdopodobieństwo, że pamięć krótkotrwała zostanie przeniesiona do pamięci długoterminowej.
2. Przekodowywanie, grupowanie lub "dzielenie"
Rekodowanie polega na opracowaniu złożonych segmentów informacyjnych ("fragmentów" w języku angielskim) z prostszych elementów. Oprócz pamięci roboczej tej operacji wymaga pamięci długotrwałej , ponieważ reguły i strategie, które kierują rekodowaniem są w nim przechowywane.
3. Wykonanie złożonych zadań poznawczych
Pamięć robocza zajmuje się zadaniami, takimi jak słuchanie i czytanie ze zrozumieniem, rozwiązywanie problemów, na przykład matematyka i podejmowanie decyzji , Procesy te wiążą się z wyższymi funkcjami poznawczymi i zależą od interakcji między otrzymaną stymulacją a informacją przechowywaną w pamięci długotrwałej.
Czy jest to związane z inteligencją?
Uważa się, że pamięć robocza ma bardzo ścisły związek z inteligencją, w tym sensie, że większa pojemność tego typu pamięci przekłada się na lepsze wyniki IQ. Jednak niewiele wiadomo na temat tego, jak oba konstrukty pasują do siebie.
- Powiązany artykuł: "Teorie ludzkiej inteligencji"
