Zespół Millera Fishera: objawy, przyczyny i leczenie
Zespół Guillain-Barré to choroba autoimmunologiczna, która wpływa głównie na ruchy mięśni i może objawiać się wieloma wariantami.
W tym artykule będziemy analizować objawy, przyczyny i leczenie zespołu Millera Fishera , jedna z najczęstszych postaci tego zaburzenia.
- Może jesteś zainteresowany: "15 najczęstszych zaburzeń neurologicznych"
Co to jest zespół Millera Fishera?
Zespół Millera Fishera to choroba, która wpływa na układ nerwowy, powodując objawy związane z motoryką mięśniową i koordynacją , W niektórych przypadkach może powodować zmiany również w innych systemach fizjologicznych.
Jest to jedna z możliwych manifestacji zespołu Guillain-Barré, zespołu chorób, które powstają w wyniku infekcji, które z kolei powodują niewystarczające funkcjonowanie układu odpornościowego.
Zespół Millera Fishera ma ogólnie dobre rokowanie: jeśli zastosuje się odpowiednią terapię medyczną objawy zwykle całkowicie ustępują , Jednak nie zawsze tak jest i jeśli uszkodzenie układu nerwowego jest znaczące, pewne następstwa mogą pozostać.
Około dwa razy więcej przypadków zespołu Millera Fishera stwierdza się u kobiet niż u mężczyzn, a częstość występowania jest większa na wiosnę niż w pozostałej części roku. Średni wiek wystąpienia choroby wynosi nieco ponad 40 lat.
- Możesz być zainteresowany: "Zespół Charlesa Bonneta: definicja, przyczyny i objawy"
Zespół Guillain-Barré
Zespół Guillain-Barré jest zaburzeniem autoimmunologicznym ; Oznacza to, że składa się z nieprawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego, który prowadzi do "ataku" zdrowych komórek organizmu. W tym przypadku zmiany mają miejsce w obwodowym układzie nerwowym, wpływając najpierw na mięśnie kończyn, a czasem prowadząc do całkowitego porażenia.
W najcięższych przypadkach choroba ta powoduje śmierć ze względu na zmiany w funkcjonowaniu układu sercowego i oddechowego. Zwykle jest to spowodowane infekcjami wirusowymi, chociaż mechanizmy, za pomocą których jest produkowany, nie są dokładnie znane.
Diagnozę różnicową między zespołem Millera Fishera a innymi wariantami zespołu Guillain-Barré przeprowadza się z uwzględnieniem charakterystycznych objawów przedmiotowych i podmiotowych. Zobaczmy, jakie są specyfiki podtypu, który nas dotyczy.
Objawy i główne objawy
Istnieją trzy podstawowe objawy charakteryzujące zespół Millera Fishera w porównaniu z innymi postaciami zespołu Guillain-Barré: ataksja, arefleksja i oftalmoplegia , Zmiany te zwykle pojawiają się między 5 a 10 dniem po zakaŜeniu infekcji wirusowej.
Oftalmoplazja i ataksja są zwykle pierwszymi objawami choroby. Pierwszy polega na porażeniu mięśni gałki ocznej, natomiast Ataksja jest definiowana jako utrata koordynacji ruchowej , Ze swej strony, arefleksja, która występuje na trzecim miejscu, a głównie w kończynach, to brak ruchów odruchowych.
Inną charakterystyczną cechą tego wariantu zespołu Guillain-Barrégo jest zaangażowanie nerwów czaszkowych, co jest związane z deficytem w przewodnictwie nerwowym.
W niektórych przypadkach występują głównie inne zmiany związane z tymi samymi obrażeniami uogólnione osłabienie mięśni i deficyty oddechowe , które mogą prowadzić do śmierci, jeśli objawy są bardzo intensywne. Jednak problemy te występują częściej w innych postaciach zespołu Guillain-Barré.
Przyczyny tej choroby
Chociaż syndrom Millera Fishera zwykle przypisywany jest infekcjom wirusowym (w mniejszym stopniu również bakteriom), prawdą jest, że nie było możliwe wykazanie, że są one jedyną możliwą przyczyną tej choroby.
Objawy są spowodowane przez zniszczenie powłok mielinowych nerwów obwodowych przez układ odpornościowy. Mielina jest substancją lipidową, która wyściela aksony niektórych neuronów, umożliwiając wydajną transmisję impulsów nerwowych i zwiększając ich prędkość.
Jednak zmiany wykryto również w ośrodkowym układzie nerwowym, szczególnie w tylnej części rdzenia kręgowego i w pniu mózgu.
Z drugiej strony został znaleziony antygangliozydową immunoglobulinę GBQ1b przeciwciała u większości osób z rozpoznaniem zespołu Millera Fishera. To przeciwciało wydaje się być szczególnie związane z obecnością oftalmoplegii.
Leczenie i zarządzanie
Podobnie jak inne warianty zespołu Guillain-Barré, choroba Millera Fishera jest leczona dwiema procedurami: plazmafereza, która polega na usuwaniu przeciwciał z krwi przez filtrację i podawanie dożylnie immunoglobulin.
Obie techniki są bardzo skuteczne w neutralizowaniu skutków patologicznych przeciwciał i zmniejszaniu stanów zapalnych, co również powoduje uszkodzenie układu nerwowego, ale ich łączenie nie zwiększa znacząco prawdopodobieństwa sukcesu interwencji. Jednak podawanie immunoglobulin wiąże się z mniejszym ryzykiem .
Większość ludzi zaczyna regenerować się po dwóch tygodniach i jednym miesiącu leczenia, o ile jest stosowana wcześniej. Po sześciu miesiącach objawy i objawy są zwykle zerowe lub bardzo rzadkie, chociaż czasami mogą wystąpić następstwa i istnieje 3% ryzyko ponownego pojawienia się po zniknięciu.
