Yerkes-Dodson Law: związek między stresem a wydajnością

Kwiecień 1, 2024

Wiele osób ma poczucie, że ich wydajność poprawia się, gdy czują się pod presją. Na przykład, jest prawdopodobne, że więcej niż raz zaskoczyła cię łatwość, z jaką udało ci się zapamiętać sylabus egzaminu, mimo że studiowałeś go tylko dzień wcześniej, w porównaniu z innymi okazjami, w których spędziłeś dużo więcej czasu.

W tym artykule porozmawiamy prawo Yerkesa-Dodsona, jak zwykle nazywany jest model odwróconej litery U. o związku pomiędzy poziomem aktywacji a wydajnością. Hipoteza ta została zaproponowana przez Roberta Yerkesa i Johna Dodsona ponad sto lat temu; jednak wciąż obowiązuje dzisiaj ze względu na niezwykłą siłę, którą wykazał.

Powiązany artykuł: "Psychologia pracy i organizacji: zawód z przyszłością"

Prawo Yerkes-Dodson lub model odwróconego U

W roku 1908 psychologowie Robert Mearns Yerkes i John Dillingham Dodson opublikowali swój model odwróconej litery U, wynik badań, które zdali sobie sprawę z wpływu ciśnienia (można to rozumieć jako poziom stresu, aktywacji lub alarmu fizjologicznego i kognitywne) w wykonywaniu zadań wymagających złożonych operacji umysłowych.

Model Yerkes i Dodson stwierdza, że zależność między naprężeniem a wydajnością może być reprezentowana w postaci odwróconej litery U. Oznacza to wydajność będzie optymalna, jeśli poziom aktywacji jest umiarkowanie wysoki ; Z drugiej strony, jeśli jest zbyt wysoka lub zbyt niska, będzie to miało negatywny wpływ na wynik zadania.

Tak więc, prawo Yerkes-Dodson stwierdza, że najlepszym sposobem zwiększenia wydajności jest zwiększenie motywacji do realizacji obiektywnych zadań, chociaż równie ważne jest zapewnienie, aby obciążenie pracą nie stało się trudne, ponieważ to zakłóca naturalny rozwój aktywności i wywołuje nieprzyjemne uczucia.

Gdy wykonujemy zadania z niskim poziomem stresu lub czujności, często się nudzimy lub brak nacisku zmniejsza naszą produktywność; Jeśli żądania są nadmierne, mamy tendencję do odczuwania niepokoju i ogólne złe samopoczucie psychiczne. Z drugiej strony, gdy zadanie jest stymulujące i stawia wyzwanie, koncentrujemy się bardziej.

W tym sensie możemy powiązać prawo Yerkesa-Dodsona z inną bardzo popularną koncepcją psychologiczną: stan przepływu (lub "przepływu") opisany przez Mihály Csíkszentmihályi. Według tego autora stymulujące zadania, odpowiednie do poziomu umiejętności, z jasno określonymi celami i natychmiastową informacją zwrotną, generują pełne i satysfakcjonujące zaangażowanie psychiczne.

Może jesteś zainteresowany: "State of Flow (lub Flow State): jak zmaksymalizować wydajność"

Wpływowe czynniki w związku między stresem a wydajnością

Istnieją co najmniej cztery czynniki bardzo ważna rola w związku między poziomem aktywacji a produktywnością : złożoność zadania, poziom umiejętności osoby, która ją wykonuje, jego osobowość ogólnie, a zwłaszcza czynnik lękowo-cechowy. Każdy z nich w kluczowy sposób moduluje skutki prawa Yerkesa-Dodsona.

1. Złożoność zadania

Jeśli zadanie, które musimy wykonać, jest trudne, będziemy musieli zainwestować więcej zasobów poznawczych (względnych na przykład dla uwagi lub pamięci operacyjnej), niż gdyby tak nie było. W związku z tym złożone zadania wymagają niższego poziomu ciśnienia tak, aby uzyskać optymalną wydajność niż proste, ponieważ stymulują one same.

Prowadzi to do przekonania, że ważne jest dostosowanie poziomu presji środowiskowej do trudności zadania, aby zwiększyć produktywność, tak aby ciche środowiska były bardziej wskazane podczas wykonywania trudnych czynności, podczas gdy środowisko Wzbogacony może pomóc poprawić jakość w obliczu łatwych zadań.

2. Poziom umiejętności

Jak to się dzieje z trudnością zadań, wzięcie pod uwagę poziomu umiejętności podmiotu jest transcendentalne przy określaniu, jaka jest idealna presja środowiskowa. Możemy tak powiedzieć praktyka w domenie zmniejsza trudność zadań, które są zawarte w tej domenie , więc odniesienie tych dwóch zmiennych może być przydatne przy stosowaniu prawa Yerkesa-Dodsona.

3. Osobowość

Redukcji byłoby myśleć, że modyfikacja poziomu stymulacji lub presji środowiskowej bez większej ilości może pozwolić nam na niezawodny wpływ na wyniki innych ludzi: gdybyśmy to zrobili, ignorowalibyśmy coś równie ważnego jak osobowość każdego człowieka.

Tak więc, na przykład, jeśli zastosujemy neurobiologiczną teorię osobowości zaproponowaną przez Hansa Eysencka, możemy to wydedukować Osoby z nadwrażliwością zwykle wymagają wyższego poziomu aktywacji mózgu aby osiągnąć optymalną wydajność, podczas gdy biologicznie zamknięci ludzie zwykle wolą, aby presja środowiskowa była minimalna.

Powiązany artykuł: "Teoria osobowości Eysencka: model PEN"

4. Niepokój-cecha

Czynnik osobowościowy, który znamy jako "lęk-cecha", odnosi się do tendencji do odczuwania negatywnych emocji związanych z lękiem, takich jak niepokój, lęk i niepokój. Niepokój-cecha stanowi jądro konstruktu Neurotyzmu ; w tym sensie jest przeciwny do czynnika stabilności emocjonalnej.

Jak można przypuszczać, ludzie, którzy mają bardzo wyraźną tendencję do odczuwania lęku, praktycznie zawsze reagują w negatywny sposób na wzrost poziomu stresu. Podobnie jak w przypadku introwertyków, poważnym błędem może być zapomnienie, że osoby o tej charakterystyce działają lepiej przy niskim poziomie stymulacji.